﴿وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ٱتَّقُواْ مَا بَيۡنَ أَيۡدِيكُمۡ وَمَا خَلۡفَكُمۡ لَعَلَّكُمۡ تُرۡحَمُونَ ﴾
[يسٓ: 45]
တစ်ဖန် သူတို့အား “သင်တို့သည် (လောကီလောကုတ္တရာနှစ်ဌာစလုံး၌ ပေါက်မြောက်အောင်မြင် ထာဝရ အေးချမ်းမူရစေမည့်) အရှင့်ကရုဏာတော် သက်စေတော်မူခြင်းခံကြရအလို့ငှာ သင်တို့၏ရှေ့မှောက်တွင် (ဖြစ် ပျက်နေသော ခေတ်သစ်မကောင်းမှုအကုသိုလ်များကို) သင်တို့၏နောက်တွင် (ကွယ်လွန်သွားခဲ့ပြီဖြစ်သော ခေတ်ဟောင်း၌ကျူးလွန်ခဲ့သည့် မကောင်းမှုအကုသိုလ်များကို) ရှောင်ကြဉ်လျက် အရှင်မြတ်ကို စိုးရွံ့ထိတ်လန့်၍ အရှင့်စည်းမျဉ်းတော်များအား အရှင့်ကို သိစိတ်မြဲမြံစွာဖြင့် လိုက်နာကြလော့။” ဟု မိန့်ကြားခြင်းခံရသောအခါ (သူတို့ သည် မျက်နှာလွှဲခဲ့ကြ၏)။
ترجمة: وإذا قيل لهم اتقوا ما بين أيديكم وما خلفكم لعلكم ترحمون, باللغة البورمية
﴿وإذا قيل لهم اتقوا ما بين أيديكم وما خلفكم لعلكم ترحمون﴾ [يسٓ: 45]