| لِإِيلَافِ قُرَيْشٍ (1) برای (شکر) الفت وانس قریش |
| إِيلَافِهِمْ رِحْلَةَ الشِّتَاءِ وَالصَّيْفِ (2) (همان) الفت آنها در سفرهای (تجاری) زستانی (به یمن) وتا بستانی (به شام) |
| فَلْيَعْبُدُوا رَبَّ هَٰذَا الْبَيْتِ (3) پس باید پروردگار این خانۀ (کعبه) را پرستش کنند |
| الَّذِي أَطْعَمَهُم مِّن جُوعٍ وَآمَنَهُم مِّنْ خَوْفٍ (4) همان (پروردگاری) که آنها را از گرسنگی (نجات و) طعام داد, واز ترس وخوف ایمنشان داشت |