Quran with Tajik translation - Surah Al-Kahf ayat 58 - الكَهف - Page - Juz 15
﴿وَرَبُّكَ ٱلۡغَفُورُ ذُو ٱلرَّحۡمَةِۖ لَوۡ يُؤَاخِذُهُم بِمَا كَسَبُواْ لَعَجَّلَ لَهُمُ ٱلۡعَذَابَۚ بَل لَّهُم مَّوۡعِدٞ لَّن يَجِدُواْ مِن دُونِهِۦ مَوۡئِلٗا ﴾
[الكَهف: 58]
﴿وربك الغفور ذو الرحمة لو يؤاخذهم بما كسبوا لعجل لهم العذاب بل﴾ [الكَهف: 58]
Abdolmohammad Ayati Parvardigorat ʙaxsojandavu mehruʙon ast. Agar mexost, ʙa saʙaʙi kirdorason dar in cahon ʙozxostason kunad, ʙo sitoʙ ʙa azoʙason mesupurd. Ammo azoʙro zamone mu'ajjan ast, ki cun faro rasad, panohgohe najoʙand |
Abdolmohammad Ayati Parvardigorat ʙaxşojandavu mehruʙon ast. Agar mexost, ʙa saʙaʙi kirdoraşon dar in çahon ʙozxostaşon kunad, ʙo şitoʙ ʙa azoʙaşon mesupurd. Ammo azoʙro zamone mu'ajjan ast, ki cun faro rasad, panohgohe najoʙand |
Khoja Mirov Va Parvardigorat omurzandavu mehruʙon ast. Agar mexost, kofironro ʙa saʙaʙi kirdori ʙadason ʙa zudi dar in cahon azoʙ medod. Ammo ʙaroi onho zamoni mu'ajjane ast, ki cun faro rasad, hargiz, panohgohe najoʙand |
Khoja Mirov Va Parvardigorat omurzandavu mehruʙon ast. Agar mexost, kofironro ʙa saʙaʙi kirdori ʙadaşon ʙa zudī dar in çahon azoʙ medod. Ammo ʙaroi onho zamoni mu'ajjane ast, ki cun faro rasad, hargiz, panohgohe najoʙand |
Khoja Mirov Ва Парвардигорат омурзандаву меҳрубон аст. Агар мехост, кофиронро ба сабаби кирдори бадашон ба зудӣ дар ин ҷаҳон азоб медод. Аммо барои онҳо замони муъайяне аст, ки чун фаро расад, ҳаргиз, паноҳгоҳе наёбанд |
Islam House [Ej Pajomʙar] Parvardigorat omurzanda va doroi rahmat [farovon] ast. Agar onon [kofiron]-ro ʙa [sazoi] on ci kardaand, ʙozxost mekard, hatman, dar azoʙason sitoʙ menamud; [ammo cunin namekunad] ʙalki onon mav'ide dorand, ki hargiz az on gureze naxohand dost |
Islam House [Ej Pajomʙar] Parvardigorat omurzanda va doroi rahmat [farovon] ast. Agar onon [kofiron]-ro ʙa [sazoi] on ci kardaand, ʙozxost mekard, hatman, dar azoʙaşon şitoʙ menamud; [ammo cunin namekunad] ʙalki onon mav'ide dorand, ki hargiz az on gureze naxohand doşt |
Islam House [Эй Паёмбар] Парвардигорат омурзанда ва дорои раҳмат [фаровон] аст. Агар онон [кофирон]-ро ба [сазои] он чи кардаанд, бозхост мекард, ҳатман, дар азобашон шитоб менамуд; [аммо чунин намекунад] балки онон мавъиде доранд, ки ҳаргиз аз он гурезе нахоҳанд дошт |