سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى (1)
Номи Парвардигори бузурги худро ба покӣ ёд кун |
الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ (2)
он ки офарид ва дурустандом кард |
وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ (3)
Ва он ки андоза муъайян кард. Сипас роҳ намуд |
وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ (4)
Ва он ки чарогоҳҳоро рӯёнид |
فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ (5)
сипас хушку сиёҳ гардонид |
سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ (6)
Ба зудӣ барои ту бихонем, мабод, ки фаромӯш кунӣ |
إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ (7)
ғайри он чи Худо бихоҳад. Ӯст, ки ошкорову ниҳонро медонад |
وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ (8)
Ва туро ба дини осон тавфиқ диҳем |
فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ (9)
Агар панд, доданат суд кунад, панд деҳ |
سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ (10)
Он ки метарсад, панд мегирад |
وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى (11)
Ва бадбахт аз он дурӣ мегирад |
الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ (12)
он ки ба оташи бузурги ҷаҳаннам дарафтад |
ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (13)
ва дар он ҷо на бимирад ва на зинда бошад |
قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ (14)
Албатта покон наҷот ёфтанд |
وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ (15)
онон, ки номи Парвардигори худро бар забон оварданд ва намоз гузориданд |
بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (16)
Оре, шумо зиндагии ин ҷаҳонро ихтиёр мекунед |
وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (17)
ҳол он ки охират беҳтару пояндатар аст |
إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (18)
Ин сухан дар саҳифаҳои нахустин аст |
صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ (19)
саҳифаҳои Иброҳиму Мӯсо |
