وَالذَّارِيَاتِ ذَرْوًا (1)
Чанг тўзитувчи(шамол)лар билан қасам |
فَالْحَامِلَاتِ وِقْرًا (2)
Юк кўтарувчи(булут)лар билан қасам |
فَالْجَارِيَاتِ يُسْرًا (3)
Осон юрувчи(кема)лар билан қасам |
فَالْمُقَسِّمَاتِ أَمْرًا (4)
Иш тақсимловчи(фаришта)лар билан қасам |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَصَادِقٌ (5)
Албатта, сизга ваъда қилинган нарса ростдир |
وَإِنَّ الدِّينَ لَوَاقِعٌ (6)
Ва, албатта, қиёмат воқеъ бўлгувчидир |
وَالسَّمَاءِ ذَاتِ الْحُبُكِ (7)
Гўзал, мустаҳкам осмон билан қасам |
إِنَّكُمْ لَفِي قَوْلٍ مُّخْتَلِفٍ (8)
Албатта, сизларнинг гапларингиз ихтилофлидир |
يُؤْفَكُ عَنْهُ مَنْ أُفِكَ (9)
У(Қуръон)дан ким бурилса, (бутунлай) буриб қўйиладир |
قُتِلَ الْخَرَّاصُونَ (10)
Ёлғончиларга лаънат бўлсин |
الَّذِينَ هُمْ فِي غَمْرَةٍ سَاهُونَ (11)
Улар жаҳолатдаги ғофиллардир |
يَسْأَلُونَ أَيَّانَ يَوْمُ الدِّينِ (12)
Улар: «Ҳисоб-китоб куни қачон», деб сўрарлар |
يَوْمَ هُمْ عَلَى النَّارِ يُفْتَنُونَ (13)
Бу кунда улар оловда азобланурлар |
ذُوقُوا فِتْنَتَكُمْ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تَسْتَعْجِلُونَ (14)
«Азобингизни татиб кўринг», сиз «Қачон бўладир», деб шошилган нарса — шу!» (дейилур) |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (15)
Албатта, тақводорлар жаннатлар ва булоқлардадир |
آخِذِينَ مَا آتَاهُمْ رَبُّهُمْ ۚ إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَٰلِكَ مُحْسِنِينَ (16)
Роббилари берган нарсаларни олувчилардир. Чунки, улар бундан олдин эҳсон қилувчилардан бўлганлардир |
كَانُوا قَلِيلًا مِّنَ اللَّيْلِ مَا يَهْجَعُونَ (17)
Улар кечалари оз ухлар эдилар |
وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ (18)
Ва улар саҳарларда истиғфор айтар эдилар |
وَفِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (19)
Ва молу мулкларида сўровчи ва бечораларнинг ҳаққи бордир |
وَفِي الْأَرْضِ آيَاتٌ لِّلْمُوقِنِينَ (20)
Ва ерда чуқур ишонувчилар учун белгилар бор |
وَفِي أَنفُسِكُمْ ۚ أَفَلَا تُبْصِرُونَ (21)
Ва ўзларингизда ҳам (белгилар) бор. Ёки кўрмаяпсизларми |
وَفِي السَّمَاءِ رِزْقُكُمْ وَمَا تُوعَدُونَ (22)
Ва осмонда ризқингиз ҳамда сизга ваъда қилинаётган нарса (бор) |
فَوَرَبِّ السَّمَاءِ وَالْأَرْضِ إِنَّهُ لَحَقٌّ مِّثْلَ مَا أَنَّكُمْ تَنطِقُونَ (23)
Осмону ернинг Роббиси ила қасамки, албатта, у (ваъда) мисоли сиз нутқ қилаётганингиздек ҳақиқатдир |
هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ الْمُكْرَمِينَ (24)
Сенга Иброҳимнинг карамли меҳмонларининг хабари келмадими |
إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا ۖ قَالَ سَلَامٌ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ (25)
Улар унинг ҳузурига кириб, «Салом» деганларида, у «Салом, нотаниш қавмлар», деди |
