Quran with Farsi translation - Surah FaTir ayat 45 - فَاطِر - Page - Juz 22
﴿وَلَوۡ يُؤَاخِذُ ٱللَّهُ ٱلنَّاسَ بِمَا كَسَبُواْ مَا تَرَكَ عَلَىٰ ظَهۡرِهَا مِن دَآبَّةٖ وَلَٰكِن يُؤَخِّرُهُمۡ إِلَىٰٓ أَجَلٖ مُّسَمّٗىۖ فَإِذَا جَآءَ أَجَلُهُمۡ فَإِنَّ ٱللَّهَ كَانَ بِعِبَادِهِۦ بَصِيرَۢا ﴾
[فَاطِر: 45]
﴿ولو يؤاخذ الله الناس بما كسبوا ما ترك على ظهرها من دابة﴾ [فَاطِر: 45]
Mahdi Elahi Ghomshei و اگر خدا از کردار زشت خلق مؤاخذه کند در پشت زمین هیچ جنبندهای باقی نگذارد و لیکن (کیفر) خلق را به تأخیر میافکند تا به وقت معیّن (که حکمتش اقتضا کند) و چون هنگام اجل آنان فرا رسد خدا به احوال بندگانش کاملا بیناست (و مقدار مجازات و عفو هر کسی را میداند) |
Mohammad Kazem Moezzi و اگر بگیرد خدا مردم را بدانچه فراهم کردند نگذارد بر پشت آن جنبندهای لیکن پس اندازدشان تا سرآمدی نامبرده پس گاهی که بیاید سرآمدشان همانا خدا است به بندگان خویش بینا |
Mohammad Mahdi Fooladvand و اگر خدا مردم را به [سزاى] آنچه انجام دادهاند مؤاخذه مىكرد، هيچ جنبندهاى را بر پشت زمين باقى نمىگذاشت؛ ولى تا مدتى معين مهلتشان مىدهد، و چون اجلشان فرا رسد خدا به [كار] بندگانش بيناست |
Mohammad Sadeqi Tehrani و اگر خدا مردم را به (سزای) آنچه انجام دادهاند (اینجا) مؤاخذه کند، هیچ جنبندهای را بر پشت زمین باقی نگذارد؛ ولی تا مدّتی معیّن مهلتشان میدهد و چون اجلشان فرا رسد، همانا خدا به بندگانش بینا بوده است |
Mohsen Gharaati و اگر خداوند مردم را به سزاى آنچه کردهاند، بازخواست نماید، هیچ جنبندهاى روى زمین باقى نمىماند؛ ولى مردم را تا مدّتى معین مهلت میدهد [تا خود را اصلاح کنند]، پس همین که مدّتشان سر آمد، [آنان را بازخواست مىکند.] پس به راستی خداوند به [احوال] بندگان خود بیناست |
Naser Makarem Shirazi اگر خداوند مردم را به سبب کارهایی که انجام دادهاند مجازات کند، جنبندهای را بر پشت زمین باقی نخواهد گذاشت! ولی (به لطفش) آنها را تا سرآمد معیّنی تأخیر میاندازد (و مهلت اصلاح میدهد) امّا هنگامی که اجل آنان فرا رسد، (خداوند هر کس را به مقتضای عملش جزا میدهد) او نسبت به بندگانش بیناست (و از اعمال و نیّات همه آگاه است) |
Sayyed Jalaloddin Mojtabavi و اگر خداى مردم را به سزاى آنچه كردهاند مىگرفت هيچ جنبندهاى بر پشت آن- زمين- نمىگذاشت، و ليكن آنان را تا سرآمدى نامبرده واپس مىدارد، پس چون سرآمدشان فرارسد همانا خداوند به [احوال] بندگان خود بيناست- و از اينرو هر كس را به كردارش جزا مىدهد |