| طسم (1) M. (Ta Se Mim) |
| تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2) De (breve) udgør proofs den klarlægge scripture |
| لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (3) I blame at de ikke er troende |
| إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4) Vi ville vi sende himlen tegn fremtvinger deres necks bov |
| وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (5) Nårsomhelst påmindelse fra mest Gracious komme til dem er nye de sving modvilje |
| فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6) Siden de disbelieved de incurred konsekvenserne deres heedlessness |
| أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (7) De ikke ser jorden og hvordan mer arter smukke planter vi vokser thereon |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (8) Den være sufficient proof dem fleste af dem ikke er troende |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (9) Fleste assuredly Deres Lord er Almægtige Barmhjertigest |
| وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10) Tilbagekalde Deres Lord benævnede Moses Gå transgressing folk |
| قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ (11) Pharaoh's folk; måske de reformerer |
| قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ (12) Han sagde Min Lord jeg frygt lest de disbelieve mig |
| وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ (13) Jeg tabe min temperere! Min tunge tied sende i min boder Aaron |
| وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ (14) Også de overvejer mig fugitive jeg frygter lest de dræber mig |
| قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ (15) Han ikke sagde (de gøre det. Gå Min proofs Vi være I lyttende) |
| فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (16) Går Pharaoh sie ‘Vi er bude Lord af universet |
| أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (17) ‘Lade Børnene Israel gå |
| قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ (18) Han sagde vi ikke raise jer infancy du spent mange år os |
| وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (19) Derefter du forpligtede forbrydelsen du forpligtede du var utaknemmelige |
| قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (20) Han sagde Indeed jeg gjorde det hvornår jeg var astray |
| فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ (21) Derefter jeg fled hvornår jeg frygtede jer min Lord forlene mig klogt stille mig ene budene |
| وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ (22) Du skryder at du gjorde mig favor mens forslave Børnene Israel |
| قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ (23) Pharaoh sagde Hvad er Lord universet |
| قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (24) Han sagde Lord af himlene jorden alt dem. Du være vise omkring den |
| قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ (25) Han sie til de omkring ham du hørte den |
| قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (26) Han sagde Deres Lord Lord Deres forfædre |
| قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ (27) Han sagde Deres bud er sende til jer er crazy |
| قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ (28) Han sagde Lord af østen vesten alt dem du forstår |
| قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ (29) Han sagde du accepterer nogen gud mig jeg kaste jer fængslet |
| قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ (30) Han sagde Hvad jeg udfolder jer noget dybe |
| قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (31) Han sagde Derefter producere det du er sandfærdige |
| فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ (32) Han derefter kastede hans stab hvorpå det blev dybe slange |
| وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (33) Han skiftes hans hånd det var hvide til beholders |
| قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (34) Han sie til elders ham Den er erfarne tryllekunstner |
| يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (35) Han vil skiftes jer Deres land hans trylleri. Hvad gøre du foreslår |
| قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (36) De sagde Respit ham hans boder sender summoners enhvere by |
| يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ (37) Lade dem indkaldelse enhvere erfarne tryllekunstner |
| فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (38) Tryllekunstnerne saml udnævne tid udnævne dagen |
| وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ (39) Folkene fortaltes Komme ene al samles sammen her |
| لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (40) Maybe vi følge tryllekunstnerne de er vinderne |
| فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (41) Hvornår tryllekunstnerne kom de sie til Pharaoh vi betales vi Gøre er vinderne |
| قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (42) Han sagde Ja indeed; du jævne være mig |
| قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ (43) Moses sie til dem Kaste hvad du kaster |
| فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (44) De kastede deres reb stikke sagde Pharaoh's majestæt vi være sejrherrerne |
| فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (45) Moses kastede hans stab hvorpå det slugte hvad de fabricated |
| فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (46) Tryllekunstnerne falde prostrate |
| قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (47) De sagde Vi tro ind Lord universet |
| رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (48) Lord af Moses Aaron |
| قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (49) Han sagde Gøre du tror ham indenfor jeg giver jer tilladelse? Han være Deres lærer underviste jer trylleri. Du gøre det sikkert grundlægge ydre! Jeg sever Deres hænder føder alternate sider. Jeg korsfæste jer al |
| قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ (50) De sagde Den ikke skifte vore bestemmelse; vore Lord vi returnere |
| إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (51) Vi håber vore Lord tilgi os vore synder særlig som vi er første troende |
| ۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (52) Vi inspirerede Moses Færdes Min servants du forfølges |
| فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (53) Pharaoh sende til cities besøgende |
| إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (54) (Proklamerende) Den er små bande |
| وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (55) De omgående modarbejder os |
| وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (56) all beware af dem |
| فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (57) Følgelig vi berøvede dem af haver springe |
| وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (58) Og skat og ærværdige stilling |
| كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (59) Derefter vi stille det arv Børnene Israel |
| فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ (60) De forfulgte dem østen |
| فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61) Hvornår begge gilder save hvert øvrig Moses' folk sagde Vi fanges |
| قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62) Han ikke sagde vej Min Lord er mig; Han guide mig |
| فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63) Vi derefter inspirere Moses Strejke havet Deres stab hvorpå det parted hvert rolle være great høj |
| وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64) Vi derefter afsagde dem al |
| وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ (65) Vi dermed frelse Moses al de var ham |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66) Vi druknede others |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (67) Den være sufficient proof mest folk ikke er troende |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68) Fleste assuredly Deres Lord er Almægtige Barmhjertigest |
| وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69) Narrate til dem Abraham's historie |
| إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70) Han sie til hans far hans folk Hvad den du er tilbede |
| قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71) De sagde Vi tilbeder statuer; vi er totalt hellige til dem |
| قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72) Han sagde de høre jer hvornår du implore |
| أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73) De gavner I Kunne harm I |
| قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74) De ikke sagde vi grundlægge vore forældre gørende den |
| قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (75) Han sagde Gøre du ser de idoler du tilbeder |
| أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76) I Deres forfædre |
| فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77) Jeg være dem i jeg helliges kun Lord universet |
| الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78) En oprettede mig, guided mig |
| وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79) En fodrer mig vande mig |
| وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80) Og hvornår jeg får syge Han læger mig |
| وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81) En lægger mig død derefter bringer mig bakker liv |
| وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82) En som forhåbentligt tilgi min synder Dagen Bedømmelse |
| رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83) Min Lord bevilge mig visdom medta mig med de righteous |
| وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84) Lade eksemplet jeg sætter for den fremtidig generationer er gods ene |
| وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85) Stille mig ene inheritors salige Paradiset |
| وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86) Og tilgi min far i han går astray |
| وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87) Ikke forsake mig Dagen Opstandelse |
| يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88) Den er dagen hvornår heller penge nor børn hjælpes |
| إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89) Kun de kommer GUD deres hele hjerte (vilje frelses) |
| وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (90) Paradis præsenteres de righteous |
| وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (91) Helvede sætte strayers |
| وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (92) De spørges Hvor være idolerne du tilbad |
| مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ (93) beside GUD? De hjælpes jer omgående? De hjælpes |
| فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (94) De kastes therein sammen strayers |
| وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (95) al af Satan soldater |
| قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (96) De sie idet de feud therein |
| تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (97) Ved GUD vi var fjerneste astray |
| إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (98) Hvordan vi sætte I could rang Lord universet |
| وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (99) De vildledte os var wicked |
| فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ (100) Nu vi ikke haver intercessors |
| وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (101) Nor enlige lukke kammerat |
| فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (102) Kun vi få another chance vi derefter tro |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (103) Den være gode lektion. Mest folk ikke er troende |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104) Deres Lord er Almægtige Barmhjertigest |
| كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (105) Folkene Noah disbelieved budene |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (106) Deres boder Noah sie til dem du ikke være righteous |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (107) Jeg er ærlige bud jer |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (108) Du ærbødighed GUD adlyder mig |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (109) Jeg ikke spørge jer nogen lønning. Min lønning komme fra Lord universet |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (110) Du ærbødighed GUD adlyder mig |
| ۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (111) De sagde Hvordan vi tror I kunne hvornår værst hos os følge I |
| قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112) Han sagde Hvordan jeg kender hvad de gøre gjorde |
| إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113) Deres bedømmelse hviler kun min Lord du perceive |
| وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114) Jeg aldrig afskedige troendene |
| إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (115) Jeg er nej mer end klarlægge warner |
| قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116) De sagde du afstår O Noah du stoned |
| قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117) Han sagde Min Lord min folk disbelieved mig |
| فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118) Bevilge mig sejr dem afsie mig min selskab troende |
| فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119) Vi afsagde ham de fulgtes ham ladte arken |
| ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120) Derefter vi druknede others |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (121) Den være lektion mest folk ikke er troende |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122) Fleste assuredly Deres Lord er Almægtige Barmhjertigest |
| كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123) ‘Aad disbelieved budene |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124) Deres boder Hætte sie til dem du ikke være righteous |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125) Jeg er ærlige bud jer |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126) Du ærbødighed GUD adlyder mig |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127) Jeg ikke spørger jer i nogen lønning min lønning komme fra Lord universet |
| أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128) Du bygger enhvere høj palæ forfængelighed sake |
| وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129) Du sætte bygninger I varer permanent |
| وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130) Og hvornår du strejke du strejke mercilessly |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131) Du ærbødighed GUD adlyder mig |
| وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ (132) Ærbødighed En forsynede jer al tingene du kender |
| أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133) Han forsynede jer livestock børn |
| وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134) Og have og forår |
| إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135) Jeg frygter i I gengældelsen awesome dag |
| قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ (136) De sagde være de samme du prædike ikke prædike |
| إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137) Den plage begrænsedes vore forfædre |
| وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138) Ing gengældelse nogensinde befall os |
| فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (139) De dermed disbelieved følgelig vi annihilated dem. Den være lektion mest folk ikke er troende |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140) Fleste assuredly Deres Lord er Almægtige Barmhjertigest |
| كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141) Thamoud disbelieved budene |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142) Deres boder Saaleh sie til dem du ikke være righteous |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143) Jeg er ærlige bud jer |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144) Du ærbødighed GUD adlyder mig |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145) Jeg ikke spørge jer nogen lønning; min lønning komme kun Lord universet |
| أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146) Du antager du forlades permanent secure ind den fastslå |
| فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147) Du nyder haver springe |
| وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148) crops dato håndflader dejlige frugter |
| وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149) Du udskærer bjergene luksuøse palæer |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150) Du ærbødighed GUD adlyder mig |
| وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151) Ikke adlyde overtræderne |
| الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152) Som forpligte onde ikke gode arbejder |
| قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153) De sagde Du fortryllet |
| مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154) Du være nej mer end menneske os. Producere mirakel dersom du er sandfærdige |
| قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (155) Han sagde Her er kamel drikke kun dag overlades hende; dag er forskellige Deres præcisere dage af drikkende |
| وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156) Gøre ikke røre hendes nogen harm lest du incur gengældelse awesome dag |
| فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157) De slaughtered hende dermed incurred sorrow |
| فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (158) Gengældelsen overvælde dem. Den være lektion mest folk ikke er troende |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159) Fleste assuredly Deres Lord er Almægtige Barmhjertigest |
| كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160) Folkene Lot disbelieved budene |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161) Deres boder Lot sie til dem du ikke være righteous |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162) Jeg er ærlige bud jer |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163) Du ærbødighed GUD adlyder mig |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164) Jeg ikke spørge jer nogen lønning; min lønning komme kun Lord universet |
| أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165) Gøre du have køn males al folkene |
| وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166) Du forsake konerne Deres Lord opretter jer! Indeed du transgressing folk |
| قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167) De sagde du afstår O Lot du forvist |
| قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ (168) Han sagde jeg deplore Deres handlinger |
| رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169) Min Lord frelse mig min familie fra deres arbejder |
| فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170) Vi frelste ham al hans familie |
| إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171) Ikke gamle kvinden; hun doomed |
| ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172) Vi derefter tilintetgøre others |
| وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ (173) Vi showered dem usle brusebad; hvad forfærdelige brusebad de advaredes |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (174) Den være lektion mest folk ikke er troende |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175) Fleste assuredly Deres Lord er Almægtige Barmhjertigest |
| كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176) Folkene Træerne disbelieved budene |
| إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177) Shu aib sie til dem du ikke være righteous |
| إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178) Jeg er ærlige bud jer |
| فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179) Du ærbødighed GUD adlyder mig |
| وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180) Jeg ikke spørge jer nogen lønning; min lønning komme kun Lord universet |
| ۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181) Du give fulde måle hvornår du handler; gøre ikke snyde |
| وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182) Du veje equitable skala |
| وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183) Ikke snyde folkene deres retter ikke strejfe jorden corruptingly |
| وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184) Ærbødighed En oprettede jer hidtige generationerne |
| قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185) De sagde Du fortryllet |
| وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186) Du være nej mer end menneskelig være os. Virkelig vi synes du er løgner |
| فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187) Lade hobe himlen falder os du er sandfærdige |
| قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188) Han sagde Min Lord er En kender alt jer gøre |
| فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189) De disbelieved ham følgelig de incurred gengældelsen Dagen Baldakinen. Det var gengældelsen awesome dag |
| إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (190) Den være lektion mest folk ikke er troende |
| وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191) Fleste assuredly Deres Lord er Almægtige Barmhjertigest |
| وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192) Den er åbenbaring Lord universet |
| نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193) Ærlige Ånden (Gabriel) komme det |
| عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ (194) Til afsløre det into Deres hjerte som du være ene af warners |
| بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ (195) Ind perfekte Arabic tunge |
| وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196) Det prophesied bøgerne hidtige generationer |
| أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197) Det ikke sufficient er tegn dem som det være vide til akademikerne Børnene Israel |
| وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198) Vi afslørede den folk ikke kender Arabic |
| فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199) Havde ham recitere det Arabic de possibly ikke tro ind det |
| كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200) (Vi dermed render det ligesom fremmede sprog) hjerterne skyldig |
| لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201) Dermed de ikke tro ind det; ikke indtil de ser smertelige gengældelsen |
| فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202) Det komme dem brat hvornår de småt forventer det |
| فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ (203) De derefter sie vi have respit |
| أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204) De ikke udfordrede vore gengældelse |
| أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205) Idet jer se vi tillod dem nyde for år |
| ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ (206) Derefter gengældelsen kom dem netop idet lovede |
| مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (207) Deres vast ressourcer ikke hjalpes dem ind den lille |
| وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ (208) Vi aldrig annihilate nogen samfund uden sendende warners |
| ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (209) Derfor den er påmindelse vi er aldrig unjust |
| وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (210) Djævlene aldrig afsløre den |
| وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (211) De heller would nor could |
| إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (212) De være forhindre fra hørende |
| فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (213) Derfor ikke afgude GUD nogen øvrige gud lest du incur gengældelsen |
| وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (214) Du prædike folkene er closest til jer |
| وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (215) Lavtliggende Deres vinge troendene følger jer |
| فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (216) De disobey jer derefter sie jeg disown hvad du gør |
| وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217) Lægge Deres stole ind Almægtige Barmhjertigest |
| الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (218) Som se I hvornår du mediterer natten |
| وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (219) Deres hyppige prostrations |
| إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220) Han er Hearer Alvidende |
| هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (221) Jeg meddele jer upon hvem djævlene descend |
| تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (222) De descend enhvere skyldige fabricator |
| يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (223) De foregir lytte fleste af dem er løgnere |
| وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (224) Angående digterne de følge eneste strayers |
| أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (225) Du ikke ser deres troskab shifts situationen |
| وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (226) Og som de sir hvad de ikke gør |
| إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ (227) Fritog er de tror lede righteous liv commemorate GUD hyppigt stå deres retter! Sikkert overtræderne vilje grundlægge ydre hvad deres ultimate destiny er |