عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ (1)
(Ang Propeta) ay kumunot at lumayo |
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ (2)
Sapagkat may bulag na lalaki na lumapit sa kanya (at nang-aabala, alalaong baga, si Abdullah bin Umm-Maktum, na pumaroon sa Propeta habang siya ay nangangaral sa isa o ilang pinuno ng Quraish) |
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ (3)
Datapuwa’t ano ang makakapagsabi sa iyo na baka sakaling siya ay maging dalisay (sa mga kasalanan at umunladsaispiritwalnapang-unawa) |
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ (4)
osiyaaytumanggap ng pangaral at ang tagubilin ay maging kapakinabangan sa kanya |
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ (5)
At siya na nag-aakala sa kanyang sarili na siya 940 ay may sariling kasapatan (hindi nangangailangan ng anuman) |
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ (6)
Sa kanya, ikaw (o Muhammad) ay nag-uukol ng iyong panahon |
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ (7)
Ito ay hindi mo pananagutan kung siya ay hindi maging dalisay (sa pananalig at makinabang sa ispiritwal na biyaya; ikaw ay isa lamang Tagapagbalita at ang iyong tungkulin ay iparating ang Mensahe ni Allah) |
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ (8)
At sa kanya (Abdullah bin Umm-Maktum) na lumapit sa iyo na may pagsusumamo |
وَهُوَ يَخْشَىٰ (9)
At may pangangamba (kay Allah sa kanyang puso) |
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ (10)
Ikaw sa kanya ay hindi nagbibigay pahalaga (o nag-aasikaso) |
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ (11)
Hindi, (huwag mong gawin ito o Muhammad), katotohanan, ito (ang mga talata ng Qur’an) ay mga pagpapaala-ala at tagubilin |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (12)
Kaya’t sinuman ang magnais, hayaan siyang mag-ukol ng panahon dito (sa pag-aala-ala) |
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ (13)
(Ito ay nasa) mga Talaan (na iniingatan sa karangalan, ang Al-Lauh Al-Mahfuz) |
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ (14)
Na mataas (sa karangalan), na nananatiling dalisay at banal |
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ (15)
Sa kamay ng mga tagasulat (mga Anghel) |
كِرَامٍ بَرَرَةٍ (16)
Na karangal-rangal at masunurin |
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ (17)
Kasumpa-sumpa ang tao! Ano ang nagtulak sa kanya upang itakwil si Allah |
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ (18)
Sa ano bang bagay siya ay nilikha Namin |
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (19)
Siya ay nilikha Namin mula sa Nutfah (mga patak ng semilya ng lalaki at babae), at Aming binigyan siya ng ganap na sukat |
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ (20)
At Kanyang ginawa na maging magaan ang daan sa kanya |
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (21)
At Kanyang kinitlan siya ng buhay, at inilagay siya sa kanyang libingan |
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ (22)
At kung ito ay Kanyang kalooban, siya ay Kanyang bubuhayin (sa Araw ng Muling Pagkabuhay) |
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ (23)
Hindi, datapuwa’t (ang tao) ay hindi tumupad sa ipinag-uutos Niya sa kanya |
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ (24)
Kaya’t hayaan ang tao ay magsaalang-alang ng kanyang pagkain (naAming ipinagkaloob) |
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (25)
At kung paano Namin ibinuhos ang saganang tubig |
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26)
At hinati Namin ang kalupaan (at pinatag) |
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا (27)
At pinapangyari Namin na ang butil ay tumubo rito |
وَعِنَبًا وَقَضْبًا (28)
Ang ubas, at pagkaing halaman (sa mga bakahan) |
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا (29)
Ang oliba at punong palmera (datiles) |
وَحَدَائِقَ غُلْبًا (30)
At halamanan na makapal (at malago) sa maraming puno |
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا (31)
At mga bungangkahoy at Abba (herba, luntiang damo, atbp) |
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (32)
(Bilang) ikabubuhay at pagkain sa inyo at sa inyong bakahan |
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ (33)
Hindi maglalaon, at kung sumapit na ang As-Sakhkhah (ang pangalawang pag-ihip ng Tambuli sa Araw ng Muling Pagkabuhay) |
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ (34)
Sa Araw na ang tao ay tatakas sa kanyang sariling kapatid |
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ (35)
At sa kanyang ina at sa kanyang ama |
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ (36)
At sa kanyang asawa at sa kanyang mga anak |
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (37)
Sa Araw na ito, ang bawat tao ay mababahala lamang sa kanyang sarili at hindi makakapagbigay ng pansin sa iba |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ (38)
Sa Araw na ito, ang ibang mga mukha ay magniningning na tulad ng bukang liwayway (bilang isang tunay na sumasampalataya sa Kaisahan ni Allah at sa Islam) |
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (39)
Na humahalakhak at nagsasaya sa magandang balita (ng Paraiso) |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ (40)
Sa Araw na ito, ang ibang mga mukha ay may bahid ng dumi |
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (41)
Ang kadiliman ang lalambong sa kanila |
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (42)
Sila nga ang Kafarah (mga nagtatakwil kay Allah at sa Kanyang Kaisahan at sa Kanyang Tagapagbalita na si Muhammad, atbp.), ang Fajarah (mga mapaggawa ng katampalasanan, buktot, buhong, atbp) |
