طه (1)
Ta. Ha |
مَا أَنزَلْنَا عَلَيْكَ الْقُرْآنَ لِتَشْقَىٰ (2)
Noi nu am pogorat asupra ta Coranul ca sa te napastuim |
إِلَّا تَذْكِرَةً لِّمَن يَخْشَىٰ (3)
ci ca amintire pentru cel cu frica |
تَنزِيلًا مِّمَّنْ خَلَقَ الْأَرْضَ وَالسَّمَاوَاتِ الْعُلَى (4)
ca pogorare de la Cel ce a creat pamantul si cerurile prea inalte |
الرَّحْمَٰنُ عَلَى الْعَرْشِ اسْتَوَىٰ (5)
Milostivul pe Tronul Sau sade |
لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا وَمَا تَحْتَ الثَّرَىٰ (6)
Ale Lui sunt cele din ceruri, cele de pe pamant, cele dintre cer si pamant si cele de sub tarana |
وَإِن تَجْهَرْ بِالْقَوْلِ فَإِنَّهُ يَعْلَمُ السِّرَّ وَأَخْفَى (7)
Daca vorbesti raspicat, El cunoaste taina chiar de este bine ascunsa |
اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۖ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ (8)
Dumnezeu! Nu este dumnezeu afara de El. Ale Lui sunt cele mai frumoase nume |
وَهَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ مُوسَىٰ (9)
Spusa despre Moise a venit la tine |
إِذْ رَأَىٰ نَارًا فَقَالَ لِأَهْلِهِ امْكُثُوا إِنِّي آنَسْتُ نَارًا لَّعَلِّي آتِيكُم مِّنْهَا بِقَبَسٍ أَوْ أَجِدُ عَلَى النَّارِ هُدًى (10)
El vazu un foc si spune alor sai: “Stati aici! Am zarit un foc. Poate va voi aduce un taciune ori voi afla la foc o calauzire?” |
فَلَمَّا أَتَاهَا نُودِيَ يَا مُوسَىٰ (11)
Cand s-a apropiat, a fost strigat: “O, Moise |
إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ ۖ إِنَّكَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًى (12)
Eu sunt Domnul tau! Leapada-ti sandalele caci tu esti in Tova, valea sfanta |
وَأَنَا اخْتَرْتُكَ فَاسْتَمِعْ لِمَا يُوحَىٰ (13)
Eu te-am ales! Asculta ce ti se dezvaluie |
إِنَّنِي أَنَا اللَّهُ لَا إِلَٰهَ إِلَّا أَنَا فَاعْبُدْنِي وَأَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِي (14)
Eu sunt Dumnezeu! Nu este dumnezeu afara de Mine. Mie inchina-te! Savarseste-ti rugaciunea intru amintirea Mea |
إِنَّ السَّاعَةَ آتِيَةٌ أَكَادُ أُخْفِيهَا لِتُجْزَىٰ كُلُّ نَفْسٍ بِمَا تَسْعَىٰ (15)
Ceasul vine — de-abia il mai ascund — ca fiece suflet sa fie rasplatit pentru ceea ce s-a straduit |
فَلَا يَصُدَّنَّكَ عَنْهَا مَن لَّا يُؤْمِنُ بِهَا وَاتَّبَعَ هَوَاهُ فَتَرْدَىٰ (16)
Sa nu te abata cel care nu crede si-si urmeaza poftele sale, caci astfel vei pieri |
وَمَا تِلْكَ بِيَمِينِكَ يَا مُوسَىٰ (17)
Ce este acela din mana ta dreapta, Moise?” |
قَالَ هِيَ عَصَايَ أَتَوَكَّأُ عَلَيْهَا وَأَهُشُّ بِهَا عَلَىٰ غَنَمِي وَلِيَ فِيهَا مَآرِبُ أُخْرَىٰ (18)
El spuse: “Este toiagul pe care ma sprijin si cu care scutur frunze oilor mele, si-i mai dau si alte intrebuintari.” |
قَالَ أَلْقِهَا يَا مُوسَىٰ (19)
Dumnezeu spuse: “Arunca-l Moise!” |
فَأَلْقَاهَا فَإِذَا هِيَ حَيَّةٌ تَسْعَىٰ (20)
El il arunca si iata-l un sarpe iute tarator |
قَالَ خُذْهَا وَلَا تَخَفْ ۖ سَنُعِيدُهَا سِيرَتَهَا الْأُولَىٰ (21)
Dumnezeu spuse: “Prinde-l! Sa nu-ti fie frica, caci il vom intoarce la infatisarea lui dintai |
وَاضْمُمْ يَدَكَ إِلَىٰ جَنَاحِكَ تَخْرُجْ بَيْضَاءَ مِنْ غَيْرِ سُوءٍ آيَةً أُخْرَىٰ (22)
Pune-ti mana la subtioara, o vei scoate alba, fara betesug. Acesta este un alt semn |
لِنُرِيَكَ مِنْ آيَاتِنَا الْكُبْرَى (23)
ca sa-ti aratam din semnele Noastre mari |
اذْهَبْ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (24)
Du-te la Faraon, caci este un ticalos!” |
قَالَ رَبِّ اشْرَحْ لِي صَدْرِي (25)
Moise spuse: “Domnul meu! Largeste-mi pieptul |
