يس (1)
Ya. Sin |
وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ (2)
Pe inteleptul Coran |
إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ (3)
Tu esti dintre trimisii |
عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (4)
pe o Cale Dreapta |
تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (5)
Pogorare de la Puternicul, Milostivul |
لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ (6)
ca tu sa previi un popor asa cum nu au fost preveniti stramosii sai care erau nepasatori |
لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَىٰ أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (7)
Spusa s-a implinit asupra celor mai multi dintre ei, insa ei tot nu cred |
إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلَالًا فَهِيَ إِلَى الْأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ (8)
Le vom pune grumazurile in juguri pana la barbii incat vor sta cu capetele tepene |
وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لَا يُبْصِرُونَ (9)
Noi le vom pune o stavila inainte si o stavila dupa, ca sa-i invaluim si ei sa nu mai vada |
وَسَوَاءٌ عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لَا يُؤْمِنُونَ (10)
Deopotriva le este lor, fie ca-i previi, fie ca nu-i previi, caci tot nu vor crede |
إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَٰنَ بِالْغَيْبِ ۖ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ (11)
Tu previne-l pe cel care urmeaza amintirea si se teme de Milostivul in Taina Sa. Lui vesteste-i iertare si rasplata imbelsugata |
إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَىٰ وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ ۚ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُّبِينٍ (12)
Noi ii inviem pe morti si scriem ceea ce au facut inainte, precum si urmele lor. Noi tinem socoteala fiecarui lucru intr-o Carte deslusita |
وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلًا أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ (13)
Da-le pilda pe locuitorii cetatii, cand au venit la ei trimisii |
إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ (14)
Cand le-am trimis doi i-au socotit mincinosi, incat i-am intarit cu al treilea. Ei au spus: “Noi am fost trimisi la voi.” |
قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَٰنُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا تَكْذِبُونَ (15)
Atunci ei au spus: “Voi nu sunteti decat oameni asemenea noua! Milostivul nu a pogorat asupra voastra nimic, ci voi doar mintiti!” |
قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ (16)
Ei au spus: “Domnul nostru stie ca am fost trimisi la voi |
وَمَا عَلَيْنَا إِلَّا الْبَلَاغُ الْمُبِينُ (17)
si asupra noastra este doar instiintarea cea deslusita.” |
قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ ۖ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ (18)
Ei au raspuns “Noi prevestim ca va fi rau cu voi! Daca nu incetati, va vom omori cu pietre si va va atinge de la noi o dureroasa osanda.” |
قَالُوا طَائِرُكُم مَّعَكُمْ ۚ أَئِن ذُكِّرْتُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ (19)
Profetii au spus: “Prevestirea voastra este legata de voi insiva! Daca vi s-ar fi amintit...! Ba nu! Sunteti un popor necumpatat!” |
وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَىٰ قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ (20)
Un barbat veni in fuga din capatul cetatii si spuse: “O, popor al meu! Urmati-i pe trimisi |
اتَّبِعُوا مَن لَّا يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ (21)
Urmati-i pe cei care nu va cer rasplata si sunt drept calauziti |
وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (22)
Ce as avea sa nu ma inchin Celui ce m-a creat? Si voi veti fi intorsi catre El |
أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَٰنُ بِضُرٍّ لَّا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنقِذُونِ (23)
De ce mi-as lua dumnezei afara de El? Daca Milostivul imi vrea vreun rau, mijlocirea lor nu-mi va sluji la nimic si ei nu ma vor mantui |
إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (24)
iar eu atunci voi fi intr-o vadita ratacire |
إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ (25)
Eu cred insa in Domnul vostru! Ascultati-ma!” |
قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ ۖ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ (26)
I se va spune: “Intra in Rai!” El va spune: “Ce bine ar fi daca poporul meu ar sti |
بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ (27)
cum Domnul meu m-a iertat si m-a facut dintre cei care vor primi cinstire!” |
۞ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَىٰ قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِن جُندٍ مِّنَ السَّمَاءِ وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ (28)
Dupa el, nu am pogorat din cer vreo ostire asupra poporului sau si nici nu vor pogori |
إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ (29)
Nu va fi decat un singur Strigat, si vor fi cu totii stinsi |
يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ ۚ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (30)
