Quran with Tajik translation - Surah An-Nahl ayat 62 - النَّحل - Page - Juz 14
﴿وَيَجۡعَلُونَ لِلَّهِ مَا يَكۡرَهُونَۚ وَتَصِفُ أَلۡسِنَتُهُمُ ٱلۡكَذِبَ أَنَّ لَهُمُ ٱلۡحُسۡنَىٰۚ لَا جَرَمَ أَنَّ لَهُمُ ٱلنَّارَ وَأَنَّهُم مُّفۡرَطُونَ ﴾
[النَّحل: 62]
﴿ويجعلون لله ما يكرهون وتصف ألسنتهم الكذب أن لهم الحسنى لا جرم﴾ [النَّحل: 62]
| Abdolmohammad Ayati On ciro namepisandand, ʙa Xudo nisʙat kunand va zaʙonason ʙa duruƣ gujad, ki xuʙiho az oni onhost, na, ʙesak nasiʙi onho otas ast va onhoro ʙa sitoʙ ʙa sui on ʙarand |
| Abdolmohammad Ayati On ciro namepisandand, ʙa Xudo nisʙat kunand va zaʙonaşon ʙa durūƣ gūjad, ki xuʙiho az oni onhost, na, ʙeşak nasiʙi onho otaş ast va onhoro ʙa şitoʙ ʙa sūi on ʙarand |
| Khoja Mirov Va on ciro namepisandand ʙaroi xudason az duxtaron, ʙa Alloh nisʙat mekunand va zaʙonhojasonro ʙo duruƣ pardoxta megujand, ki xuʙiho (ja'ne cannat) az oni onhost. Na, ʙesak, nasiʙi onho dar oxirat otas ast va onhoro ʙa sitoʙ ʙa sui on ʙarand |
| Khoja Mirov Va on ciro namepisandand ʙaroi xudaşon az duxtaron, ʙa Alloh nisʙat mekunand va zaʙonhojaşonro ʙo durūƣ pardoxta megūjand, ki xuʙiho (ja'ne çannat) az oni onhost. Na, ʙeşak, nasiʙi onho dar oxirat otaş ast va onhoro ʙa şitoʙ ʙa sūi on ʙarand |
| Khoja Mirov Ва он чиро намеписанданд барои худашон аз духтарон, ба Аллоҳ нисбат мекунанд ва забонҳояшонро бо дурӯғ пардохта мегӯянд, ки хубиҳо (яъне ҷаннат) аз они онҳост. На, бешак, насиби онҳо дар охират оташ аст ва онҳоро ба шитоб ба сӯи он баранд |
| Islam House Va [musrikon] on ciro xus nadorand ʙaroi Alloh taolo qaror medihand va zaʙonason [cunin] duruƣ mesozad, ki [rasttagori va] nakui az oni eson ast. Haqqo, ki otas nasiʙason ast va onon, hatman, az pesgomon [-i duzax] hastand |
| Islam House Va [muşrikon] on ciro xuş nadorand ʙaroi Alloh taolo qaror medihand va zaʙonaşon [cunin] durūƣ mesozad, ki [rasttagorī va] nakuī az oni eşon ast. Haqqo, ki otaş nasiʙaşon ast va onon, hatman, az peşgomon [-i duzax] hastand |
| Islam House Ва [мушрикон] он чиро хуш надоранд барои Аллоҳ таоло қарор медиҳанд ва забонашон [чунин] дурӯғ месозад, ки [расттагорӣ ва] накуӣ аз они эшон аст. Ҳаққо, ки оташ насибашон аст ва онон, ҳатман, аз пешгомон [-и дузах] ҳастанд |