Quran with Tajik translation - Surah Al-Fath ayat 20 - الفَتح - Page - Juz 26
﴿وَعَدَكُمُ ٱللَّهُ مَغَانِمَ كَثِيرَةٗ تَأۡخُذُونَهَا فَعَجَّلَ لَكُمۡ هَٰذِهِۦ وَكَفَّ أَيۡدِيَ ٱلنَّاسِ عَنكُمۡ وَلِتَكُونَ ءَايَةٗ لِّلۡمُؤۡمِنِينَ وَيَهۡدِيَكُمۡ صِرَٰطٗا مُّسۡتَقِيمٗا ﴾
[الفَتح: 20]
﴿وعدكم الله مغانم كثيرة تأخذونها فعجل لكم هذه وكف أيدي الناس عنكم﴾ [الفَتح: 20]
| Khoja Mirov Va'da dod sumoro Alloh ʙa giriftani ƣanimathoi ʙisjor, pas in (ƣanimathoi Xajʙar)-ro ʙaroi sumo zudtar faroham soxt va ʙozdost Alloh dasti dusmanonro (az zijon rasonidan) ʙa sumo, to ʙosad in qazija iʙrate ʙaroi mu'minon, to hidojat kunad Alloh sumoro ʙa rohi rost |
| Khoja Mirov Va'da dod şumoro Alloh ʙa giriftani ƣanimathoi ʙisjor, pas in (ƣanimathoi Xajʙar)-ro ʙaroi şumo zudtar faroham soxt va ʙozdoşt Alloh dasti duşmanonro (az zijon rasonidan) ʙa şumo, to ʙoşad in qazija iʙrate ʙaroi mū'minon, to hidojat kunad Alloh şumoro ʙa rohi rost |
| Khoja Mirov Ваъда дод шуморо Аллоҳ ба гирифтани ғаниматҳои бисёр, пас ин (ғаниматҳои Хайбар)-ро барои шумо зудтар фароҳам сохт ва боздошт Аллоҳ дасти душманонро (аз зиён расонидан) ба шумо, то бошад ин қазия ибрате барои мӯъминон, то ҳидоят кунад Аллоҳ шуморо ба роҳи рост |
| Islam House Alloh taolo ƣanimathoi farovonero ʙa sumo va'da dod, ki [dar ojanda] ʙa onho dast xohed joft; pas, in [piruzi va ƣanimathoi Xajʙar]-ro ʙaroi sumo zudtar faroham soxt va dasti [taaddi va tacovuzi] dusmanro az sumo kutoh namud, to ʙaroi mu'minon nisonai [az lutfi ilohi] ʙosad va sumoro ʙa rohi rost hidojat kunad |
| Islam House Alloh taolo ƣanimathoi farovonero ʙa şumo va'da dod, ki [dar ojanda] ʙa onho dast xohed joft; pas, in [pirūzī va ƣanimathoi Xajʙar]-ro ʙaroi şumo zudtar faroham soxt va dasti [taaddī va taçovuzi] duşmanro az şumo kūtoh namud, to ʙaroi mu'minon nişonai [az lutfi ilohī] ʙoşad va şumoro ʙa rohi rost hidojat kunad |
| Islam House Аллоҳ таоло ғаниматҳои фаровонеро ба шумо ваъда дод, ки [дар оянда] ба онҳо даст хоҳед ёфт; пас, ин [пирӯзӣ ва ғаниматҳои Хайбар]-ро барои шумо зудтар фароҳам сохт ва дасти [тааддӣ ва таҷовузи] душманро аз шумо кӯтоҳ намуд, то барои муъминон нишонаи [аз лутфи илоҳӣ] бошад ва шуморо ба роҳи рост ҳидоят кунад |