﴿۞ تُرۡجِي مَن تَشَآءُ مِنۡهُنَّ وَتُـٔۡوِيٓ إِلَيۡكَ مَن تَشَآءُۖ وَمَنِ ٱبۡتَغَيۡتَ مِمَّنۡ عَزَلۡتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَيۡكَۚ ذَٰلِكَ أَدۡنَىٰٓ أَن تَقَرَّ أَعۡيُنُهُنَّ وَلَا يَحۡزَنَّ وَيَرۡضَيۡنَ بِمَآ ءَاتَيۡتَهُنَّ كُلُّهُنَّۚ وَٱللَّهُ يَعۡلَمُ مَا فِي قُلُوبِكُمۡۚ وَكَانَ ٱللَّهُ عَلِيمًا حَلِيمٗا ﴾
[الأحزَاب: 51]
Kita’ mulih nanggohatn (ngauli’) sae nang kao kahandaki’ ka’ antara iaka’koa (da’ bini- nyu) man (mulih uga’) manggauli’ sae (ka’ antara iaka’koa) nang kao kahandaki’. Man sae nang kao ingini nto’ ngaulia’nya agi’ dari bini-bini nyu nang udah kao sisihatn maka nana’ badosa baginyu. Nang ampakoa labih samak nto’ katanangan ati iaka’koa, man iaka’koa nana’ marasa sadih, man iaka’koa rela mang ahe nang udah kao bare’atn ka’ iaka’koa samuanya. Man Allah nau’an ahe nang (tasimpan) dalapm ati kita’. Man Allah maha nau’an, maha panyantun
ترجمة: ترجي من تشاء منهن وتؤوي إليك من تشاء ومن ابتغيت ممن عزلت, باللغة كيندايان
﴿ترجي من تشاء منهن وتؤوي إليك من تشاء ومن ابتغيت ممن عزلت﴾ [الأحزَاب: 51]