وَيَسِّرْ لِي أَمْرِي (26)
Inlesneste-mi sarcina |
وَاحْلُلْ عُقْدَةً مِّن لِّسَانِي (27)
dezleaga-mi nodul limbii |
يَفْقَهُوا قَوْلِي (28)
ca ei sa inteleaga spusa mea |
وَاجْعَل لِّي وَزِيرًا مِّنْ أَهْلِي (29)
Da-mi un sfetnic dintrei ai mei |
هَارُونَ أَخِي (30)
pe Aaron, fratele meu |
اشْدُدْ بِهِ أَزْرِي (31)
Intareste-mi cu el spatele |
وَأَشْرِكْهُ فِي أَمْرِي (32)
alatura-l sarcinii mele |
كَيْ نُسَبِّحَكَ كَثِيرًا (33)
ca sa Te preamarim mult |
وَنَذْكُرَكَ كَثِيرًا (34)
ca sa Te amintim mult |
إِنَّكَ كُنتَ بِنَا بَصِيرًا (35)
Tu esti Cel ce ne vede!” |
قَالَ قَدْ أُوتِيتَ سُؤْلَكَ يَا مُوسَىٰ (36)
Dumnezeu spuse: “O, Moise! Ruga ti s-a implinit |
وَلَقَدْ مَنَنَّا عَلَيْكَ مَرَّةً أُخْرَىٰ (37)
Noi ti-am aratat bunavoita si alta data |
إِذْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ أُمِّكَ مَا يُوحَىٰ (38)
cand i-am dezvaluit mamei tale ceea ce i-am dezvaluit |
أَنِ اقْذِفِيهِ فِي التَّابُوتِ فَاقْذِفِيهِ فِي الْيَمِّ فَلْيُلْقِهِ الْيَمُّ بِالسَّاحِلِ يَأْخُذْهُ عَدُوٌّ لِّي وَعَدُوٌّ لَّهُ ۚ وَأَلْقَيْتُ عَلَيْكَ مَحَبَّةً مِّنِّي وَلِتُصْنَعَ عَلَىٰ عَيْنِي (39)
“Arunca-l intr-un cufaras, apoi arunca cufarasul in fluviu, ca fluviul sa-l arunce pe mal si ca un vrajmas de-al Meu, care este si vrajmas de-al lui, sa-l ia.” Eu am trimis asupra ta dragoste ca tu sa fii crescut sub ochii Mei |
إِذْ تَمْشِي أُخْتُكَ فَتَقُولُ هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ مَن يَكْفُلُهُ ۖ فَرَجَعْنَاكَ إِلَىٰ أُمِّكَ كَيْ تَقَرَّ عَيْنُهَا وَلَا تَحْزَنَ ۚ وَقَتَلْتَ نَفْسًا فَنَجَّيْنَاكَ مِنَ الْغَمِّ وَفَتَنَّاكَ فُتُونًا ۚ فَلَبِثْتَ سِنِينَ فِي أَهْلِ مَدْيَنَ ثُمَّ جِئْتَ عَلَىٰ قَدَرٍ يَا مُوسَىٰ (40)
Sora ta, trecand pe acolo, spuse: “V-as putea indruma la cineva care-l va ingriji?” Noi te-am inapoiat la mama ta ca ochii ei sa se limpezeasca si sa nu se mai mahneasca. Apoi ai omorat un suflet, insa Noi te-am mantuit de mahnire si te-am pus apoi la alte incercari. Ai stat apoi ani de zile la poporul din Madian. Si apoi ai venit adus de soarta, o, Moise |
وَاصْطَنَعْتُكَ لِنَفْسِي (41)
Eu te-am ales pentru Mine insumi |
اذْهَبْ أَنتَ وَأَخُوكَ بِآيَاتِي وَلَا تَنِيَا فِي ذِكْرِي (42)
Plecati, tu si fratele tau, cu semnele Mele si nu neglijati amintirea Mea |
اذْهَبَا إِلَىٰ فِرْعَوْنَ إِنَّهُ طَغَىٰ (43)
Mergeti la Faraon, caci este un ticalos |
فَقُولَا لَهُ قَوْلًا لَّيِّنًا لَّعَلَّهُ يَتَذَكَّرُ أَوْ يَخْشَىٰ (44)
Spuneti-i vorbe cuviincioase. Poate isi va aminti ori poate se va sfii |
قَالَا رَبَّنَا إِنَّنَا نَخَافُ أَن يَفْرُطَ عَلَيْنَا أَوْ أَن يَطْغَىٰ (45)
Amandoi spusera: “Domnul nostru, ne este frica ca se va obraznici asupra noastra ori ca va fi un despot.” |
قَالَ لَا تَخَافَا ۖ إِنَّنِي مَعَكُمَا أَسْمَعُ وَأَرَىٰ (46)
Dumnezeu spuse: “Sa nu va fie frica, caci Eu sunt cu voi, aud si vad |
فَأْتِيَاهُ فَقُولَا إِنَّا رَسُولَا رَبِّكَ فَأَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَا تُعَذِّبْهُمْ ۖ قَدْ جِئْنَاكَ بِآيَةٍ مِّن رَّبِّكَ ۖ وَالسَّلَامُ عَلَىٰ مَنِ اتَّبَعَ الْهُدَىٰ (47)
Mergeti la el si spuneti-i: “Noi suntem trimisi ai Domnului tau. Lasa-i sa plece cu noi pe fiii lui Israel, nu-i mai chinui. Noi venim la tine cu un semn de la Domnul tau. Pace celui ce urmeaza calauzirea |
إِنَّا قَدْ أُوحِيَ إِلَيْنَا أَنَّ الْعَذَابَ عَلَىٰ مَن كَذَّبَ وَتَوَلَّىٰ (48)
El ne-a dezvaluit ca va cadea osanda asupra celor care hulesc si intorc spatele.” |