فَرَاغَ إِلَىٰ أَهْلِهِ فَجَاءَ بِعِجْلٍ سَمِينٍ (26)
Аҳлига (махфий) бориб, семиз бузоқни (пишириб) келтирди |
فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ قَالَ أَلَا تَأْكُلُونَ (27)
Уни уларга яқин сурди ва: «Емайсизларми?» – деди |
فَأَوْجَسَ مِنْهُمْ خِيفَةً ۖ قَالُوا لَا تَخَفْ ۖ وَبَشَّرُوهُ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ (28)
Улардан хавфсиради. Улар: «Қўрқма», дедилар ва унга илмли ўғил башоратини бердилар |
فَأَقْبَلَتِ امْرَأَتُهُ فِي صَرَّةٍ فَصَكَّتْ وَجْهَهَا وَقَالَتْ عَجُوزٌ عَقِيمٌ (29)
Бас, хотини қичқириб келди ва ўз юзига шапалоқ тушириб: «Қари, туғмас хотин-а?!» – деди |
قَالُوا كَذَٰلِكِ قَالَ رَبُّكِ ۖ إِنَّهُ هُوَ الْحَكِيمُ الْعَلِيمُ (30)
Улар: «Сенинг Роббинг шундай деди. Албатта, Унинг Ўзи Ҳакийм ва Алиймдир», дедилар |
۞ قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ (31)
У: «Эй элчилар! Сизнинг ишингиз недир?» – деди |
قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ (32)
Улар: «Албатта, биз жиноятчи қавмга юборилганмиз |
لِنُرْسِلَ عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن طِينٍ (33)
Уларнинг устидан лойдан (пиширилган) тошларни ташлаш учун |
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلْمُسْرِفِينَ (34)
Роббинг ҳузурида исрофчилар учун белгилаб қўйилганларни», дедилар |
فَأَخْرَجْنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (35)
Ва Биз у жойдан мўминларни чиқардик |
فَمَا وَجَدْنَا فِيهَا غَيْرَ بَيْتٍ مِّنَ الْمُسْلِمِينَ (36)
У ерда бир хонадондан бошқа мусулмонларни топмадик |
وَتَرَكْنَا فِيهَا آيَةً لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (37)
Ва у ерда аламли азобдан қўрқадиганлар учун оят(белги) қолдирдик |
وَفِي مُوسَىٰ إِذْ أَرْسَلْنَاهُ إِلَىٰ فِرْعَوْنَ بِسُلْطَانٍ مُّبِينٍ (38)
Ва Мусода ҳам (белги) бор. Биз уни Фиръавнга равшан ҳужжат ила юборганимизда |
فَتَوَلَّىٰ بِرُكْنِهِ وَقَالَ سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (39)
У юз ўгириб, ишонгани томон юрди ва: «(Мусо) сеҳргар ёки мажнундир», деди |
فَأَخَذْنَاهُ وَجُنُودَهُ فَنَبَذْنَاهُمْ فِي الْيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٌ (40)
Бас, Биз уни ва аскарларини тутиб денгизга ташладик ва у маломатга лойиқ иш қилувчи эди |
وَفِي عَادٍ إِذْ أَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الرِّيحَ الْعَقِيمَ (41)
Ва Одда ҳам (белги) бор. Вақтики, Биз уларга туғмас шамолни юбордик |
مَا تَذَرُ مِن شَيْءٍ أَتَتْ عَلَيْهِ إِلَّا جَعَلَتْهُ كَالرَّمِيمِ (42)
У қайси нарсага етиб борса, титиб ташламасдан қўймас |
وَفِي ثَمُودَ إِذْ قِيلَ لَهُمْ تَمَتَّعُوا حَتَّىٰ حِينٍ (43)
Ва Самудда ҳам (белги) бор. Уларга: «Вақтинчалик маза қилиб туринглар», дейилган вақтда |
