Quran with Tamil translation - Surah Az-Zumar ayat 8 - الزُّمَر - Page - Juz 23
﴿۞ وَإِذَا مَسَّ ٱلۡإِنسَٰنَ ضُرّٞ دَعَا رَبَّهُۥ مُنِيبًا إِلَيۡهِ ثُمَّ إِذَا خَوَّلَهُۥ نِعۡمَةٗ مِّنۡهُ نَسِيَ مَا كَانَ يَدۡعُوٓاْ إِلَيۡهِ مِن قَبۡلُ وَجَعَلَ لِلَّهِ أَندَادٗا لِّيُضِلَّ عَن سَبِيلِهِۦۚ قُلۡ تَمَتَّعۡ بِكُفۡرِكَ قَلِيلًا إِنَّكَ مِنۡ أَصۡحَٰبِ ٱلنَّارِ ﴾
[الزُّمَر: 8]
﴿وإذا مس الإنسان ضر دعا ربه منيبا إليه ثم إذا خوله نعمة﴾ [الزُّمَر: 8]
Abdulhameed Baqavi manitanukku oru tinku erpatum camayattil, murrilum tan iraivanaiye nokkip pirarttanai ceyta vannamayirukkiran. Iraivan tannitamiruntu or arulai avanukkup puriyum camayattil, itarku munnar, tan pirarttanai ceytu kontirunta avanaiye marantu vitukiran. Allahvukku (poyyana teyvankalai) inaikalakki marravarkalaiyum avanutaiya pataiyiliruntu vali ketukkiran. (Napiye! Avanai nokki,) nir kuruviraka: ‘‘Ni (ivvaru iraivanai) nirakaritta vanname ciritu kalam cukamanupavi. (Mutivil) niccayamaka ni narakavacitan |
Abdulhameed Baqavi maṉitaṉukku oru tīṅku ēṟpaṭum camayattil, muṟṟilum taṉ iṟaivaṉaiyē nōkkip pirārttaṉai ceyta vaṇṇamāyirukkiṟāṉ. Iṟaivaṉ taṉṉiṭamiruntu ōr aruḷai avaṉukkup puriyum camayattil, itaṟku muṉṉar, tāṉ pirārttaṉai ceytu koṇṭirunta avaṉaiyē maṟantu viṭukiṟāṉ. Allāhvukku (poyyāṉa teyvaṅkaḷai) iṇaikaḷākki maṟṟavarkaḷaiyum avaṉuṭaiya pātaiyiliruntu vaḻi keṭukkiṟāṉ. (Napiyē! Avaṉai nōkki,) nīr kūṟuvīrāka: ‘‘Nī (ivvāṟu iṟaivaṉai) nirākaritta vaṇṇamē ciṟitu kālam cukamaṉupavi. (Muṭivil) niccayamāka nī narakavācitāṉ |
Jan Turst Foundation innum manitanai etenum oru tunpam tintumanal, avan tan iraivanpal tirumpi avanai alai(ttup pirartti)kkinran; pinnar (iraivan) tannitamiruntu or arutkotaiyai avanukku alittananal, munnar avan etarkaka avanai alaittu(p pirarttittu)k kontiruntano atai marantu vitukiran. Allahvuk inaikalai erpatutti (marravarkalai) allahvutaiya pataiyiliruntu valiketukkiran. (Napiye!) Nir kuruviraka"un kuhprai (nirakarippai)k kontu ciritu kalam cukamanupavi; niccayamaka ni narakavatikalil ninrumullavane |
Jan Turst Foundation iṉṉum maṉitaṉai ētēṉum oru tuṉpam tīṇṭumāṉāl, avaṉ taṉ iṟaivaṉpāl tirumpi avaṉai aḻai(ttup pirārtti)kkiṉṟāṉ; piṉṉar (iṟaivaṉ) taṉṉiṭamiruntu ōr aruṭkoṭaiyai avaṉukku aḷittāṉāṉāl, muṉṉar avaṉ etaṟkāka avaṉai aḻaittu(p pirārttittu)k koṇṭiruntāṉō atai maṟantu viṭukiṟāṉ. Allāhvuk iṇaikaḷai ēṟpaṭutti (maṟṟavarkaḷai) allāhvuṭaiya pātaiyiliruntu vaḻikeṭukkiṟāṉ. (Napiyē!) Nīr kūṟuvīrāka"uṉ kuḥprai (nirākarippai)k koṇṭu ciṟitu kālam cukamaṉupavi; niccayamāka nī narakavātikaḷil niṉṟumuḷḷavaṉē |
Jan Turst Foundation இன்னும் மனிதனை ஏதேனும் ஒரு துன்பம் தீண்டுமானால், அவன் தன் இறைவன்பால் திரும்பி அவனை அழை(த்துப் பிரார்த்தி)க்கின்றான்; பின்னர் (இறைவன்) தன்னிடமிருந்து ஓர் அருட்கொடையை அவனுக்கு அளித்தானானால், முன்னர் அவன் எதற்காக அவனை அழைத்து(ப் பிரார்த்தித்து)க் கொண்டிருந்தானோ அதை மறந்து விடுகிறான். அல்லாஹ்வுக் இணைகளை ஏற்படுத்தி (மற்றவர்களை) அல்லாஹ்வுடைய பாதையிலிருந்து வழிகெடுக்கிறான். (நபியே!) நீர் கூறுவீராக "உன் குஃப்ரை (நிராகரிப்பை)க் கொண்டு சிறிது காலம் சுகமனுபவி; நிச்சயமாக நீ நரகவாதிகளில் நின்றுமுள்ளவனே |