تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ (1)
پر برکت وبزرکواراست کسی که فرمانروایی جهان هستی به دست اوست, و او بر هر چیز تواناست |
الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ (2)
(همان) کسی که مرگ وزندگی را آفرید تا شما را بیازماید که کدام یک از شما نیکو کار تراست, و او پیروزمند بخشنده است |
الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا ۖ مَّا تَرَىٰ فِي خَلْقِ الرَّحْمَٰنِ مِن تَفَاوُتٍ ۖ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَىٰ مِن فُطُورٍ (3)
(آن) کس که هفت آسمان را بر فراز یکدیگر آفرید, در آفرینش (خدای) رحمان هیچ خلل وبی نظمی نمی بینی, باز چشم بگردان, آیا نقصانی (وشکافی) می بینی؟ |
ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ (4)
سپس بار دیگر چشم بگردان, چشم تو در حالی که خسته ونا توان است به سوی تو باز می گردد |
وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِّلشَّيَاطِينِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ (5)
به راستی ما آسمان دنیا را با چراغها آراستیم, وآنها را برای راندن شیاطین قرار دادیم, وبرای آنها عذاب (آتش) سوزان آماده ساختیم |
وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ ۖ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ (6)
وبرای کسانی که به پروردگارشان کافر شدند عذاب جهنم است, وچه بد جایگاهی است |
إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ (7)
هنگامی که در آن انداخته شوند, از آن نفره ای (وحشتناک) می شنوند, در حالی که آن می جوشد |
تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ ۖ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ (8)
از شدت خشم نزدیک است پاره پاره شود, هرگاه که گروهی در آن انداخته می شوند, نگهبانانش از آنها می پرسند: «آیا بیم دهندۀ به سراغ شما نیامد؟!» |
قَالُوا بَلَىٰ قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ (9)
گویند: «چرا, بیم دهنده به سوی ما آمد, پس ما اورا تکذیب کردیم, وگفتیم: هرگز خداوند چیزی نازل نکرده است, شما جز در گمراهی بزرگ نیستید» |
وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ (10)
وگویند: «اگر ما می شنیدیم یا تعقل می کردیم, در (زمرۀ) دوزخیان نبودیم» |
فَاعْتَرَفُوا بِذَنبِهِمْ فَسُحْقًا لِّأَصْحَابِ السَّعِيرِ (11)
پس آنها به گناه خود اعتراف کنند, دور باد دوزخیان از رحمت خداوند |
إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُم بِالْغَيْبِ لَهُم مَّغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ (12)
بی گمان کسانی که درنهان از پروردگارشان می ترسند, آنان آمرزش و پاداش بزرگی دارند |
وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ ۖ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ (13)
گفتار خود را پنهان دارید یا آن را آشکار سازید, (به هر حال) او به آنچه در دلهاست آگاه است |
أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ (14)
آیا کسی که (همۀ موجودات را) آفریده است, (از حال آنها) نمی داند؟ در حالی که او باریک بین وآگاه است |
هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِن رِّزْقِهِ ۖ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ (15)
او کسی است که زمینن را برای شما رام گردانید, پس در گوشه ونواحی آن راه بروید واز روزی او بخورید, وبازگشت (همه) به سوی اوست |
أَأَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ (16)
آیا خود را از کسی که در آسمان است, در امان می دانید, که (فرمان دهد) زمین شما را فرو برد, پس آن ناگهان به لرزش در آید؟ |
أَمْ أَمِنتُم مَّن فِي السَّمَاءِ أَن يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ (17)
یا خودرا از کسی که در آسمان است, در امام می دانید, که تند بادی همراه با سنگریزه بر شما فرستد؟ پس بزودی خواهید دانست که هشدار من چگونه است |
وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِن قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ (18)
وبه راستی کسانی که پیش از آنان بودند (نیز دعوت پیامبران را) تکذیب کردند, پس عقوبت مذ چگونه بود |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ ۚ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَٰنُ ۚ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ (19)
آیا به پرندگانی که بر فواز سرشان است, که گاهی بالهای خود را می گشانید, وگاهی فرو می بندند, نگاه نکردند؟! جز (خدای) رحمان (کسی) آنها را (بر فراز آسمان) نگاه نمی دارد, بی گمان او به هر چیز بیناست |
أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي هُوَ جُندٌ لَّكُمْ يَنصُرُكُم مِّن دُونِ الرَّحْمَٰنِ ۚ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ (20)
آیا این چه کسی است آن که لشکر شما ست, که به جای (خدای) رحمان شما را یاری می کند؟ کافران جز در فریب (وغرورشان) نیستند |
أَمَّنْ هَٰذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ ۚ بَل لَّجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ (21)
آیا آن کیست که به شما روزی دهد اگر او روزیش را باز دارد؟ بلکه آنها در سر کشی و دوری از حق لجاجت می کنند |
أَفَمَن يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّن يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ (22)
آیا کسی که به رو افتاده حرکت می کند به هدایت نزدیکتراست, یا آن کسی که راست واستوار بر راه راست گام بر می دارد؟ |
قُلْ هُوَ الَّذِي أَنشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ ۖ قَلِيلًا مَّا تَشْكُرُونَ (23)
بگو: «او کسی است که شما را آفرید, وبرای شما گوش وچشمان و دل قرار داد, (اما شما) اندکی سپاس گزاری می کنید» |
قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ (24)
بگو: «او کسی است شما را در زمین پراکند وبه سوی او گرد آورده می شوید» |
وَيَقُولُونَ مَتَىٰ هَٰذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (25)
ومی گویند: «اگر راست می گویید این وعدۀ (قیامت) چه زمانی است؟» |
قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِندَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (26)
(ای پیامبر) بگو: «علم (قیامت) تنها نزد خداست, ومن فقط هشدار دهندۀ آشکار هستم» |
فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَدَّعُونَ (27)
پس چون آن (وعده وعذاب الهی) را از نزدیک ببینند, چهرۀ کسانی که کافر شدند سیاه واند وهگین می گردد, و(به آنها) گفته می شود: این همان چیزی است که شما آن را می طلبیدید |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَن مَّعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَن يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ (28)
(ای پیامبر) بگو: «به من خبر دهید, اگر خداوند مرا وکسانی که با من هستند, هلاک کند, یا بر ما رحمت آورد, پس چه کسی کافران را از عذاب دردناک پناه می دهد؟!» |
قُلْ هُوَ الرَّحْمَٰنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا ۖ فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (29)
بگو: «او (خدای) رحمان است, به او ایمان آورده ایم, وبر او توکل کرده ایم, پس (ای کافران) بزودی خواهید دانست چه کسی در گمراهی آشکار است!» |
قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاءٍ مَّعِينٍ (30)
(ای پیامبر) بگو: «به من خبر دهید اگر آب (شرب) شما (در زمین) فرو رود, پس چه کسی می تواند برای شما آب روان (وگوار) بیاورد؟!» |
