إِذَا الشَّمْسُ كُوِّرَتْ (1)
هنگامی که خورشید درهم پیچیده شود |
وَإِذَا النُّجُومُ انكَدَرَتْ (2)
وهنگامی که ستارگان بی نور شوند |
وَإِذَا الْجِبَالُ سُيِّرَتْ (3)
وهنگامی که کوهها به حرکت درآنید |
وَإِذَا الْعِشَارُ عُطِّلَتْ (4)
وهنگامی که ماده شتران باردار رها شوند |
وَإِذَا الْوُحُوشُ حُشِرَتْ (5)
وهنگامی که جانوران وحشی گرده آورده شوند |
وَإِذَا الْبِحَارُ سُجِّرَتْ (6)
وهگامی که دریاها (جوشان و) بر افروخته شود |
وَإِذَا النُّفُوسُ زُوِّجَتْ (7)
وهنگامی که روحها (باتنها) قرین شوند |
وَإِذَا الْمَوْءُودَةُ سُئِلَتْ (8)
وهنگامی که از دختر زنده به گورشده پرسیده شود |
بِأَيِّ ذَنبٍ قُتِلَتْ (9)
به کدامین گناه کشته شده است؟ |
وَإِذَا الصُّحُفُ نُشِرَتْ (10)
وهنگامی که نامه های (اعمال) گشوده شود |
وَإِذَا السَّمَاءُ كُشِطَتْ (11)
وهنگامی که پرده از روی آسمان برگرفته شود |
وَإِذَا الْجَحِيمُ سُعِّرَتْ (12)
وهنگامی که دوزخ افروخته (وشعله ور) گردد |
وَإِذَا الْجَنَّةُ أُزْلِفَتْ (13)
وهنگامی که بهشت نزدیک آورده شود |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا أَحْضَرَتْ (14)
(در آن هنگام) هرکس خواهد دانست چه چیزی را (برای آفرت خود) حاضر (وآماده) کرده است |
فَلَا أُقْسِمُ بِالْخُنَّسِ (15)
پس سوگند به شارگانی که باز می گردند |
الْجَوَارِ الْكُنَّسِ (16)
(شتابان) حرکت می کنند (واز نظر) پنهان می شوند |
وَاللَّيْلِ إِذَا عَسْعَسَ (17)
وسوگند به شب, هنگامی که (تاریکی اش کاسته نودو) پشت کند |
وَالصُّبْحِ إِذَا تَنَفَّسَ (18)
وسوگند به صبح, هنگامی که بد مد |
إِنَّهُ لَقَوْلُ رَسُولٍ كَرِيمٍ (19)
بی گمان این (قرآن) سخن فرستادۀ بزدگوار (= جبرئیل) است |
ذِي قُوَّةٍ عِندَ ذِي الْعَرْشِ مَكِينٍ (20)
که (مقتدر و) نیرومند است, ونزد (خداوند) صاحب عرش مقام ومنزلت والایی دارد |
مُّطَاعٍ ثَمَّ أَمِينٍ (21)
(در آسمانها) مودر اطاعت (فرشتکان) وامین (وحی) است |
وَمَا صَاحِبُكُم بِمَجْنُونٍ (22)
و (ای مردم) همنشین شما (محمد) دیوانه نیست |
وَلَقَدْ رَآهُ بِالْأُفُقِ الْمُبِينِ (23)
وبه راستی او (= جبرئیل) را در افق روشن دیده است |
وَمَا هُوَ عَلَى الْغَيْبِ بِضَنِينٍ (24)
و او بر (آنچه از طریق) غیب (به او وحی شده) بخیل نیست |
وَمَا هُوَ بِقَوْلِ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ (25)
و این (قرآن) گفتۀ شیطان رانده شده نیست |
فَأَيْنَ تَذْهَبُونَ (26)
پس به کجا می روید؟ |
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعَالَمِينَ (27)
این (قرآن) چیزی جز پند واندرز برای جهانیان نیست |
لِمَن شَاءَ مِنكُمْ أَن يَسْتَقِيمَ (28)
برای کسی از شما که بخواهد راه راست درپشین گیرد |
وَمَا تَشَاءُونَ إِلَّا أَن يَشَاءَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ (29)
وشما نمی خواهید مگر آنکه پروردگار جهانیان بخواهد |
