﴿وَلَقَدۡ أَوۡحَيۡنَآ إِلَىٰ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَسۡرِ بِعِبَادِي فَٱضۡرِبۡ لَهُمۡ طَرِيقٗا فِي ٱلۡبَحۡرِ يَبَسٗا لَّا تَخَٰفُ دَرَكٗا وَلَا تَخۡشَىٰ ﴾
[طه: 77]
ဧကန်စင်စစ်၊ ငါအရှင်မြတ်သည် (တမန်တော်) မူဆာထံသို့ ငါအရှင်မြတ်၏အစေခံနှင့်အတူ ညခရီးထွက်ရန် (အသင်သည် ပင်လယ်စောင်းနားသို့ရောက်ခဲ့သော် သင်၏တောင်ဝှေးဖြင့် ပင်လယ်ရေပြင်ကို) ရိုက် ပုတ်၍ (အရှင့်ခွင်ပြုချက်အရ) ပင်လယ်၌ (သင်၏နောက်လိုက်များဖြစ်ကြသော) သူတို့အတွက် ခြောက်သွေ့သော လမ်းတစ်ခုကို ဖြစ်စေရန် (ဖါရိုစစ်တပ်က ကျော်တက်လာ၍) လွှမ်းခံရမည်ကို မစိုးရိမ်ရန်နှင့်။ (ပင်လယ်ထဲ နစ်မြုပ်သွားမည်ကိုလည်း) မကြောက်ကြရန် အမှန်ပင် ဝဟီအမိန့်တော်ထုတ်ပြန်ချမှတ်တော်မူခဲ့၏။
ترجمة: ولقد أوحينا إلى موسى أن أسر بعبادي فاضرب لهم طريقا في البحر, باللغة البورمية
﴿ولقد أوحينا إلى موسى أن أسر بعبادي فاضرب لهم طريقا في البحر﴾ [طه: 77]