الم (1)
Alif, Lam, Mim (mga titik A, La, Ma) |
تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ (2)
(Naririto ang) kapahayagan ng Aklat (ang Qur’an) na walang alinlangan mula sa Panginoon ng lahat ng mga nilalang |
أَمْ يَقُولُونَ افْتَرَاهُ ۚ بَلْ هُوَ الْحَقُّ مِن رَّبِّكَ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أَتَاهُم مِّن نَّذِيرٍ مِّن قَبْلِكَ لَعَلَّهُمْ يَهْتَدُونَ (3)
o sila ba ay nagsasabi: “Siya (Muhammad) ay kumatha (naggawa-gawa) lamang nito?” Hindi, ito ang Katotohanan mula sa iyong Panginoon upang iyong mapaalalahanan ang mga tao na sa kanila ay walang dumatal na Tagapagbabala nang una sa iyo; upang sila ay tumpak na mapatnubayan |
اللَّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَىٰ عَلَى الْعَرْشِ ۖ مَا لَكُم مِّن دُونِهِ مِن وَلِيٍّ وَلَا شَفِيعٍ ۚ أَفَلَا تَتَذَكَّرُونَ (4)
Si Allah, Siya ang lumikha ng kalangitan at kalupaan at lahat ng mga nasa pagitan nito sa anim na Araw; at in- Istawa (itinindig) Niya ang Kanyang sarili sa Luklukan (ng kapamahalaan ayon sa paraan na naaayon sa Kanyang Kamahalan). Kayo (O sangkatauhan) ay wala ng iba pa maliban sa Kanya bilang isang Wali (Tagapangalaga, Tagapagtanggol, Kawaksi, atbp.) o isang tagapamagitan (sa inyo). Hindi baga kayo tatanggap ng paala-ala |
يُدَبِّرُ الْأَمْرَ مِنَ السَّمَاءِ إِلَى الْأَرْضِ ثُمَّ يَعْرُجُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ أَلْفَ سَنَةٍ مِّمَّا تَعُدُّونَ (5)
Siya ang namamahala (sa bawat) pangyayari mula sa kalangitan tungo sa kalupaan; at ito (ang pangyayari) ay pumapanhik sa Kanya, sa isang Araw, na ang sukat nito ay katulad ng isang libong taon sa inyong pagbilang (alalaong baga, ang pagbibilang ayon sa ating pangkasalukuyang oras sa mundong ito) |
ذَٰلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (6)
Siya (si Allah), ang Ganap na Nakakaalam ng lahat ng bagay, na nakalingid at lantad, ang Pinakamataas sa Kapangyarihan, ang Pinakamaawain |
الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ ۖ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ (7)
Siya na lumikha ng lahat ng bagay sa pinakamainam na paraan at sinimulan Niya ang paglikha sa tao mula sa putik |
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ (8)
At ginawa Niya ang kanyang (Adan) mga supling mula sa walang katuturang katas (ng semilya ng lalaki at babae) |
ثُمَّ سَوَّاهُ وَنَفَخَ فِيهِ مِن رُّوحِهِ ۖ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۚ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (9)
At Kanyang hinubog siya sa ganap na sukat, at hiningahan Niya ito ng Kanyang espiritu (ang kaluluwa na nilikha ni Allah sa gayong tao), at iginawad Niya sa inyo ang pandinig (tainga), paningin (mata) at pang-unawa (puso). Kakarampot na pasasalamat lamang ang inyong ibinibigay |
وَقَالُوا أَإِذَا ضَلَلْنَا فِي الْأَرْضِ أَإِنَّا لَفِي خَلْقٍ جَدِيدٍ ۚ بَلْ هُم بِلِقَاءِ رَبِّهِمْ كَافِرُونَ (10)
At sila ay nagsasabi: “Ano! Kung kami ay pumanaw, matago at mawala sa kalupaaan, kami baga ay lilikhaing muli?” Hindi, datapuwa’t itinatakwil nila ang Pakikipagtipan sa kanilang Panginoon |
۞ قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَىٰ رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ (11)
Ipagbadya: “Ang anghel ng kamatayan na nakatalaga sa inyo ay (walang pagsalang) magtatangan ng inyong kaluluwa; at kayo ay muling ibabalik sa inyong Panginoon.” |
وَلَوْ تَرَىٰ إِذِ الْمُجْرِمُونَ نَاكِسُو رُءُوسِهِمْ عِندَ رَبِّهِمْ رَبَّنَا أَبْصَرْنَا وَسَمِعْنَا فَارْجِعْنَا نَعْمَلْ صَالِحًا إِنَّا مُوقِنُونَ (12)
