إِذَا السَّمَاءُ انفَطَرَتْ (1)
هنگامی که آسمان شکافته شود |
وَإِذَا الْكَوَاكِبُ انتَثَرَتْ (2)
وهنگامی که شارگان پراکنده شوند (وفرو ریزند) |
وَإِذَا الْبِحَارُ فُجِّرَتْ (3)
وهنگامی که دریاها (به هم آمیزند و) روان گردند |
وَإِذَا الْقُبُورُ بُعْثِرَتْ (4)
وهنگامی که قبرها زیرورو شوند |
عَلِمَتْ نَفْسٌ مَّا قَدَّمَتْ وَأَخَّرَتْ (5)
(در آن هنگامی) هرکس خواهد دانست آنچه را که پیش فرستاده وآنچه را که باز پس داشته است |
يَا أَيُّهَا الْإِنسَانُ مَا غَرَّكَ بِرَبِّكَ الْكَرِيمِ (6)
ای انسان! چه چیزی تو را (نسبت) به پروردگار کریمت مغرور ساخته است؟ |
الَّذِي خَلَقَكَ فَسَوَّاكَ فَعَدَلَكَ (7)
آن که تو را آفرید, آنگاه شکل واعضایت را تمام کرد سپس معتدل گرداند |
فِي أَيِّ صُورَةٍ مَّا شَاءَ رَكَّبَكَ (8)
و به هر شکلی (وصورتی) که خواست, تو را ترکیب نمود |
كَلَّا بَلْ تُكَذِّبُونَ بِالدِّينِ (9)
هرگز چنین نیست (که شما گمان می کنید) بلکه شما روز جزارا تکذیب می کنید |
وَإِنَّ عَلَيْكُمْ لَحَافِظِينَ (10)
و بی گمان نگهبانانی (از فرشتگان) بر شما گمارده شده |
كِرَامًا كَاتِبِينَ (11)
که نویسندگانی بزرگوار هستند |
يَعْلَمُونَ مَا تَفْعَلُونَ (12)
آنچه را انجام می دهید می دانند (واعمال نیک وبد شما را یار داشت می کنند) |
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (13)
مسلماً نیکان در نعمت (های بهشت) هستند |
وَإِنَّ الْفُجَّارَ لَفِي جَحِيمٍ (14)
ویقیناً بدکاران در (آتش) جهنم اند |
يَصْلَوْنَهَا يَوْمَ الدِّينِ (15)
روز جزا به آن در آیند (وسبوزند) |
وَمَا هُمْ عَنْهَا بِغَائِبِينَ (16)
وهر گز آنان از آنجا غایب نباشند |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (17)
و تو چه می دانی که روز جزا چیست؟ |
ثُمَّ مَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الدِّينِ (18)
باز تو چه می دانی که روز جزا چیست؟ |
يَوْمَ لَا تَمْلِكُ نَفْسٌ لِّنَفْسٍ شَيْئًا ۖ وَالْأَمْرُ يَوْمَئِذٍ لِّلَّهِ (19)
روزی که هیچ کس قادر به انجام کاری برای دیگری نیست, ودر آن روز حکم (وفرمان) از آنٍ خداست |
