| وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1) سوگند به اسبهای دونده که نفس زنان (به سوی میدان) پیش می رفتند |
| فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2) و سوگند به اسبهایی که (در اثر اصطکاک سمشان باسنگها) جرقۀ (آتش) ایجاد کردند |
| فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (3) باز سوگند به اسبهای که در صبحگاهان (بر دشمن) یورش برنده |
| فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (4) پس در آن هنگام گرد وغبار بر انگیرند |
| فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (5) آنگاه به میان جمع (سپاه دشمن) در آیند, (وآنها را محاصره کننده) |
| إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (6) محققاً انسان در برابر (نعمتهای) پروردگارش بسیار نا سپاس است |
| وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (7) وبی گمان او براین (نا سپاسی) گواه است |
| وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (8) وهمانا او علاقه فراوان و شدیدی به مال دارد |
| ۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (9) آیا او نمی داند که چون آنچه در گورهاست, (همه زنده و) برانگیخته شوند؟ |
| وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ (10) وآنچه در سینه هاهست (همه) آشکار گردد |
| إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ (11) یقیناً در آن روز پروردگارشان به (وضع وحال) آنها گاملاٌ آگاه است |