Quran with Tamil translation - Surah Fussilat ayat 50 - فُصِّلَت - Page - Juz 25
﴿وَلَئِنۡ أَذَقۡنَٰهُ رَحۡمَةٗ مِّنَّا مِنۢ بَعۡدِ ضَرَّآءَ مَسَّتۡهُ لَيَقُولَنَّ هَٰذَا لِي وَمَآ أَظُنُّ ٱلسَّاعَةَ قَآئِمَةٗ وَلَئِن رُّجِعۡتُ إِلَىٰ رَبِّيٓ إِنَّ لِي عِندَهُۥ لَلۡحُسۡنَىٰۚ فَلَنُنَبِّئَنَّ ٱلَّذِينَ كَفَرُواْ بِمَا عَمِلُواْ وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنۡ عَذَابٍ غَلِيظٖ ﴾
[فُصِّلَت: 50]
﴿ولئن أذقناه رحمة منا من بعد ضراء مسته ليقولن هذا لي وما﴾ [فُصِّلَت: 50]
| Abdulhameed Baqavi Manitanaip pitittirunta tunpattai nikkiya pinnar, nam arulai avan cuvaikkumpati nam ceytalo itu enakku varaventiyataka iruntate vantullatu. Marumai erpatum enru nan nampaveyillai. Avvare (marumai erpattu) enatu iraivanitam nan kontu pokappattalum, avanitattilum niccayamaka enakku nanmaiye kitaikkum enru kurukiran. Anal, evarkal nirakarikkirarkalo, avarkal ceyta (tiya) kariyankalai annalil nam niccayamaka avarkalukkut telivaka etuttuk kanpippom. Katinamana vetanaiyai avarkal cuvaikkumpatiyum niccayamaka nam ceyvom |
| Abdulhameed Baqavi Maṉitaṉaip piṭittirunta tuṉpattai nīkkiya piṉṉar, nam aruḷai avaṉ cuvaikkumpaṭi nām ceytālō itu eṉakku varavēṇṭiyatāka iruntatē vantuḷḷatu. Maṟumai ēṟpaṭum eṉṟu nāṉ nampavēyillai. Avvāṟē (maṟumai ēṟpaṭṭu) eṉatu iṟaivaṉiṭam nāṉ koṇṭu pōkappaṭṭālum, avaṉiṭattilum niccayamāka eṉakku naṉmaiyē kiṭaikkum eṉṟu kūṟukiṟāṉ. Āṉāl, evarkaḷ nirākarikkiṟārkaḷō, avarkaḷ ceyta (tīya) kāriyaṅkaḷai annāḷil nām niccayamāka avarkaḷukkut teḷivāka eṭuttuk kāṇpippōm. Kaṭiṉamāṉa vētaṉaiyai avarkaḷ cuvaikkumpaṭiyum niccayamāka nām ceyvōm |
| Jan Turst Foundation eninum avanait tintiyirunta ketutikkup pin nam avanai nam rahmattai - kirupaiyaic cuvaikkac ceytal, avan"itu enakku uriyate yakum anriyum (vicaranaikkuriya) velai erpatumena nan ninaikkavillai; nan ennutaiya iraivanitam tiruppi anuppappattalum, niccayamaka avanitattil enakku nanmaiye kitaikkum" enru titamakac colkiran. Akave kahpirkal ceytavarrai avarkalukku niccayamaka nam terivippom melum nam avarkalai niccayamaka, katumaiyana vetanaiyaic cavaikkac ceyvom |
| Jan Turst Foundation eṉiṉum avaṉait tīṇṭiyirunta keṭutikkup piṉ nām avaṉai nam rahmattai - kirupaiyaic cuvaikkac ceytāl, avaṉ"itu eṉakku uriyatē yākum aṉṟiyum (vicāraṇaikkuriya) vēḷai ēṟpaṭumeṉa nāṉ niṉaikkavillai; nāṉ eṉṉuṭaiya iṟaivaṉiṭam tiruppi aṉuppappaṭṭālum, niccayamāka avaṉiṭattil eṉakku naṉmaiyē kiṭaikkum" eṉṟu tiṭamākac colkiṟāṉ. Ākavē kāḥpirkaḷ ceytavaṟṟai avarkaḷukku niccayamāka nām terivippōm mēlum nām avarkaḷai niccayamāka, kaṭumaiyāṉa vētaṉaiyaic cavaikkac ceyvōm |
| Jan Turst Foundation எனினும் அவனைத் தீண்டியிருந்த கெடுதிக்குப் பின் நாம் அவனை நம் ரஹ்மத்தை - கிருபையைச் சுவைக்கச் செய்தால், அவன் "இது எனக்கு உரியதே யாகும் அன்றியும் (விசாரணைக்குரிய) வேளை ஏற்படுமென நான் நினைக்கவில்லை; நான் என்னுடைய இறைவனிடம் திருப்பி அனுப்பப்பட்டாலும், நிச்சயமாக அவனிடத்தில் எனக்கு நன்மையே கிடைக்கும்" என்று திடமாகச் சொல்கிறான். ஆகவே காஃபிர்கள் செய்தவற்றை அவர்களுக்கு நிச்சயமாக நாம் தெரிவிப்போம் மேலும் நாம் அவர்களை நிச்சயமாக, கடுமையான வேதனையைச் சவைக்கச் செய்வோம் |