﴿وَإِذَآ أَذَقۡنَا ٱلنَّاسَ رَحۡمَةٗ فَرِحُواْ بِهَاۖ وَإِن تُصِبۡهُمۡ سَيِّئَةُۢ بِمَا قَدَّمَتۡ أَيۡدِيهِمۡ إِذَا هُمۡ يَقۡنَطُونَ ﴾
[الرُّوم: 36]
ထို့ပြင် ငါအရှင်မြတ်သည် လူသားတို့အား အရှင့်ထံတော်မှ ကရုဏာတော်ကို မြည်းစမ်းစေတော်မူသော အခါ ယင်း (ကရုဏာတော်၏အကျိုးကျေးဇူးကို ရယူခံစားခြင်း) ဖြင့် ပျော်ပါးဝမ်းမြောက်လေ့ ရှိကြ၏။ သို့ရာတွင် အကယ်၍ သူတို့၏လက်များက (ပြစ်ဒဏ်ထိုက်သော ပြုမူကျင့်ကြံကို ကြိုတင်ပို့နှင့်ခဲ့ခြင်းကြောင့်) ဘေးဒုက္ခဥပဒ်တစ်စုံတစ်ရာသည် သူတို့အား ထိခိုက်နစ်နာစေရန် သက်ရောက်လေသောအခါ ချက်ချင်းပင် မျှော်လင့်ချက် ပျက်သုဉ်း၍ လက်မှိုင်ချကြလေ၏။
ترجمة: وإذا أذقنا الناس رحمة فرحوا بها وإن تصبهم سيئة بما قدمت أيديهم, باللغة البورمية
﴿وإذا أذقنا الناس رحمة فرحوا بها وإن تصبهم سيئة بما قدمت أيديهم﴾ [الرُّوم: 36]