﴿وَرَفَعۡنَا فَوۡقَهُمُ ٱلطُّورَ بِمِيثَٰقِهِمۡ وَقُلۡنَا لَهُمُ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡبَابَ سُجَّدٗا وَقُلۡنَا لَهُمۡ لَا تَعۡدُواْ فِي ٱلسَّبۡتِ وَأَخَذۡنَا مِنۡهُم مِّيثَٰقًا غَلِيظٗا ﴾
[النِّسَاء: 154]
ငါအရှင်မြတ်သည် (ကျမ်းတော်အတိုင်း လိုက်နာမည်ဟူသော) ကတိကဝတ်နှင့်အတူ သူတို့အပေါ်ဝယ် တောင်တော်ကို မျှော်စင်အဖြစ် ပြုတော်မူ၍ ဂုဏ်ပေးတော်မူခဲ့၏။ ထို့ပြင် (မြို့တစ်ခုထဲသို့ ဝင်နေစဉ်) ငါအရှင်မြတ်က သူတို့အား (အရှင့်စည်းမျဉ်းဥပဒေများကို) ဦးချလိုက်နာသည့်အနေအထားဖြင့် (မြို့၏တရားဝင်) တံခါးပေါက်မှသာ ဝင်ကြလော့။” ဟု မိန့်တော်မူခဲ့၏။ ငါအရှင်မြတ်သည်ပင် သူတို့အား ထပ်မံ၍ ဥပုသ်နေ့၌ လိုက်နာရမည့် စည်းမျဉ်းစည်းကမ်းများကို မချိုးဖောက်ကြရန်လည်း မိန့်တော်မူခဲ့၏။ ထို့နောက် ငါအရှင်မြတ်က သူတို့ထံမှ ခိုင်မာသော ပဋိညာဉ်ကတိကို ယူခဲ့တော်မူ၏။
ترجمة: ورفعنا فوقهم الطور بميثاقهم وقلنا لهم ادخلوا الباب سجدا وقلنا لهم لا, باللغة البورمية
﴿ورفعنا فوقهم الطور بميثاقهم وقلنا لهم ادخلوا الباب سجدا وقلنا لهم لا﴾ [النِّسَاء: 154]