قَالَ فَمَن رَّبُّكُمَا يَا مُوسَىٰ (49)
Faraon spuse: “Cine este Domnul vostru, Moise?” |
قَالَ رَبُّنَا الَّذِي أَعْطَىٰ كُلَّ شَيْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدَىٰ (50)
El spuse: “Domnul nostru este Cel ce a dat fiecarui lucru faptura sa si apoi l-a calauzit.” |
قَالَ فَمَا بَالُ الْقُرُونِ الْأُولَىٰ (51)
Faraon spuse: “Care a fost soarta leaturilor dintai?” |
قَالَ عِلْمُهَا عِندَ رَبِّي فِي كِتَابٍ ۖ لَّا يَضِلُّ رَبِّي وَلَا يَنسَى (52)
Moise spuse: “Stiinta despre ele este la Domnul meu, intr-o Carte. Domnul meu nu se rataceste si nu uita.” |
الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ مَهْدًا وَسَلَكَ لَكُمْ فِيهَا سُبُلًا وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَخْرَجْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّن نَّبَاتٍ شَتَّىٰ (53)
El este Cel ce v-a facut voua pamantul leagan si v-a taiat voua pe el drumuri. El a trimis din ceruri apa cu care facem sa rasara ierburi de tot soiul |
كُلُوا وَارْعَوْا أَنْعَامَكُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُولِي النُّهَىٰ (54)
Mancati si pasteti dobitoacele! Intru aceasta sunt semne pentru cei daruiti cu minte |
۞ مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَىٰ (55)
Din pamant v-am creat si in el va intoarcem, si din el va vom mai scoate odata |
وَلَقَدْ أَرَيْنَاهُ آيَاتِنَا كُلَّهَا فَكَذَّبَ وَأَبَىٰ (56)
Noi i-am aratat toate semnele Noastre, insa el a hulit si le-a respins.” |
قَالَ أَجِئْتَنَا لِتُخْرِجَنَا مِنْ أَرْضِنَا بِسِحْرِكَ يَا مُوسَىٰ (57)
El spuse: “O, Moise! Ai venit la noi sa ne alungi de pe pamantul nostru cu vraja ta |
فَلَنَأْتِيَنَّكَ بِسِحْرٍ مِّثْلِهِ فَاجْعَلْ بَيْنَنَا وَبَيْنَكَ مَوْعِدًا لَّا نُخْلِفُهُ نَحْنُ وَلَا أَنتَ مَكَانًا سُوًى (58)
Noi o sa-ti venim cu o vraja pe masura. Hotaraste intre noi si intre tine o intalnire ce nu o vom incalca nici noi si nici tu — loc deopotriva tuturor.” |
قَالَ مَوْعِدُكُمْ يَوْمُ الزِّينَةِ وَأَن يُحْشَرَ النَّاسُ ضُحًى (59)
Moise spuse: “Intalnirea voastra este hotarata pentru ziua de sarbatoare cand oamenii se vor strange dis-de-dimineata.” |
فَتَوَلَّىٰ فِرْعَوْنُ فَجَمَعَ كَيْدَهُ ثُمَّ أَتَىٰ (60)
Faraon pleca si-si stranse viclesugul, apoi veni |
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ وَيْلَكُمْ لَا تَفْتَرُوا عَلَى اللَّهِ كَذِبًا فَيُسْحِتَكُم بِعَذَابٍ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنِ افْتَرَىٰ (61)
Moise le spuse: “Vai voua! Nu nascociti minciuni asupra lui Dumnezeu, caci va va starpi cu o osanda. Cel care nascoceste este pierdut!” |
فَتَنَازَعُوا أَمْرَهُم بَيْنَهُمْ وَأَسَرُّوا النَّجْوَىٰ (62)
Ei discutara despre treaba lor impreuna, si tinura sfat in taina |
قَالُوا إِنْ هَٰذَانِ لَسَاحِرَانِ يُرِيدَانِ أَن يُخْرِجَاكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِمَا وَيَذْهَبَا بِطَرِيقَتِكُمُ الْمُثْلَىٰ (63)
Ei spusera: “Acesti doi vrajitori vor sa va izgoneasca de pe pamantul vostru cu vraja lor si sa va nimiceasca obiceiul vostru cel desavarsit |
فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا ۚ وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَىٰ (64)
Strangeti-va viclesugul, apoi veniti in randuri! Cel care va iesi astazi deasupra, va fi castigator.” |
قَالُوا يَا مُوسَىٰ إِمَّا أَن تُلْقِيَ وَإِمَّا أَن نَّكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَلْقَىٰ (65)
