Quran with Turkish translation - Surah Yusuf ayat 17 - يُوسُف - Page - Juz 12
﴿قَالُواْ يَٰٓأَبَانَآ إِنَّا ذَهَبۡنَا نَسۡتَبِقُ وَتَرَكۡنَا يُوسُفَ عِندَ مَتَٰعِنَا فَأَكَلَهُ ٱلذِّئۡبُۖ وَمَآ أَنتَ بِمُؤۡمِنٖ لَّنَا وَلَوۡ كُنَّا صَٰدِقِينَ ﴾
[يُوسُف: 17]
﴿قالوا ياأبانا إنا ذهبنا نستبق وتركنا يوسف عند متاعنا فأكله الذئب وما﴾ [يُوسُف: 17]
| Abdulbaki Golpinarli Baba demislerdi, biz yarısa gitmistik, Yusuf'u da elbiselerimizin basında bırakmıstık, bir kurt gelip yemis onu, fakat biz dogru soylesek de sen inanmazsın bize |
| Adem Ugur Ey babamız! dediler, biz yarısmak uzere uzaklastık; Yusufu esyamızın yanında bırakmıstık. (Ne yazık ki) onu kurt yemis! Fakat biz dogru soyleyenler olsak da sen bize inanmazsın |
| Adem Ugur Ey babamız! dediler, biz yarışmak üzere uzaklaştık; Yusufu eşyamızın yanında bırakmıştık. (Ne yazık ki) onu kurt yemiş! Fakat biz doğru söyleyenler olsak da sen bize inanmazsın |
| Ali Bulac Dediler ki: "Ey Babamız, gercek su ki, biz gittik, yarısıyorduk. Yusuf'u da yiyeceklerimizin (veya esyamızın) yanında bırakmıstık. Fakat onu kurt yemis. Ne var ki biz dogruyu soylesek bile sen bize inanacak degilsin |
| Ali Bulac Dediler ki: "Ey Babamız, gerçek şu ki, biz gittik, yarışıyorduk. Yusuf'u da yiyeceklerimizin (veya eşyamızın) yanında bırakmıştık. Fakat onu kurt yemiş. Ne var ki biz doğruyu söylesek bile sen bize inanacak değilsin |
| Ali Fikri Yavuz Soyle dediler: “- Ey babamız, biz gittik kosu yapıyorduk. Yusuf’u da esyamızın yanında bırakamıstık. Bir de gorduk ki, onu kurt yemis. Simdi biz ne kadar dogru soylesek de, sen bize inanmazsın.” |
| Ali Fikri Yavuz Şöyle dediler: “- Ey babamız, biz gittik koşu yapıyorduk. Yûsuf’u da eşyamızın yanında bırakamıştık. Bir de gördük ki, onu kurt yemiş. Şimdi biz ne kadar doğru söylesek de, sen bize inanmazsın.” |
| Celal Y Ld R M Onlar yatsı vakti aglayarak babalarına geldiler ve: «Ey babamız ! Dediler, biz yarısmak uzere gittik; Yusuf´u da esyamızın yanına bıraktık, derken onu kurt yemis; biz dogru (sozlu)ler de olsak sen bize inanacak degilsin.» |
| Celal Y Ld R M Onlar yatsı vakti ağlayarak babalarına geldiler ve: «Ey babamız ! Dediler, biz yarışmak üzere gittik; Yûsuf´u da eşyamızın yanına bıraktık, derken onu kurt yemiş; biz doğru (sözlü)ler de olsak sen bize inanacak değilsin.» |