﴿فَلَمَّا رَءَا ٱلۡقَمَرَ بَازِغٗا قَالَ هَٰذَا رَبِّيۖ فَلَمَّآ أَفَلَ قَالَ لَئِن لَّمۡ يَهۡدِنِي رَبِّي لَأَكُونَنَّ مِنَ ٱلۡقَوۡمِ ٱلضَّآلِّينَ ﴾
[الأنعَام: 77]
(နောက်တစ်ညတွင်) လပြည့်ဝန်းအား (လင်းဝင်းတောက်ပစွာ) ထွက်လာသည်ကို တွေ့မြင်သည့်အခါ ဤသည် ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသော အရှင်ဖြစ်မည်။”ဟု တွေးတော၍ (စိတ်ထဲတွင်) ပြောခဲ့၏။ သို့သော် ယင်းလပြည့်ဝန်းလည်း ကွယ်ပျောက်သွားလေ့ရှိသည်ကို သိမြင်လာသောအခါ “အကယ်၍ ကျွန်ုပ်အား ဖွဲ့စည်းဖြစ်တည်စေတော်မူ၍ ပြုစုပျိုးထောင်စေတော်မူသောအရှင်မြတ်က ကျွန်ုပ်ကို လမ်းညွှန်တော်မမူခဲ့လျှင် ကျွန်ုပ်သည် ဧကန်ပင်၊ လမ်းမှားရောက်နေသည့် လူမျိုးတို့အနက်မှ တစ်ဦး အပါအဝင် ဖြစ်လိမ့်မည်။” ဟု ပြောဆိုခဲ့၏။
ترجمة: فلما رأى القمر بازغا قال هذا ربي فلما أفل قال لئن لم, باللغة البورمية
﴿فلما رأى القمر بازغا قال هذا ربي فلما أفل قال لئن لم﴾ [الأنعَام: 77]