At kung inyo lamang mapagmamasdan kung ang Mujrimun (mga makasalanan, walang pananampalataya, kriminal, mapagsamba sa mga diyus-diyosan, walang pananalig sa Kaisahan ni Allah, atbp.) ay magyuyukod ng kanilang ulo sa harapan ng kanilang Panginoon, (na nagsasabi): “Aming Panginoon! Aming napagmasdan at aming napakinggan; kaya’t kami ay muli Ninyong ibalik (sa kalupaan); kami ay magiging matuwid at gagawa ng kabutihan. Katotohanan! Kami ngayon ay sumasampalataya ng walang alinlangan.” |
وَلَوْ شِئْنَا لَآتَيْنَا كُلَّ نَفْسٍ هُدَاهَا وَلَٰكِنْ حَقَّ الْقَوْلُ مِنِّي لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ (13)
Kung Amin lamang ninais; walang pagsala, na mabibigyan Namin ang bawat kaluluwa ng tamang patnubay; datapuwa’t ang Salita mula sa Akin ay makapangyayari (sa mga mapaggawa ng kasalanan): “Aking pupunuin ang Impiyerno na magkasama ang mga Jinn at mga tao.” |
فَذُوقُوا بِمَا نَسِيتُمْ لِقَاءَ يَوْمِكُمْ هَٰذَا إِنَّا نَسِينَاكُمْ ۖ وَذُوقُوا عَذَابَ الْخُلْدِ بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (14)
“Kaya’t lasapin ninyo ngayon (ang kaparusahan ng Apoy), sapagkat inyong kinalimutan ang inyong Pakikipagtipan sa Araw na ito; at (katotohanang) Kami rin ay makakalimot sa inyo; kaya’t lasapin ninyo ngayon ang walang hanggang kaparusahan dahilan sa inyong kasamaan!” |
إِنَّمَا يُؤْمِنُ بِآيَاتِنَا الَّذِينَ إِذَا ذُكِّرُوا بِهَا خَرُّوا سُجَّدًا وَسَبَّحُوا بِحَمْدِ رَبِّهِمْ وَهُمْ لَا يَسْتَكْبِرُونَ ۩ (15)
Sila lamang na mga sumasampalataya sa Aming Ayat (mga tanda, kapahayagan, katibayan, aral, atbp.), sila nga, na kung ito ay dinadalit sa kanila ay nangangayupapa sa pagsamba, at nagpaparangal sa pagluwalhati sa kanilang Panginoon, at hindi sila nagmamataas sa kapalaluan |
تَتَجَافَىٰ جُنُوبُهُمْ عَنِ الْمَضَاجِعِ يَدْعُونَ رَبَّهُمْ خَوْفًا وَطَمَعًا وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنفِقُونَ (16)
Iniiwan nila ang kanilang mga higaan, na nananalangin sa pangangamba at pag-asa; at gumugugol sila sa kawanggawa (tungo sa kapakanan ni Allah) mula sa biyaya na Aming ipinagkaloob sa kanila |
فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (17)
Ngayon, walang sinuman ang nakakaalam sa kaligayahan (ng paningin) na inilingid (bilang panlaan) sa kanila, isang gantimpala sa kanilang (mabubuting) gawa |
أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا ۚ لَّا يَسْتَوُونَ (18)
Siya kaya na isang nananampalataya ay katulad niya na isang Fasiq (walang pananampalataya at palasuway kay Allah)? Sila ay hindi magkatulad |
أَمَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوَىٰ نُزُلًا بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (19)
At sa mga sumasampalataya (sa Kaisahan ni Allah at sa Islam) at nagsisigawa ng katuwiran at kabutihan, sasakanila ang mga Halamanan (Paraiso) bilang maasikasong tahanan dahilan sa kanilang (mabubuting) gawa |
وَأَمَّا الَّذِينَ فَسَقُوا فَمَأْوَاهُمُ النَّارُ ۖ كُلَّمَا أَرَادُوا أَن يَخْرُجُوا مِنْهَا أُعِيدُوا فِيهَا وَقِيلَ لَهُمْ ذُوقُوا عَذَابَ النَّارِ الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (20)
At sa kanila na Fasiqun (mga walang pananalig, palasuway kay Allah, buktot, atbp.) ang kanilang tirahan ay Apoy; sa bawat sandaling naisin nila na makalayo rito, sila ay sapilitang ibabalik dito, at sa kanila ay ipagbabadya: “Lasapin ninyo ang kaparusahan ng Apoy, ang bagay na inyong itinatakwil bilang huwad.” |
وَلَنُذِيقَنَّهُم مِّنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَىٰ دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ (21)