Ei spusera: “O, Moise, arunci tu ori noi suntem cei dintai care arunca?” |
قَالَ بَلْ أَلْقُوا ۖ فَإِذَا حِبَالُهُمْ وَعِصِيُّهُمْ يُخَيَّلُ إِلَيْهِ مِن سِحْرِهِمْ أَنَّهَا تَسْعَىٰ (66)
El spuse: “Nu! Aruncati voi!” I se paru atunci sub vraja lor ca funiile si toiegele lor alearga |
فَأَوْجَسَ فِي نَفْسِهِ خِيفَةً مُّوسَىٰ (67)
Si lui Moise i se facu frica in sufletul lui |
قُلْنَا لَا تَخَفْ إِنَّكَ أَنتَ الْأَعْلَىٰ (68)
Noi ii spuseram: “Nu-ti fie frica! Tu vei fi deasupra |
وَأَلْقِ مَا فِي يَمِينِكَ تَلْقَفْ مَا صَنَعُوا ۖ إِنَّمَا صَنَعُوا كَيْدُ سَاحِرٍ ۖ وَلَا يُفْلِحُ السَّاحِرُ حَيْثُ أَتَىٰ (69)
Arunca ce este in dreapta ta si va inghiti ceea ce ei au facut, caci ceea ce au facut este numai un viclesug de vrajitor. Ori de unde ar veni, vrajitorul nu castiga.” |
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سُجَّدًا قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ هَارُونَ وَمُوسَىٰ (70)
Vrajitorii s-au prosternat si au spus: “Credem in Domnul lui Aaron si al lui Moise.” |
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ ۖ فَلَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ فِي جُذُوعِ النَّخْلِ وَلَتَعْلَمُنَّ أَيُّنَا أَشَدُّ عَذَابًا وَأَبْقَىٰ (71)
Faraon spuse: “Voi ati crezut in El inainte ca eu sa va dau ingaduinta, caci El este mai marele vostru care v-a invatat vrajitoria. Voi pune sa vi se taie mainile si picioarele in curmezis, apoi veti fi rastigniti pe trunchiuri de curmali. Veti sti atunci care dintre noi este mai aprig si mai necurmat in osanda.” |
قَالُوا لَن نُّؤْثِرَكَ عَلَىٰ مَا جَاءَنَا مِنَ الْبَيِّنَاتِ وَالَّذِي فَطَرَنَا ۖ فَاقْضِ مَا أَنتَ قَاضٍ ۖ إِنَّمَا تَقْضِي هَٰذِهِ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (72)
Ei spusera: “Noi nu te putem pune inaintea dovezilor vadite pe care ni le-a adus si nici inaintea Celui ce ne-a creat. Hotaraste ceea ce ai de hotarat, caci tu hotarasti numai in Viata de Acum |
إِنَّا آمَنَّا بِرَبِّنَا لِيَغْفِرَ لَنَا خَطَايَانَا وَمَا أَكْرَهْتَنَا عَلَيْهِ مِنَ السِّحْرِ ۗ وَاللَّهُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (73)
Noi credem in Domnul nostru ca El sa ne ierte noua greselile noastre si vrajile la care tu ne-ai silit.” Dumnezeu este Bun si Vesnic |
إِنَّهُ مَن يَأْتِ رَبَّهُ مُجْرِمًا فَإِنَّ لَهُ جَهَنَّمَ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ (74)
Cel care vine la Domnul sau ca un nelegiuit va avea parte de Gheena in care nici nu va muri, si nici nu va trai |
وَمَن يَأْتِهِ مُؤْمِنًا قَدْ عَمِلَ الصَّالِحَاتِ فَأُولَٰئِكَ لَهُمُ الدَّرَجَاتُ الْعُلَىٰ (75)
Cei care vin la El, ca niste credinciosi care au savarsit fapte bune, aceia vor avea cele mai inalte trepte |
جَنَّاتُ عَدْنٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ وَذَٰلِكَ جَزَاءُ مَن تَزَكَّىٰ (76)
Gradinile Edenului pe sub care curg rauri, unde vor vesnici. Aceasta este rasplata celui ce se curata |
وَلَقَدْ أَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي فَاضْرِبْ لَهُمْ طَرِيقًا فِي الْبَحْرِ يَبَسًا لَّا تَخَافُ دَرَكًا وَلَا تَخْشَىٰ (77)
Noi i-am dezvaluit lui Moise: “Pleaca la noapte cu robii Mei. Despica-le drum prin mare, un drum zvantat. Sa nu-ti fie frica de urmaritori! Sa nu te temi!” |
فَأَتْبَعَهُمْ فِرْعَوْنُ بِجُنُودِهِ فَغَشِيَهُم مِّنَ الْيَمِّ مَا غَشِيَهُمْ (78)
Faraon ii urmari cu ostile sale, insa ii invalui ceea ce-i invalui din mare |
وَأَضَلَّ فِرْعَوْنُ قَوْمَهُ وَمَا هَدَىٰ (79)