فَعَتَوْا عَنْ أَمْرِ رَبِّهِمْ فَأَخَذَتْهُمُ الصَّاعِقَةُ وَهُمْ يَنظُرُونَ (44)
Аллоҳнинг амридан бош тортдилар, бас, қараб турган ҳолларида уларни қаттиқ овоз тутди |
فَمَا اسْتَطَاعُوا مِن قِيَامٍ وَمَا كَانُوا مُنتَصِرِينَ (45)
Бас, улар ўринларидан туролмадилар ва ёрдам ҳам ололмадилар |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا قَوْمًا فَاسِقِينَ (46)
Ва бундан аввал Нуҳ қавмини ҳам (ҳалок этганмиз). Албатта, улар фосиқ қавм эдилар |
وَالسَّمَاءَ بَنَيْنَاهَا بِأَيْدٍ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ (47)
Осмонни Ўз қўлимизда(қудратимиз) ила бино қилдик. Албатта, Биз уни кенгайтирувчимиз |
وَالْأَرْضَ فَرَشْنَاهَا فَنِعْمَ الْمَاهِدُونَ (48)
Ва ерни тўшаб қўйдик. Биз қандоқ ҳам яхши тайёрловчидирмиз |
وَمِن كُلِّ شَيْءٍ خَلَقْنَا زَوْجَيْنِ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ (49)
Ва Биз ҳар бир нарсани жуфт яратдик. Шоядки, эсласангизлар |
فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (50)
Бас, фақат Аллоҳгагина қочинг. Албатта, мен сизларга Ундан (келган) очиқ-ойдин огоҳлантирувчиман |
وَلَا تَجْعَلُوا مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۖ إِنِّي لَكُم مِّنْهُ نَذِيرٌ مُّبِينٌ (51)
Ва Аллоҳга бошқа маъбудни шерик қилманглар. Албатта, мен сизларга Ундан (келган) очиқ-ойдин огоҳлантирувчиман |
كَذَٰلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِن قَبْلِهِم مِّن رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ (52)
Худди шундай, булардан аввалгиларга ҳам ҳар бир Пайғамбар келган вақт (уни) сеҳргар ёки мажнун деганлар |
أَتَوَاصَوْا بِهِ ۚ بَلْ هُمْ قَوْمٌ طَاغُونَ (53)
Келишиб олганмилар?! Йўқ, улар туғёнга кетган қавмлардир |
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ فَمَا أَنتَ بِمَلُومٍ (54)
Улардан юз ўгир. Бас, сен маломатга қолувчи эмассан |
وَذَكِّرْ فَإِنَّ الذِّكْرَىٰ تَنفَعُ الْمُؤْمِنِينَ (55)
Ва эслатгин. Албатта, эслатиш мўминларга манфаат берур |
وَمَا خَلَقْتُ الْجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ (56)
Жин ва инсонни фақат Менга ибодат қилишлари учунгина яратдим |
مَا أُرِيدُ مِنْهُم مِّن رِّزْقٍ وَمَا أُرِيدُ أَن يُطْعِمُونِ (57)
Мен улардан ризқ хоҳламайман ва Мени овқатлантиришларини ҳам хоҳламасман |
إِنَّ اللَّهَ هُوَ الرَّزَّاقُ ذُو الْقُوَّةِ الْمَتِينُ (58)
Албатта, Аллоҳ Ўзи ризқ берувчи, қувват эгаси, шиддатлидир |
فَإِنَّ لِلَّذِينَ ظَلَمُوا ذَنُوبًا مِّثْلَ ذَنُوبِ أَصْحَابِهِمْ فَلَا يَسْتَعْجِلُونِ (59)
Албатта, зулм қилганларга ўз биродарлари азобичалик азоб бор, шошилмасинлар |
فَوَيْلٌ لِّلَّذِينَ كَفَرُوا مِن يَوْمِهِمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (60)
Кофирларга ваъда қилинаётган кунларида ҳалокат бўлсин |
