وَالشَّمْسِ وَضُحَاهَا (1)
Қуёш билан ва унинг зиёси билан қасам |
وَالْقَمَرِ إِذَا تَلَاهَا (2)
Унинг ортидан келган ой билан қасам |
وَالنَّهَارِ إِذَا جَلَّاهَا (3)
Ва у(қуёш)ни равшан кўрсатган наҳор билан қасам |
وَاللَّيْلِ إِذَا يَغْشَاهَا (4)
Ва у(қуёш)ни қоплаган тун билан қасам |
وَالسَّمَاءِ وَمَا بَنَاهَا (5)
Ва осмон билан ва унинг бино қилиниши билан қасам |
وَالْأَرْضِ وَمَا طَحَاهَا (6)
Ва ер билан ва унинг тўшалиши билан қасам |
وَنَفْسٍ وَمَا سَوَّاهَا (7)
Ва нафс билан ва унинг мукаммал қилиниши билан қасам |
فَأَلْهَمَهَا فُجُورَهَا وَتَقْوَاهَا (8)
Бас, унга фужурини ва тақвосини билдирди |
قَدْ أَفْلَحَ مَن زَكَّاهَا (9)
Батаҳқиқ, ким у(нафс)ни покласа, ютуққа эришди |
وَقَدْ خَابَ مَن دَسَّاهَا (10)
Ва батаҳқиқ, ким у(нафс)ни кирласа, ноумид бўлди |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ بِطَغْوَاهَا (11)
Самуд қавми ўз туғёни ила ёлғонга чиқарди |
إِذِ انبَعَثَ أَشْقَاهَا (12)
Вақтики, унинг энг бадбахти шошилиб турди |
فَقَالَ لَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ نَاقَةَ اللَّهِ وَسُقْيَاهَا (13)
Бас, уларга Аллоҳнинг Расули: «Аллоҳнинг туясига ва унинг сувига тегманглар», деди |
فَكَذَّبُوهُ فَعَقَرُوهَا فَدَمْدَمَ عَلَيْهِمْ رَبُّهُم بِذَنبِهِمْ فَسَوَّاهَا (14)
Бас, (уни) ёлғончига чиқаришди ва (туяни) сўйишди. Бас, Робблари уларни гуноҳлари сабабли йўқ қилиб юборди ва бунда барчани баробар қилди |
وَلَا يَخَافُ عُقْبَاهَا (15)
Ва У зот бу(иш)нинг оқибатидан қўрқмас |