caci Faraon si-a ratacit poporul si nu l-a calauzit |
يَا بَنِي إِسْرَائِيلَ قَدْ أَنجَيْنَاكُم مِّنْ عَدُوِّكُمْ وَوَاعَدْنَاكُمْ جَانِبَ الطُّورِ الْأَيْمَنَ وَنَزَّلْنَا عَلَيْكُمُ الْمَنَّ وَالسَّلْوَىٰ (80)
O, fii ai lui Israel! Noi v-am mantuit de vrajmasul vostru si v-am dat intalnire pe Coasta dreapta a Muntelui. Am pogorat apoi asupra voastra mana si prepelitele |
كُلُوا مِن طَيِّبَاتِ مَا رَزَقْنَاكُمْ وَلَا تَطْغَوْا فِيهِ فَيَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبِي ۖ وَمَن يَحْلِلْ عَلَيْهِ غَضَبِي فَقَدْ هَوَىٰ (81)
“Mancati din bunatatile cu care v-am inzestrat si nu va ticalositi, caci altfel mania Mea se va abate asupra voastra. Cel asupra caruia se abate mania mea se va prabusi in prapastie |
وَإِنِّي لَغَفَّارٌ لِّمَن تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا ثُمَّ اهْتَدَىٰ (82)
Eu sunt Mult-iertatorul celui ce se caieste, celui ce crede, celui ce savarseste fapte bune si este bine calauzit.” |
۞ وَمَا أَعْجَلَكَ عَن قَوْمِكَ يَا مُوسَىٰ (83)
“O, Moise! De ce te-a grabit sa te indepartezi de poporul tau?” |
قَالَ هُمْ أُولَاءِ عَلَىٰ أَثَرِي وَعَجِلْتُ إِلَيْكَ رَبِّ لِتَرْضَىٰ (84)
El spuse: “Ei sunt pe urmele mele. Domnul meu! Eu m-am grabit catre Tine spre a-Ti fi pe plac.” |
قَالَ فَإِنَّا قَدْ فَتَنَّا قَوْمَكَ مِن بَعْدِكَ وَأَضَلَّهُمُ السَّامِرِيُّ (85)
Dumnezeu spuse: “In urma ta am pus poporul tau la incercare, iar Samiri l-a ratacit.” |
فَرَجَعَ مُوسَىٰ إِلَىٰ قَوْمِهِ غَضْبَانَ أَسِفًا ۚ قَالَ يَا قَوْمِ أَلَمْ يَعِدْكُمْ رَبُّكُمْ وَعْدًا حَسَنًا ۚ أَفَطَالَ عَلَيْكُمُ الْعَهْدُ أَمْ أَرَدتُّمْ أَن يَحِلَّ عَلَيْكُمْ غَضَبٌ مِّن رَّبِّكُمْ فَأَخْلَفْتُم مَّوْعِدِي (86)
Moise se intoarse la poporul sau, manios si mahnit. El spuse: “O, popor al meu! Domnul vostru nu v-a facut o frumoasa fagaduiala? Legamantul vi s-a parut prea lung? Ori ati dori sa se abata asupra voastra mania Domnului vostru, caci v-ati incalcat fagaduiala fata de mine?” |
قَالُوا مَا أَخْلَفْنَا مَوْعِدَكَ بِمَلْكِنَا وَلَٰكِنَّا حُمِّلْنَا أَوْزَارًا مِّن زِينَةِ الْقَوْمِ فَقَذَفْنَاهَا فَكَذَٰلِكَ أَلْقَى السَّامِرِيُّ (87)
Ei spusera: “Noi nu am incalcat fagaduiala facuta Tie cu de la noi putere, ci am fost incarcati cu poveri de podoabe ale poporului. Noi le-am aruncat si asa s-a lepadat de ele si Samiri.” |
فَأَخْرَجَ لَهُمْ عِجْلًا جَسَدًا لَّهُ خُوَارٌ فَقَالُوا هَٰذَا إِلَٰهُكُمْ وَإِلَٰهُ مُوسَىٰ فَنَسِيَ (88)
El le-a scos apoi un vitel ca un chip care mugea. Ei spusera atunci: “Acesta este dumnezeul vostru si dumnezeul lui Moise care a uitat!” |
أَفَلَا يَرَوْنَ أَلَّا يَرْجِعُ إِلَيْهِمْ قَوْلًا وَلَا يَمْلِكُ لَهُمْ ضَرًّا وَلَا نَفْعًا (89)
Ei nu vedeau ca nu le raspundea si nici nu-i pagubea si nici nu le folosea |
وَلَقَدْ قَالَ لَهُمْ هَارُونُ مِن قَبْلُ يَا قَوْمِ إِنَّمَا فُتِنتُم بِهِ ۖ وَإِنَّ رَبَّكُمُ الرَّحْمَٰنُ فَاتَّبِعُونِي وَأَطِيعُوا أَمْرِي (90)
Aaron le spusese mai inainte: “O, popor al meu! Ati fost pusi la incercare prin el. Domnul vostru este Milostivul. Urmati-ma si dati ascultare poruncii mele.” |
قَالُوا لَن نَّبْرَحَ عَلَيْهِ عَاكِفِينَ حَتَّىٰ يَرْجِعَ إِلَيْنَا مُوسَىٰ (91)
Ei spusera: “Nu vom inceta sa ne inchinam lui pana cand nu se va intoarce Moise la noi.” |
قَالَ يَا هَارُونُ مَا مَنَعَكَ إِذْ رَأَيْتَهُمْ ضَلُّوا (92)
Moise spuse: “O, Aaron! Ce te-a impiedicat cand i-ai vazut ratacindu-se |
أَلَّا تَتَّبِعَنِ ۖ أَفَعَصَيْتَ أَمْرِي (93)
