Quran with Tajik translation - Surah al-‘Imran ayat 172 - آل عِمران - Page - Juz 4
﴿ٱلَّذِينَ ٱسۡتَجَابُواْ لِلَّهِ وَٱلرَّسُولِ مِنۢ بَعۡدِ مَآ أَصَابَهُمُ ٱلۡقَرۡحُۚ لِلَّذِينَ أَحۡسَنُواْ مِنۡهُمۡ وَٱتَّقَوۡاْ أَجۡرٌ عَظِيمٌ ﴾
[آل عِمران: 172]
﴿الذين استجابوا لله والرسول من بعد ما أصابهم القرح للذين أحسنوا منهم﴾ [آل عِمران: 172]
Abdolmohammad Ayati Az mijoni on kason, ki pas az zaxm xurdan ʙoz ham farmoni Xudo va rasulasro icoʙat kardand, onon, ki nekukor ʙosand va az Xudoj ʙitarsand, muzde ʙuzurg dorand |
Abdolmohammad Ayati Az mijoni on kason, ki pas az zaxm xūrdan ʙoz ham farmoni Xudo va rasulaşro içoʙat kardand, onon, ki nekūkor ʙoşand va az Xudoj ʙitarsand, muzde ʙuzurg dorand |
Khoja Mirov Kasone, ki pas az zaxmho va carohathoe, ki ʙa onon rasida ʙud, dasturi Alloh va Pajomʙarro icoʙat kardand, ʙaroi kasone az onon ki neki kardand va taqvo pesa namudand, podosi ʙuzurgest |
Khoja Mirov Kasone, ki pas az zaxmho va çarohathoe, ki ʙa onon rasida ʙud, dasturi Alloh va Pajomʙarro içoʙat kardand, ʙaroi kasone az onon ki nekī kardand va taqvo peşa namudand, podoşi ʙuzurgest |
Khoja Mirov Касоне, ки пас аз захмҳо ва ҷароҳатҳое, ки ба онон расида буд, дастури Аллоҳ ва Паёмбарро иҷобат карданд, барои касоне аз онон ки некӣ карданд ва тақво пеша намуданд, подоши бузургест |
Islam House Kasone, ki da'vati Alloh taolo va pajomʙarro – pas az on ki [dar ƣazvai Uhud] ʙa onon carohat [va saxtii ʙisjor] rasid – icoʙat kardand [va ʙaroi ta'qiʙi musrikon ʙa suji "Hamro-ul-asad" raftand], ʙaroi [on idda az] eson, ki neki va parhezkori kardand, podosi ʙuzurge [dar pes] ast |
Islam House Kasone, ki da'vati Alloh taolo va pajomʙarro – pas az on ki [dar ƣazvai Uhud] ʙa onon çarohat [va saxtii ʙisjor] rasid – içoʙat kardand [va ʙaroi ta'qiʙi muşrikon ʙa sūji "Hamro-ul-asad" raftand], ʙaroi [on idda az] eşon, ki nekī va parhezkorī kardand, podoşi ʙuzurge [dar peş] ast |
Islam House Касоне, ки даъвати Аллоҳ таоло ва паёмбарро – пас аз он ки [дар ғазваи Уҳуд] ба онон ҷароҳат [ва сахтии бисёр] расид – иҷобат карданд [ва барои таъқиби мушрикон ба сӯйи "Ҳамро-ул-асад" рафтанд], барои [он идда аз] эшон, ки некӣ ва парҳезкорӣ карданд, подоши бузурге [дар пеш] аст |