| لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ (1) له‌به‌ر ئه‌وه‌ی قوڕه‌یش هۆگر بووه‌و |
| إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ (2) خوی گرتووه به کاروانی زستانه‌ی (یه‌مه‌ن)و کاروانی هاوینه‌ی (شام) بۆ بازرگانی و (دابین کردنی بژێوی) |
| فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَٰذَا الْبَيْتِ (3) که‌واته با په‌روه‌ردگارو خاوه‌نی ئه‌م ماڵه پیرۆزه (که‌عبه) بپه‌رستن |
| الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ (4) ئه‌و زاته‌ی له‌برسێتی ڕزگاری کردن و خۆراکی پێبه‌خشین و له ترس و بیمی (جه‌رده و ڕێگران) پاڕاستوونی و ئاسایشی بۆ دابین کردوون |