အမှန်စင်စစ်သော်ကား ဘေးဒုက္ခအခက်အခဲတစ်စုံတစ်ရာသည် မနုဿလူသားကို ထိခိုက်နစ်နာစေသောအခါ သူသည် ငါအရှင်မြတ်အား ဟစ်ခေါ် တမ်းတ၍ ဆုတောင်းပန်ကြားလေ့ရှိ၏။ ထို့နောက် ငါအရှင်မြတ်သည် သူ့အား 39:49 Burmese translation

﴿فَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَانَا ثُمَّ إِذَا خَوَّلۡنَٰهُ نِعۡمَةٗ مِّنَّا قَالَ إِنَّمَآ أُوتِيتُهُۥ عَلَىٰ عِلۡمِۭۚ بَلۡ هِيَ فِتۡنَةٞ وَلَٰكِنَّ أَكۡثَرَهُمۡ لَا يَعۡلَمُونَ ﴾
[الزُّمَر: 49]

အမှန်စင်စစ်သော်ကား ဘေးဒုက္ခအခက်အခဲတစ်စုံတစ်ရာသည် မနုဿလူသားကို ထိခိုက်နစ်နာစေသောအခါ သူသည် ငါအရှင်မြတ်အား ဟစ်ခေါ် တမ်းတ၍ ဆုတောင်းပန်ကြားလေ့ရှိ၏။ ထို့နောက် ငါအရှင်မြတ်သည် သူ့အား အရှင့်ထံတော်မှ ကျေးဇူးတော်များကို ဝိုင်းရံစေတော်မူလျက် အခွင့်အရေးပေး၍ ဂုဏ်ပေးတော်မူ သောအခါ သူက ''ကျွန်ုပ်သည် ကျွန်ုပ်၏အသိပညာ၊ ကျွမ်းကျင်မှုစွမ်းရည်ပေါ်မူတည် ၍သာလျှင် (အခွင့်အရေး နှင့်ဂုဏ်သိက္ခာကို) ချီးမြှင့်ပေးအပ်ခြင်း ခံရခြင်းဖြစ်သည်။'' ဟု ပြောဆို၏။ အမှန်မှာ ထိုသို့ အလျှင်း မဟုတ်ပေ။ စင်စစ် ယင်း (ကျေးဇူးတော်၊ အခွင့်အရေးနှင့်ဂုဏ်သိက္ခာတို့) သည် စမ်းသပ်မှုတစ်ရပ်ပင် ဖြစ်သော်လည်း လူသားတို့အနက် အများစုမှာမူ သိနားလည်ကြသည် မဟုတ်ပေ။

ترجمة: فإذا مس الإنسان ضر دعانا ثم إذا خولناه نعمة منا قال إنما, باللغة البورمية

﴿فإذا مس الإنسان ضر دعانا ثم إذا خولناه نعمة منا قال إنما﴾ [الزُّمَر: 49]