sa ma fi urmat? Tu mi-ai nesocotit porunca |
قَالَ يَا ابْنَ أُمَّ لَا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَلَا بِرَأْسِي ۖ إِنِّي خَشِيتُ أَن تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرَائِيلَ وَلَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي (94)
El spuse: “O, fiu al mamei mele! Nu ma apuca nici de barba si nici de cap. M-am temut ca imi vei spune: “Tu i-ai dezbinat pe fiii lui Israel si nu ai luat in seama cuvantul meu.” |
قَالَ فَمَا خَطْبُكَ يَا سَامِرِيُّ (95)
Moise spuse: “Ce ai de spus, Samiri?” |
قَالَ بَصُرْتُ بِمَا لَمْ يَبْصُرُوا بِهِ فَقَبَضْتُ قَبْضَةً مِّنْ أَثَرِ الرَّسُولِ فَنَبَذْتُهَا وَكَذَٰلِكَ سَوَّلَتْ لِي نَفْسِي (96)
Acesta spuse: “Eu am vazut ceea ce ei nu au vazut. Am luat o mana de tarana de pe urma trimisului si am aruncat-o. Asa mi-a dat ghes sufletul meu.” |
قَالَ فَاذْهَبْ فَإِنَّ لَكَ فِي الْحَيَاةِ أَن تَقُولَ لَا مِسَاسَ ۖ وَإِنَّ لَكَ مَوْعِدًا لَّن تُخْلَفَهُ ۖ وَانظُرْ إِلَىٰ إِلَٰهِكَ الَّذِي ظَلْتَ عَلَيْهِ عَاكِفًا ۖ لَّنُحَرِّقَنَّهُ ثُمَّ لَنَنسِفَنَّهُ فِي الْيَمِّ نَسْفًا (97)
Moise spuse: “Pleaca! Si in viata iti este dat sa spui: ‘Nu ma atingeti! Si vei avea o intalnire pe care nu o vei incalca. Uita-te la dumnezeul tau caruia i te-ai inchinat, noi il vom arde si-i vom imprastia ramasitele in mare!’” |
إِنَّمَا إِلَٰهُكُمُ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَٰهَ إِلَّا هُوَ ۚ وَسِعَ كُلَّ شَيْءٍ عِلْمًا (98)
Dumnezeul vostru este Dumnezeu, Unul. Nu este dumnezeu afara de El! El cuprinde fiece lucru intru stiinta |
كَذَٰلِكَ نَقُصُّ عَلَيْكَ مِنْ أَنبَاءِ مَا قَدْ سَبَقَ ۚ وَقَدْ آتَيْنَاكَ مِن لَّدُنَّا ذِكْرًا (99)
Noi iti povestim din istoriile ce s-au petrecut inainte si Noi iti aducem o amintire de la Noi |
مَّنْ أَعْرَضَ عَنْهُ فَإِنَّهُ يَحْمِلُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ وِزْرًا (100)
Cei care se intorc vor cara o povara grea in Ziua Invierii |
خَالِدِينَ فِيهِ ۖ وَسَاءَ لَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ حِمْلًا (101)
pe care o vor purta de-a pururi. Urata povara pentru Ziua Invierii |
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ ۚ وَنَحْشُرُ الْمُجْرِمِينَ يَوْمَئِذٍ زُرْقًا (102)
pentru Ziua cand se va sufla in trambita! In Ziua aceea ii vom aduna pe nelegiuitii cum sunt cei cu ochii albastriti |
يَتَخَافَتُونَ بَيْنَهُمْ إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا عَشْرًا (103)
iar ei isi vor sopti unii altor: “N-ati stat decat zece zile!” |
نَّحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَقُولُونَ إِذْ يَقُولُ أَمْثَلُهُمْ طَرِيقَةً إِن لَّبِثْتُمْ إِلَّا يَوْمًا (104)
Noi stim prea bine ce vor spune, iar unul dintre ei cu o purtare pilduitoare va spune: “Voi n-ati stat decat o zi!” |
وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الْجِبَالِ فَقُلْ يَنسِفُهَا رَبِّي نَسْفًا (105)
Ei se vor intreba despre munti. Spune: “Domnul meu ii va face farame |
فَيَذَرُهَا قَاعًا صَفْصَفًا (106)
si va lasa in urma lor un ses neted |
لَّا تَرَىٰ فِيهَا عِوَجًا وَلَا أَمْتًا (107)
in care nu vei vedea nici valuriri si nici adancituri.” |
يَوْمَئِذٍ يَتَّبِعُونَ الدَّاعِيَ لَا عِوَجَ لَهُ ۖ وَخَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ لِلرَّحْمَٰنِ فَلَا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْسًا (108)
In Ziua aceea, ei il vor urma pe cel care ii va chema. Glasurile se vor potoli inaintea Milostivului si nu vei auzi decat un murmur usor |
