Quran with Tamil translation - Surah Al-Mumtahanah ayat 4 - المُمتَحنَة - Page - Juz 28
﴿قَدۡ كَانَتۡ لَكُمۡ أُسۡوَةٌ حَسَنَةٞ فِيٓ إِبۡرَٰهِيمَ وَٱلَّذِينَ مَعَهُۥٓ إِذۡ قَالُواْ لِقَوۡمِهِمۡ إِنَّا بُرَءَٰٓؤُاْ مِنكُمۡ وَمِمَّا تَعۡبُدُونَ مِن دُونِ ٱللَّهِ كَفَرۡنَا بِكُمۡ وَبَدَا بَيۡنَنَا وَبَيۡنَكُمُ ٱلۡعَدَٰوَةُ وَٱلۡبَغۡضَآءُ أَبَدًا حَتَّىٰ تُؤۡمِنُواْ بِٱللَّهِ وَحۡدَهُۥٓ إِلَّا قَوۡلَ إِبۡرَٰهِيمَ لِأَبِيهِ لَأَسۡتَغۡفِرَنَّ لَكَ وَمَآ أَمۡلِكُ لَكَ مِنَ ٱللَّهِ مِن شَيۡءٖۖ رَّبَّنَا عَلَيۡكَ تَوَكَّلۡنَا وَإِلَيۡكَ أَنَبۡنَا وَإِلَيۡكَ ٱلۡمَصِيرُ ﴾
[المُمتَحنَة: 4]
﴿قد كانت لكم أسوة حسنة في إبراهيم والذين معه إذ قالوا لقومهم﴾ [المُمتَحنَة: 4]
| Abdulhameed Baqavi iprahimitattilum, avarutan iruntavarkalitattilum unkalukku oru nalla utaranam niccayamaka irukkiratu. Avarkal tam makkalai nokki ‘‘niccayamaka nankal unkalil iruntum, allahvait tavira ninkal vanankukiravarriliruntum vilakivittom. Unkalaiyum (avarraiyum) nirakarittu vittom. Allah oruvanaiye ninkal nampikkai kollumvarai enkalukkum unkalukkumitaiyil virotamum, kurotamum erpattuvittatu'' enru kurinarkal. Melum iprahim tan (collaik kelata) tantaiyai nokki ‘‘allahvitattil umakkaka (avanutaiya vetanaiyil) etaiyum tatukka enakku cakti kitaiyatu. Ayinum, umakkaka avanitattil pinnar nan mannippaik koruven'' enru kuri, ‘‘enkal iraivane! Unnaiye nankal nampinom. Unnaiye nankal nokkinom. Unnitame (nankal anaivarum) vara ventiyatirukkiratu'' (enrum) |
| Abdulhameed Baqavi iprāhīmiṭattilum, avaruṭaṉ iruntavarkaḷiṭattilum uṅkaḷukku oru nalla utāraṇam niccayamāka irukkiṟatu. Avarkaḷ tam makkaḷai nōkki ‘‘niccayamāka nāṅkaḷ uṅkaḷil iruntum, allāhvait tavira nīṅkaḷ vaṇaṅkukiṟavaṟṟiliruntum vilakiviṭṭōm. Uṅkaḷaiyum (avaṟṟaiyum) nirākarittu viṭṭōm. Allāh oruvaṉaiyē nīṅkaḷ nampikkai koḷḷumvarai eṅkaḷukkum uṅkaḷukkumiṭaiyil virōtamum, kurōtamum ēṟpaṭṭuviṭṭatu'' eṉṟu kūṟiṉārkaḷ. Mēlum iprāhīm taṉ (collaik kēḷāta) tantaiyai nōkki ‘‘allāhviṭattil umakkāka (avaṉuṭaiya vētaṉaiyil) etaiyum taṭukka eṉakku cakti kiṭaiyātu. Āyiṉum, umakkāka avaṉiṭattil piṉṉar nāṉ maṉṉippaik kōruvēṉ'' eṉṟu kūṟi, ‘‘eṅkaḷ iṟaivaṉē! Uṉṉaiyē nāṅkaḷ nampiṉōm. Uṉṉaiyē nāṅkaḷ nōkkiṉōm. Uṉṉiṭamē (nāṅkaḷ aṉaivarum) vara vēṇṭiyatirukkiṟatu'' (eṉṟum) |
