Quran with Persian translation - Surah Az-Zumar ayat 8 - الزُّمَر - Page - Juz 23
﴿۞ وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَا رَبَّهُۥ مُنِيبًا إِلَيۡهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُۥ نِعۡمَةٗ مِّنۡهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدۡعُوٓاْ إِلَيۡهِ مِن قَبۡلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادٗا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِۦۚ قُلۡ تَمَتَّعۡ بِكُفۡرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِ ﴾
[الزُّمَر: 8]
﴿وإذا مس الإنسان ضر دعا ربه منيبا إليه ثم إذا خوله نعمة﴾ [الزُّمَر: 8]
Abdolmohammad Ayati چون به آدمى گزندى برسد، به پروردگارش روى مىآورد و او را مىخواند. آنگاه چون به او نعمتى بخشد، همه آن دعاها را كه پيش از اين كرده بود از ياد مىبرد و براى خدا همتايانى قرار مىدهد تا مردم را از طريق او گمراه كنند. بگو: اندكى از كفرت بهرهمند شو، كه تو از دوزخيان خواهى بود |
Abolfazl Bahrampour و چون به انسان آسيبى رسد، پروردگارش را به حال توبه و انابه مىخواند، سپس چون او را از جانب خود نعمتى عطا كند، آن دعاهايى را كه پيش از اين [براى رفع بلا] كرده بود از ياد مىبرد و براى خدا همتايانى قرار مىدهد تا از راه خدا گمراه كند. بگو: اندكى به كفر |
Baha Oddin Khorramshahi و چون به انسان رنجی رسد پروردگارش را -انابت کنانمیخواند، سپس چون نعمتی از سوی خویش به او ارزانی دارد، فراموش میکند که پیشتر چه دعایی به درگاه او داشت، و برای خداوند همتایانی قائل میشود که [دیگران را هم] از راه او گمراه سازد، بگو با کفر خویش اندکی [از زندگانی] بهرهمند شو که [سرانجام] تو از دوزخیانی |
Dr. Hussien Tagi و هنگامیکه به انسان (رنج و) زیانی برسد، پروردگارش را میخواند، و به سوی او باز میگردد، پس هنگامیکه نعمتی از سوی خود به او بخشید، آنچه را که از پیش برای آن دعا میکرد فراموش میکند، و برای الله همتایانی قرار میدهد، تا (مردم را) از راه او گمراه کند. بگو: «اندکی از کفرت (در دنیا) بهرهمند شو، بیشک تو از دوزخیان خواهی بود» |
Hussain Ansarian و چون به انسان آسیبی رسد، پروردگارش را در حال بازگشت به سوی او [برای برطرف شدن آسیبش] می خواند، سپس چون او را [برای رهایی از آن آسیب] نعمتی از جانب خود عطا کند، آن آسیب را که پیش تر برای برطرف شدنش دعا می کرد، فراموش می کند و دوباره برای خدا همتایانی قرار می دهد تا [مردم را] از راه خدا گمراه کند. بگو: اندک زمانی از کفر خود برخوردار باش، بی تردید تو از اهل آتشی |
Islamhouse.com Persian Team هر گاه انسان دچار [رنج و] زیانی میشود، پروردگارش را [با تضرّع و زاری] میخواند و به درگاهش بازمیگردد؛ اما هنگامی که نعمتی از جانب خود به وی میبخشیم، مشکلی را که قبلاً برایش دعا میکرد از یاد میبَرد و برای الله [در قدرت،] همتایانی قائل میشود تا [دیگران را نیز] از راه او گمراه کند. [ای پیامبر، به چنین کسی] بگو: «چند صباحی با ناسپاسی [از نعمتهای دنیا] بهرهمند شو که قطعاً دوزخی خواهی بود» |