يَوْمَئِذٍ لَّا تَنفَعُ الشَّفَاعَةُ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَرَضِيَ لَهُ قَوْلًا (109)
In Ziua aceea, mijlocirea nu-i va sluji decat celui caruia Milostivul ii ingaduie si a carui spusa ii face placere |
يَعْلَمُ مَا بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلَا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْمًا (110)
El stie ceea ce se afla inaintea si inapoia lor, insa ei nu-L pot cuprinde pe El intru stiinta |
۞ وَعَنَتِ الْوُجُوهُ لِلْحَيِّ الْقَيُّومِ ۖ وَقَدْ خَابَ مَنْ حَمَلَ ظُلْمًا (111)
Fetele se vor smeri inaintea Celui viu, a Celui ce este. Cel care poarta o nedreptate va fi pierdut |
وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ وَهُوَ مُؤْمِنٌ فَلَا يَخَافُ ظُلْمًا وَلَا هَضْمًا (112)
insa cel care a savarsit fapte bune, credincios fiind, nu are a se teme nici de nedreptate, nici de mistuire |
وَكَذَٰلِكَ أَنزَلْنَاهُ قُرْآنًا عَرَبِيًّا وَصَرَّفْنَا فِيهِ مِنَ الْوَعِيدِ لَعَلَّهُمْ يَتَّقُونَ أَوْ يُحْدِثُ لَهُمْ ذِكْرًا (113)
Noi am pogorat astfel un Coran arab in care am pus si amenintari. Poate se vor teme ori poate le va fi improspatata amintirea |
فَتَعَالَى اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ ۗ وَلَا تَعْجَلْ بِالْقُرْآنِ مِن قَبْلِ أَن يُقْضَىٰ إِلَيْكَ وَحْيُهُ ۖ وَقُل رَّبِّ زِدْنِي عِلْمًا (114)
Inaltare lui Dumnezeu, Regele, Adevarul! Nu te pripi cu Coranul inainte ca dezvaluirea lui sa se implineasca. Spune: “Domnul meu! Inmulteste-mi stiinta!” |
وَلَقَدْ عَهِدْنَا إِلَىٰ آدَمَ مِن قَبْلُ فَنَسِيَ وَلَمْ نَجِدْ لَهُ عَزْمًا (115)
Odinioara am incheiat un legamant cu Adam, insa el l-a uitat si nu am aflat la el nici o tarie |
وَإِذْ قُلْنَا لِلْمَلَائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ (116)
Cand le-am spus ingerilor: “Prosternati-va inaintea lui Adam”, ei se prosternara in afara de Iblis care a refuzat |
فَقُلْنَا يَا آدَمُ إِنَّ هَٰذَا عَدُوٌّ لَّكَ وَلِزَوْجِكَ فَلَا يُخْرِجَنَّكُمَا مِنَ الْجَنَّةِ فَتَشْقَىٰ (117)
Noi am spus: “O, Adam! Acesta iti este vrajmas tie si sotiei tale. Sa nu va izgoneasca din Gradina, caci veti fi napastuiti |
إِنَّ لَكَ أَلَّا تَجُوعَ فِيهَا وَلَا تَعْرَىٰ (118)
Aici nu-ti va fi foame si nu vei fi nici gol |
وَأَنَّكَ لَا تَظْمَأُ فِيهَا وَلَا تَضْحَىٰ (119)
Nu-ti va fi sete si nu vei suferi de arsita.” |
فَوَسْوَسَ إِلَيْهِ الشَّيْطَانُ قَالَ يَا آدَمُ هَلْ أَدُلُّكَ عَلَىٰ شَجَرَةِ الْخُلْدِ وَمُلْكٍ لَّا يَبْلَىٰ (120)
Diavolul il ispiti spunand: “O, Adame! Iti voi arata Copacul nemuririi si-al unei imparatii nepieritoare!” |
فَأَكَلَا مِنْهَا فَبَدَتْ لَهُمَا سَوْآتُهُمَا وَطَفِقَا يَخْصِفَانِ عَلَيْهِمَا مِن وَرَقِ الْجَنَّةِ ۚ وَعَصَىٰ آدَمُ رَبَّهُ فَغَوَىٰ (121)
Amandoi mancara si-si vazura goliciunea si atunci se apucara sa insire pe ei frunze din gradina. Adam L-a nesocotit pe Domnul sau, si astfel se rataci |
ثُمَّ اجْتَبَاهُ رَبُّهُ فَتَابَ عَلَيْهِ وَهَدَىٰ (122)
Domnul sau l-a ales, apoi se intoarse la el si-l calauzi |
قَالَ اهْبِطَا مِنْهَا جَمِيعًا ۖ بَعْضُكُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ ۖ فَإِمَّا يَأْتِيَنَّكُم مِّنِّي هُدًى فَمَنِ اتَّبَعَ هُدَايَ فَلَا يَضِلُّ وَلَا يَشْقَىٰ (123)
El spuse: “Coborati amandoi din gradina, si vrajmasi unul altuia sa fiti! De la Mine va va veni o calauzire, si cine va urma calauzirea Mea nu se va rataci si nu va fi napastuit |