| Jan Turst Foundation iprahimitamum, avarotu iruntavarkalitamum, niccayamaka unkalukku or alakiya munmatiri irukkiratu, tam camukattaritam avarkal, "unkalai vittum, innum allahvaiyanri ninkal vanankukiravarraivittum, nankal niccayamaka ninkik kontom; unkalaiyum nankal nirakarittu vittom, anriyum ekanana allah oruvan mite ninkal nampikkai kollum varai, namakkum unkalukkumitaiyil pakaimaiyum, veruppum nirantaramaka erpattu vittana" enrarkal. Anal iprahim tam tantaiyai nokki, "allahvitattil unkalukkaka (avanutaiya vetanaiyiliruntu) etaiyum tatukka enakkuc cakti kitaiyatu, ayinum unkalukkaka nan avanitattil niccayamaka mannipput tetuven" enak kuriyatait tavira (marra ellavarrilum mun matiriyirukkiratu, anriyum, avar kurinar); "enkal iraiva! Unnaiye murrilum carntirukkirom; (etarkum) nankal unnaiye nokkakirom melum, unnitame enkal milutalum irukkiratu |
| Jan Turst Foundation ipṟāhīmiṭamum, avarōṭu iruntavarkaḷiṭamum, niccayamāka uṅkaḷukku ōr aḻakiya muṉmātiri irukkiṟatu, tam camūkattāriṭam avarkaḷ, "uṅkaḷai viṭṭum, iṉṉum allāhvaiyaṉṟi nīṅkaḷ vaṇaṅkukiṟavaṟṟaiviṭṭum, nāṅkaḷ niccayamāka nīṅkik koṇṭōm; uṅkaḷaiyum nāṅkaḷ nirākarittu viṭṭōm, aṉṟiyum ēkaṉāṉa allāh oruvaṉ mītē nīṅkaḷ nampikkai koḷḷum varai, namakkum uṅkaḷukkumiṭaiyil pakaimaiyum, veṟuppum nirantaramāka ēṟpaṭṭu viṭṭaṉa" eṉṟārkaḷ. Āṉāl ipṟāhīm tam tantaiyai nōkki, "allāhviṭattil uṅkaḷukkāka (avaṉuṭaiya vētaṉaiyiliruntu) etaiyum taṭukka eṉakkuc cakti kiṭaiyātu, āyiṉum uṅkaḷukkāka nāṉ avaṉiṭattil niccayamāka maṉṉipput tēṭuvēṉ" eṉak kūṟiyatait tavira (maṟṟa ellāvaṟṟilum muṉ mātiriyirukkiṟatu, aṉṟiyum, avar kūṟiṉār); "eṅkaḷ iṟaivā! Uṉṉaiyē muṟṟilum cārntirukkiṟōm; (etaṟkum) nāṅkaḷ uṉṉaiyē nōkkakiṟōm mēlum, uṉṉiṭamē eṅkaḷ mīḷutalum irukkiṟatu |
| Jan Turst Foundation இப்றாஹீமிடமும், அவரோடு இருந்தவர்களிடமும், நிச்சயமாக உங்களுக்கு ஓர் அழகிய முன்மாதிரி இருக்கிறது, தம் சமூகத்தாரிடம் அவர்கள், "உங்களை விட்டும், இன்னும் அல்லாஹ்வையன்றி நீங்கள் வணங்குகிறவற்றைவிட்டும், நாங்கள் நிச்சயமாக நீங்கிக் கொண்டோம்; உங்களையும் நாங்கள் நிராகரித்து விட்டோம், அன்றியும் ஏகனான அல்லாஹ் ஒருவன் மீதே நீங்கள் நம்பிக்கை கொள்ளும் வரை, நமக்கும் உங்களுக்குமிடையில் பகைமையும், வெறுப்பும் நிரந்தரமாக ஏற்பட்டு விட்டன" என்றார்கள். ஆனால் இப்றாஹீம் தம் தந்தையை நோக்கி, "அல்லாஹ்விடத்தில் உங்களுக்காக (அவனுடைய வேதனையிலிருந்து) எதையும் தடுக்க எனக்குச் சக்தி கிடையாது, ஆயினும் உங்களுக்காக நான் அவனிடத்தில் நிச்சயமாக மன்னிப்புத் தேடுவேன்" எனக் கூறியதைத் தவிர (மற்ற எல்லாவற்றிலும் முன் மாதிரியிருக்கிறது, அன்றியும், அவர் கூறினார்); "எங்கள் இறைவா! உன்னையே முற்றிலும் சார்ந்திருக்கிறோம்; (எதற்கும்) நாங்கள் உன்னையே நோக்ககிறோம் மேலும், உன்னிடமே எங்கள் மீளுதலும் இருக்கிறது |