Vai voua, robilor! Nici un trimis n-a venit la ei, fara ca ei sa nu-si bata joc de el |
أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لَا يَرْجِعُونَ (31)
N-au vazut ei oare cate leaturi am nimicit inaintea lor si care nu se vor mai intoarce niciodata la ei |
وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (32)
Nu exista nimeni care sa nu fie infatisat inaintea Noastra |
وَآيَةٌ لَّهُمُ الْأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ (33)
Pentru ei este un semn pamantul mort caruia Noi ii dam viata si dam la iveala din el grane din care ei mananca |
وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِّن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنَ الْعُيُونِ (34)
Noi am randuit pe el livezile de curmali si podgoriile de vie si am facut sa tasneasca izvoare |
لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (35)
ca ei sa manance din rodul lui si ceea ce au trudit mainile lor. Nu sunt oare multumitori |
سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الْأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الْأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لَا يَعْلَمُونَ (36)
Marire Celui ce a creat soiurile toate cele ce cresc din pamant de la sine si cele de la ei si cele pe care nu le cunosc |
وَآيَةٌ لَّهُمُ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ (37)
Este un semn pentru ei noaptea din care Noi dezghiocam ziua si ei raman in bezna |
وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ۚ ذَٰلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ (38)
si soarele ce alearga spre un culcus al lui, caci aceasta este sorocirea Puternicului, Stiutorului |
وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّىٰ عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ (39)
Si luna careia i-am sorocit coborasurile pana cand se intoarna asemnea unei cozi de frunza de curmal, veche si scorojita |
لَا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلَا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ ۚ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ (40)
Soarelui nu i se cuvine sa prinda luna, si nici noptii sa o ia inaintea zilei, ci toate plutesc in cerc |
وَآيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (41)
Pentru ei este un semn ca le-am purtat semintia pe corabia incarcata |
وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ (42)
Si lor le-am creat asemenea ei ca sa urce pe ele |
وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلَا صَرِيخَ لَهُمْ وَلَا هُمْ يُنقَذُونَ (43)
Daca am voi, i-am ineca, si nu ar avea nici un ajutor si nu ar fi mantuiti |
إِلَّا رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَىٰ حِينٍ (44)
decat cu milostivenie de la Noi si o bucurie vremelnica |
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ (45)
Cand li se spune: “Temeti-va de ceea ce este inaintea voastra si de ceea ce este in urma voastra! Poate veti fi miluiti!” |
وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلَّا كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ (46)
Nu a fost nici un semn din semnele Domnului lor care le-a venit fara ca ei sa nu ii intoarca spatele |
وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاءُ اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (47)
Cand li se spune: “Dati milostenie din ceea ce v-a inzestrat Dumnezeu!”, cei care tagaduiesc spun celor care cred: “Noi sa-l hranim pe cel care Dumnezeu l-ar putea hrani, daca ar voi? Voi sunteti intr-o vadita ratacire.” |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (48)
Ei spun: “Pe cand aceasta fagaduiala, daca spuneti adevarul?” |
مَا يَنظُرُونَ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ (49)
Ei nu au de asteptat, caci un singur Strigat ii va lua pe cand se invrajbesc |
فَلَا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلَا إِلَىٰ أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ (50)
Nu vor putea lasa ceva cu limba de moarte, si nici la ai lor sa se intoarca |
وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الْأَجْدَاثِ إِلَىٰ رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ (51)
Si cand in trambita se va sufla, din morminte se vor grabi catre Domnul lor |
قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا ۜ ۗ هَٰذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَٰنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ (52)
Ei vor spune atunci: “Vai noua! Cine ne-a sculat din asternutul nostru |
إِن كَانَتْ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ (53)
Aceasta este ceea ce Milostivul v-a fagaduit. Trimisii au spus Adevarul! Nu va fi decat un singur Strigat si toti vor fi adusi inaintea Noastra |
فَالْيَوْمَ لَا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلَا تُجْزَوْنَ إِلَّا مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (54)
Nimeni, in Ziua aceea, nu va fi nedreptatit cu ceva. Nu veti fi rasplatiti decat pentru ceea ce ati faptuit |
إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ (55)