وَمَنْ أَعْرَضَ عَن ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنكًا وَنَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَىٰ (124)
Cine se va impotrivi insa amintirii Mele va avea un trai mohorat, apoi orb il vom infatisa in Ziua Invierii.” |
قَالَ رَبِّ لِمَ حَشَرْتَنِي أَعْمَىٰ وَقَدْ كُنتُ بَصِيرًا (125)
El va spune: “Domnul meu! De ce m-ai infatisat aici orb, caci inainte vedeam limpede?” |
قَالَ كَذَٰلِكَ أَتَتْكَ آيَاتُنَا فَنَسِيتَهَا ۖ وَكَذَٰلِكَ الْيَوْمَ تُنسَىٰ (126)
Dumnezeu va spune: “Precum tu ai uitat semnele Noastre dupa ce au ajuns la tine, tot asa vei fi dat si tu uitarii astazi.” |
وَكَذَٰلِكَ نَجْزِي مَنْ أَسْرَفَ وَلَمْ يُؤْمِن بِآيَاتِ رَبِّهِ ۚ وَلَعَذَابُ الْآخِرَةِ أَشَدُّ وَأَبْقَىٰ (127)
Asa il rasplatim pe cel necumpatat ce tagaduieste semnele Domnului sau. Osanda de Apoi este mult mai de temut si va dura o vesnicie |
أَفَلَمْ يَهْدِ لَهُمْ كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنَ الْقُرُونِ يَمْشُونَ فِي مَسَاكِنِهِمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِّأُولِي النُّهَىٰ (128)
Ei nu-si dau seama cate leaturi am nimicit inaintea lor, prin ale caror locuinte ei umbla acum! Intru aceasta sunt semne pentru cei daruiti cu minte |
وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِن رَّبِّكَ لَكَانَ لِزَامًا وَأَجَلٌ مُّسَمًّى (129)
Daca un Cuvant de la Domnul tau, nu va veni inainte de aceasta Zi, osanda va fi fara tagada la soroc |
فَاصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَقَبْلَ غُرُوبِهَا ۖ وَمِنْ آنَاءِ اللَّيْلِ فَسَبِّحْ وَأَطْرَافَ النَّهَارِ لَعَلَّكَ تَرْضَىٰ (130)
Rabda ceea ce spun. Preamareste-L pe Domnul tau cu laude inainte de rasaritul soarelui si inainte de asfintitul lui, si la vreme de noapte, preamareste-L si la capetele zilei. Poate Ii vei fi pe plac |
وَلَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا لِنَفْتِنَهُمْ فِيهِ ۚ وَرِزْقُ رَبِّكَ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ (131)
Nu-ti lungi privirile asupra bucuriilor trecatoare pe care Noi le daruim unora dintre ei, caci ele sunt numai o floare a Vietii de Acum, facuta sa-i punem la incercare. Zestrea de la Domnul tau este mai buna si dureaza o vecie |
وَأْمُرْ أَهْلَكَ بِالصَّلَاةِ وَاصْطَبِرْ عَلَيْهَا ۖ لَا نَسْأَلُكَ رِزْقًا ۖ نَّحْنُ نَرْزُقُكَ ۗ وَالْعَاقِبَةُ لِلتَّقْوَىٰ (132)
Porunceste alor tai sa se roage si staruie tu insuti in rugaciune. Noi nu-ti cerem zestre, ba Noi te inzestram pe tine. Sfarsitul (fericit) va fi al celor tematori |
وَقَالُوا لَوْلَا يَأْتِينَا بِآيَةٍ مِّن رَّبِّهِ ۚ أَوَلَمْ تَأْتِهِم بَيِّنَةُ مَا فِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ (133)
Ei au spus: “Daca ne-ar aduce macar un semn de la Domnul sau!” Dovada de netagaduit din intaile Scripturi nu a ajuns si la ei |
وَلَوْ أَنَّا أَهْلَكْنَاهُم بِعَذَابٍ مِّن قَبْلِهِ لَقَالُوا رَبَّنَا لَوْلَا أَرْسَلْتَ إِلَيْنَا رَسُولًا فَنَتَّبِعَ آيَاتِكَ مِن قَبْلِ أَن نَّذِلَّ وَنَخْزَىٰ (134)
Daca i-am fi nimicit cu o osanda inaintea lui, ar fi spus: “Domnul nostru! Daca ne-ai fi trimis un trimis, am fi urmat semnele Tale inainte de a fi umiliti si batjocoriti.” |
قُلْ كُلٌّ مُّتَرَبِّصٌ فَتَرَبَّصُوا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ أَصْحَابُ الصِّرَاطِ السَّوِيِّ وَمَنِ اهْتَدَىٰ (135)
Spune: “Fiecare asteapta. Asteptati, asadar! Curand veti sti cine sunt cei de pe Calea cea Neteda si cine este bine calauzit.” |
