وَالسَّمَاءِ وَالطَّارِقِ (1)
Күк белән һәм Тарыйк белән ант итәм |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا الطَّارِقُ (2)
Ул Тарыйкның нинди икәнен сиңа нәрсә белдерде |
النَّجْمُ الثَّاقِبُ (3)
Ул Тарыйк раушән ялтыраучы йолдыздыр |
إِن كُلُّ نَفْسٍ لَّمَّا عَلَيْهَا حَافِظٌ (4)
Юктыр һичбер кеше, мәгәр һәрбер кеше янында аның барча эшен язучы фәрештә бардыр |
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ مِمَّ خُلِقَ (5)
Адәм баласы үзенә карасын нәрсәдән халык кылынды |
خُلِقَ مِن مَّاءٍ دَافِقٍ (6)
Халык кылынды ятакка коелган судан |
يَخْرُجُ مِن بَيْنِ الصُّلْبِ وَالتَّرَائِبِ (7)
Ул су чыгадыр ирнең арка сөякләре арасыннан вә хатынның күкрәк сөякләре арасыннан |
إِنَّهُ عَلَىٰ رَجْعِهِ لَقَادِرٌ (8)
Ул – Аллаһ үлгән кешене тергезергә, әлбәттә, кадирдер |
يَوْمَ تُبْلَى السَّرَائِرُ (9)
Яшерен эшләр ачылган көндә |
فَمَا لَهُ مِن قُوَّةٍ وَلَا نَاصِرٍ (10)
кешенең Аллаһ ґәзабыннан качарга куәте булмас һәм ярдәмчесе дә булмас |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الرَّجْعِ (11)
Яңгыр иясе булган күк илә |
وَالْأَرْضِ ذَاتِ الصَّدْعِ (12)
Вә үләннәр иясе булган җир белән ант итәм |
إِنَّهُ لَقَوْلٌ فَصْلٌ (13)
Тәхкыйк ул Коръән сүзе хакны батылдан аеручы хак сүздер |
وَمَا هُوَ بِالْهَزْلِ (14)
Ул – Коръән уен вә батыл сүз түгелдер |
إِنَّهُمْ يَكِيدُونَ كَيْدًا (15)
Тәхкыйк ул кәферләр Коръән сүзләрен юкка чыгарырга хәйлә төзиләр |
وَأَكِيدُ كَيْدًا (16)
Вә аларны ґәзаб кылу өчен Мин чын хәйлә төзимен |
فَمَهِّلِ الْكَافِرِينَ أَمْهِلْهُمْ رُوَيْدًا (17)
Кәферләргә вакыт бир, азганлыкларында йөрсеннәр аларга бик аз гына вакыт бит |