In Ziua aceea, singura truda, a celor din Rai, va fi sa se desfete |
هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلَالٍ عَلَى الْأَرَائِكِ مُتَّكِئُونَ (56)
Impreuna cu soatele lor, vor sta sub umbrare, asezati pe paturi de nunta |
لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ (57)
Vor avea acolo fructe si vor avea ceea ce vor cere |
سَلَامٌ قَوْلًا مِّن رَّبٍّ رَّحِيمٍ (58)
“Pace!” O vorba de la un Domn Milos |
وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ (59)
O, nelegiuitilor! Treceti deoparte in Ziua aceea |
۞ أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لَّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ (60)
O, fii ai lui Adam! Nu v-am tocmit Eu sa nu va inchinati Diavolului, caci el este vrajmasul vostru fatis |
وَأَنِ اعْبُدُونِي ۚ هَٰذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ (61)
ci Mie sa va inchinati? Aceasta este o Cale Dreapta |
وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا ۖ أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ (62)
Diavolul a ratacit pe multi dintre voi. Oare nu ati priceput |
هَٰذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ (63)
Aceasta este Gheena ce v-a fost fagaduita |
اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ (64)
azvarliti-va in ea ca rasplata a tagadei voastre |
الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَىٰ أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُم بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ (65)
In Ziua aceea, le vom pecetlui gurile, insa mainile lor ne vor vorbi si picioarele lor ne vor marturisi ceea ce ei au agonisit |
وَلَوْ نَشَاءُ لَطَمَسْنَا عَلَىٰ أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّىٰ يُبْصِرُونَ (66)
Daca am voi, le-am stinge ochii si atunci se vor grabi pe drum, insa cum vor mai vedea |
وَلَوْ نَشَاءُ لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَىٰ مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَلَا يَرْجِعُونَ (67)
Daca am voi, i-am preface pe loc incat n-ar mai putea merge nici inainte si nici inapoi |
وَمَن نُّعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ ۖ أَفَلَا يَعْقِلُونَ (68)
Noi ii garbovim faptura celui ce ii daruim viata lunga. Ei nu pricep, oare |
وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ ۚ إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِينٌ (69)
Noi nu l-am invatat pe el poezia, caci nici nu i se cadea. Aceasta este o amintire, un Coran deslusit |
لِّيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ (70)
care-l previne pe cel care traieste si care adevareste Cuvantul asupra tagaduitorilor |
أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُم مِّمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ (71)
Oare ei nu vad ca Noi le-am creat lor, intre cele pe care le-au facut mainile Noastre, dobitoacele peste care ei sunt stapani |
وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ (72)
Noi li le-am supus: unele de calarit, iar altele de mancat |
وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ ۖ أَفَلَا يَشْكُرُونَ (73)
Si ei au de la ele foloase si bauturi. Poate vor fi multumiti |
وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَّعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ (74)
Si ei si-au luat dumnezei afara de Dumnezeu! Poate vor fi ajutati |
لَا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ (75)
Ei nu ii vor putea ajuta, pe cand ei le sunt lor ostire pregatita |
فَلَا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ ۘ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ (76)
Vorba lor sa nu te mahneasca! Noi stim ceea ce ei tainuiesc si ceea ce destainuiesc |
أَوَلَمْ يَرَ الْإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ (77)
Nu a vazut omul oare ca l-am creat dintr-o picatura de samanta, iar acum este un cartitor fatis |
وَضَرَبَ لَنَا مَثَلًا وَنَسِيَ خَلْقَهُ ۖ قَالَ مَن يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ (78)
Uitand de crearea sa, el Ne spune Noua ca pe o pilda: “Cine va mai invia oasele prefacute in pulbere?” |
قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ ۖ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ (79)
Spune: “Cel ce i-a creat dintru inceput ii va invia. El este Stiutor a toata faptura |
الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الْأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ (80)
El este Cel ce, din copaci verzi, v-a creat voua focul pe care voi il aprindeti.” |
أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَىٰ أَن يَخْلُقَ مِثْلَهُم ۚ بَلَىٰ وَهُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ (81)
Cel ce a creat cerurile si pamantul, nu ar mai putea oare crea asemenea lor? Ba da, caci El este Creatorul cel Mare, Stiutorul |
إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَن يَقُولَ لَهُ كُن فَيَكُونُ (82)
Porunca Sa, cand voieste un lucru, este in a spune: “Fii!” Si el este |
فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ (83)
Marire Celui ce tine in mana Sa imparatia fiecarui lucru! La El veti fi intorsi |
