﴿يَعۡلَمُ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيهِمۡ وَمَا خَلۡفَهُمۡ وَلَا يَشۡفَعُونَ إِلَّا لِمَنِ ٱرۡتَضَىٰ وَهُم مِّنۡ خَشۡيَتِهِۦ مُشۡفِقُونَ ﴾
[الأنبيَاء: 28]
ထိုအရှင်မြတ်သည် သူတို့၏ရှေ့နောက် (အတိတ်၊ ပစ္စုပ္ပန်နှင့်သူတို့သိထားသော သူတို့မှ ထိန်ချန် ဖုံးကွယ်ထားသော) အကြောင်းကိစ္စ အလုံးစုံတို့ကို (အကြွင်းမဲ့) သိနေတော်မူပြီး (အရှင့်စေတမန်များနှင့်တမန်တော်များဖြစ်ကြသော) သူတို့သည် ထိုအရှင်မြတ် ကျေနပ်နှစ်သက်တော်မူသောသူမှအပ အခြား မည်သူတစ်ဦးတစ်ယောက်အတွက်မျှ ကြားဝင် အသနားခံနိုင်ကြမည် မဟုတ်သည့်အပြင် သူတို့သည် ထိုအရှင်မြတ်အား စိုးရွံ့ထိတ်လန့် ရိုသေခန့်ညားမှုကြောင့် (အမြဲတစေ) ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်နေသူများပင် ဖြစ်ကြ၏။
ترجمة: يعلم ما بين أيديهم وما خلفهم ولا يشفعون إلا لمن ارتضى وهم, باللغة البورمية
﴿يعلم ما بين أيديهم وما خلفهم ولا يشفعون إلا لمن ارتضى وهم﴾ [الأنبيَاء: 28]