At katotohanang hahayaan Namin na lasapin nila ang magaan na pagpaparusa (alalaong baga, ang kaparusahan sa mundong ito tulad ng mga kalamidad, kapinsalaan, atbp.) bago Namin ibigay ang kasaki-sakit na kaparusahan (sa Kabilang Buhay) upang sila ay (magtika) at magbalik loob (at tumanggap sa Islam) |
وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّن ذُكِّرَ بِآيَاتِ رَبِّهِ ثُمَّ أَعْرَضَ عَنْهَا ۚ إِنَّا مِنَ الْمُجْرِمِينَ مُنتَقِمُونَ (22)
At sino pa kaya ang higit na gumagawa ng kamalian kaysa sa kanya, na kung ang Ayat (mga tanda, kapahayagan, katibayan, aral, atbp.) ng kanyang Panginoon ay ipinahahayag, siya ay tumatalilis palayo rito? Katotohanang sa Mujrimun (mga lumalabag sa kautusan, kriminal, walang pananampalataya, buktot, mapagsamba sa diyus-diyosan, atbp.), Aming igagawad sa kanila ang (ganap) na ganti |
وَلَقَدْ آتَيْنَا مُوسَى الْكِتَابَ فَلَا تَكُن فِي مِرْيَةٍ مِّن لِّقَائِهِ ۖ وَجَعَلْنَاهُ هُدًى لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ (23)
Noon pang una, katiyakang Aming ibinigay ang Kasulatan (Torah, ang mga Batas) kay Moises; kaya’t huwag kang (Muhammad) mag-alinlangan na makakatagpo mo siya (alalaong baga, kung iyong makatagpo si Moises sa panahon ng Gabi ng Al-Isra at Al-Miraj sa ibabaw ng kalangitan); at ginawa Namin ito (ang Torah, ang mga Batas) na isang patnubay sa Angkan ng Israel |
وَجَعَلْنَا مِنْهُمْ أَئِمَّةً يَهْدُونَ بِأَمْرِنَا لَمَّا صَبَرُوا ۖ وَكَانُوا بِآيَاتِنَا يُوقِنُونَ (24)
At Aming hinirang sa karamihan nila (Angkan ng Israel) ang mga Pinuno na nagbibigay sa kanila ng mga patnubay sa ilalim ng Aming Pag-uutos, habang sila ay nagpupunyagi sa pagtitiyaga at patuloy na nananampalataya ng may katiyakan sa Aming Ayat (mga tanda, kapahayagan, katibayan, aral, atbp) |
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ (25)
Katotohanan, ang iyong Panginoon ang hahatol sa pagitan nila sa Araw ng Muling Pagkabuhay, sa mga bagay na kanilang pinagkahidwaan (sa kanilang mga sarili) |
أَوَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا مِن قَبْلِهِم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۚ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ ۖ أَفَلَا يَسْمَعُونَ (26)
Ito baga ay hindi nagdudulot sa kanila ng aral; kung gaano karaming sali’t saling lahi ang Aming winasak noon, na una pa sa kanila, na ang kanilang mga tirahan ay kanilang dinadaan-daanan? Katotohanang naririto ang mga Tanda; hindi baga sila makikinig |
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا نَسُوقُ الْمَاءَ إِلَى الْأَرْضِ الْجُرُزِ فَنُخْرِجُ بِهِ زَرْعًا تَأْكُلُ مِنْهُ أَنْعَامُهُمْ وَأَنفُسُهُمْ ۖ أَفَلَا يُبْصِرُونَ (27)
At hindi baga nila napagmamasdan na Aming itinataboy ang tubig (mga ulap na nagdadala ng ulan) sa tigang na lupa (na hubad sa halaman), at pinatutubo Namin dito ang pananim, na nagsisilbing pagkain sa kanila at sa kanilang hayupan (bakahan)? wala ba silang paningin |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (28)
Sila ay nagsasabi: “Hanggang kailan ang Pagpapasyang ito (sa pagitan namin at sa iyo, alalaong baga, ang Araw ng Muling Pagkabuhay), kung ikaw ay nagsasabi ng katotohanan?” |
قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ (29)
Ipagbadya: “Sa Araw ng Pagpapasya, ito ay walang kapakinabangan sa mga hindi nananampalataya kahit na sila (sa bandang huli) ay manalig! Sila rin ay hindi bibigyan ng palugit.” |
فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ (30)
Kaya’t lumayo ka sa kanila (O Muhammad) at maghintay; katotohanang sila (rin) ay naghihintay |
