| إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ (1) Gok yarıldıgı zaman |
| وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ (2) Yıldızlar sacıldıgı zaman |
| وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3) Denizler kaynastıgı zaman |
| وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4) Kabirlerin ici dısına getirildigi zaman |
| عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5) Kisi neyi takdim edip neyi te´hir ettigini bilir |
| يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6) Ey insan; keremi bol Rabbına karsı seni ne aldattı |
| الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7) O ki; seni yaratmıs, sana sekil vermis ve duzeltmistir |
| فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ (8) Seni istedigi sekilde terkib etmistir |
| كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9) Hayır; bilakis siz, dini yalan sayıyorsunuz |
| وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10) Halbuki sizin uzerinizde koruyucular vardır |
| كِرَامًا كَاتِبِينَ (11) Cok serefli yazıcılar |
| يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12) Ne yaptıgınızı bilirler |
| إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13) Suphesiz ki iyiler; Cennettedirler |
| وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14) Ve suphesiz ki, kotuler de alevli atestedirler |
| يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15) Din gunu oraya girerler |
| وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16) Ve orada kaybolacak degildirler |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17) Din gununun ne oldugunu sen nereden bileceksin |
| ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18) Yine sen nereden bileceksin, din gununun ne oldugunu |
| يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ (19) O, oyle bir gundur ki; kimse kimseye hicbir seyle fayda saglamaz. Ve o gun, emir Allah´ındır |