Quran with Persian translation - Surah Al-Qasas ayat 82 - القَصَص - Page - Juz 20
﴿وَأَصۡبَحَ ٱلَّذِينَ تَمَنَّوۡاْ مَكَانَهُۥ بِٱلۡأَمۡسِ يَقُولُونَ وَيۡكَأَنَّ ٱللَّهَ يَبۡسُطُ ٱلرِّزۡقَ لِمَن يَشَآءُ مِنۡ عِبَادِهِۦ وَيَقۡدِرُۖ لَوۡلَآ أَن مَّنَّ ٱللَّهُ عَلَيۡنَا لَخَسَفَ بِنَاۖ وَيۡكَأَنَّهُۥ لَا يُفۡلِحُ ٱلۡكَٰفِرُونَ ﴾
[القَصَص: 82]
﴿وأصبح الذين تمنوا مكانه بالأمس يقولون ويكأن الله يبسط الرزق لمن يشاء﴾ [القَصَص: 82]
Abdolmohammad Ayati روز ديگر آن كسان كه ديروز آرزو مىكردند كه به جاى او مىبودند، مىگفتند: شگفتا كه خدا روزى هر كس را كه خواهد فراوان كند يا تنگ سازد. اگر خدا به ما نيز نعمت فراوان داده بود، ما را نيز در زمين فرو مىبرد. نمىبينى كه كافران رستگار نمىشوند؟ |
Abolfazl Bahrampour و كسانى كه ديروز موقعيت او را آرزو مىكردند صبحگاه مىگفتند: عجبا، مثل اين كه خدا روزى را براى هر كس از بندگانش بخواهد گسترش مىدهد يا تنگ مىگيرد. اگر خدا بر ما منّت ننهاده بوده ما را [نيز به زمين] فرو برده بود. عجبا، گويى كه كافران هرگز رستگار نم |
Baha Oddin Khorramshahi و کسانی که دیروز مقام او را آرزو میکردند میگفتند وه که خداوند روزی را بر هرکس از بندگانش که بخواهد گشاده میدارد و بر هرکس که بخواهد تنگ میگیرد، اگر خداوند بر ما منت نهاده [و نعمت نداده] بود، ما را نیز فرو میبرد، وه که کافران رستگار نمیشوند |
Dr. Hussien Tagi و کسانیکه دیروز آرزو میکردند به جای او باشند، میگفتند: «وای بر ما! گویی الله روزی را برای هر کس از بندگانش که بخواهد فراخ میگرداند، و (یا) تنگ میگیرد، اگر الله بر ما منّت ننهاده بود، بیتردید ما را (نیز به قعر زمین) فرو میبرد، ای وای! گویی کافران هرگز رستگار نمیشوند |
Hussain Ansarian و بامدادان، آنانکه دیروز مقام و جایگاه او را آرزو داشتند [چنان حالی شدند که] می گفتند: وه! گویی خدا رزق را برای هر کس از بندگانش بخواهد وسعت می دهد، و [برای هر که بخواهد] تنگ می گیرد، اگر خدا بر ما منت نگذاشته بود، ما را نیز در زمین فرو برده بود، وه، گویی کافران رستگار نمی شوند |
Islamhouse.com Persian Team و کسانی که دیروز آرزو میکردند به جای او باشند، بامداد [روز بعد] میگفتند: «وای بر ما! گویی الله است که [نعمت و] روزی را بر هر کس که بخواهد گسترده میدارد و [یا] تنگ میگرداند. اگر الله بر ما منّت ننهاده بود، قطعاً ما را [نیز به سزای سخنانمان به ژرفای زمین] فرومیبُرد، ای وای! گویی کافران هرگز رستگار نمیشوند |