إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1)
Kung ang araw (na may lubos at malawak na liwanag) ay tumiklop |
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (2)
At kung ang mga bituin ay mangalaglag, na said ang kanilang kislap |
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3)
At kung ang kabundukan ay maparam sa pagkaguho (sa isang kisap-mata lamang) |
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4)
At kung ang mga babaeng kamelyo ay nagpapabaya sa kanyang mga batang anak |
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5)
At kung ang mababangis na hayop ay titipunin nang sama-sama (sa pinaninirahanan ng mga tao) |
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6)
At kung ang karagatan ay maging isang Naglalagablab na Apoy o umapaw (sa matinding unos) |
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7)
At kung ang mga kaluluwa ay muling ibalik sa kani-kanilang katawan |
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8)
At kung ang sanggol na babae na inilibing ng buhay (na katulad nang ginawa ng mga paganong Arabo) ay tatanungin |
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ (9)
Sa anong kasalanan siya ay pinatay |
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10)
At kung ang Talaan ng mga gawa (mabuti man at masama) ng bawat tao ay ilaladlad |
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11)
At kung ang kalangitan (sa kaitaasan) ay itambad (sa pagkabiyak) at mawala sa kanyang kinalalagyan |
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12)
At kung ang Impiyerno ay pagningasin ng nag-aalimpuyong apoy |
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13)
At kung ang Halamanan (ng Paraiso) ay itambad ng malapit |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (14)
At ang bawat tao (kaluluwa) ay makakabatid ng bagay na kanyang ginawa (masama man o mabuti) |
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15)
Katotohanang Ako ay sumusumpa sa pamamagitan ng mga buntala na umuurong (alalaong baga, nawawala sa araw at lumilitaw sa gabi) |
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16)
At sa pamamagitan ng mga buntala na kumikilos nang mabilis at nagkukubli ng kanilang sarili (lumilitaw at naglalaho) |
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17)
At sa pamamagitan ng gabi kung ito ay lumilisan |
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18)
At sa pamamagitan ng bukang liwayway kung ito ay lumiliwanag |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19)
Katotohanan! Ito ang Salita (ang Qur’an) na dinala ng karangal-rangal na Tagapagbalita (Gabriel, mula kay Allah patungo kay Propeta Muhammad) |
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20)
Na ginawaran ng kapangyarihan, at may mataas na antas (at karangalan) kay Allah, ang Panginoon ng Luklukan |
مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21)
Na sinusunod (ng mga anghel), at mapagkakatiwalaan doon (sa kalangitan) |
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ (22)
o mga tao! Ang inyong Kasama (Muhammad) ay hindi isang baliw (at hindi inaalihan ng masamang bagay) |
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23)
At katotohanang kanyang (Muhammad) napagmalas siya (Gabriel) sa maliwanag na hangganan ng sangkalupaan at kalangitan (tungo sa Silangan) |
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24)
At siya (Muhammad) ay hindi nagkikimkin ng kaalaman ng mga Nakalingid na Bagay |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (25)
At ito (ang Qur’an) ay hindi salita ng isinumpang si Satanas |
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26)
Kung gayon, saan ka patutungo |
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27)
Katotohanan ! Ito (ang Qur’an) ay isang ganap na Kapahayagan sa lahat ng mga nilalang |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28)
(Na may kapakinabangan) sa sinuman sa inyo na nagnanais na tumahak nang matuwid |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)
Datapuwa’t hindi ninyo ito magagawa malibang loobin ni Allah, ang Tagapagtangkilik at Tagapanustos ng lahat ng mga nilalang |
