| الْقَارِعَةُ (1) فرو كوبنده |
| مَا الْقَارِعَةُ (2) چیست (آن) فرو كوبنده؟ |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ (3) و تو چه دانی که (آن) فرو کوبنده چیست؟ |
| يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ (4) روزی که مردم مانند پروانه های پراگنده خواهند بود |
| وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ (5) و گوهها مانند پشم رنگین حلاجی شده خواهد بود |
| فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ (6) پس اما هرکس که (در آن روز) کفۀ میزانش سنگین باشد |
| فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ (7) در یک زندگی خشنود (وپسندیده ای) خواهد بود |
| وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ (8) و اما هرکس که کفۀ میزانش سبک باشد |
| فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ (9) پس (مسکن و) پناهگاهش هاویه است |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ (10) و تو جه دانی که آن (هاویه) چیست؟ |
| نَارٌ حَامِيَةٌ (11) آتشی سوزان (وشعله ور) است |