عَبَسَ وَتَوَلَّىٰ (1)
Афтини буриштирди ва юз ўгирди |
أَن جَاءَهُ الْأَعْمَىٰ (2)
Кўзи кўр киши ҳузурига келганда |
وَمَا يُدْرِيكَ لَعَلَّهُ يَزَّكَّىٰ (3)
Қаердан биласан, эҳтимол, у покланар |
أَوْ يَذَّكَّرُ فَتَنفَعَهُ الذِّكْرَىٰ (4)
Ёки насиҳат олар ва мавъиза унга манфаат берар |
أَمَّا مَنِ اسْتَغْنَىٰ (5)
Аммо истиғно қилганга бўлса |
فَأَنتَ لَهُ تَصَدَّىٰ (6)
Сен у томонга интиласан |
وَمَا عَلَيْكَ أَلَّا يَزَّكَّىٰ (7)
У покланмаса, сени ҳеч ким маломат қилмас |
وَأَمَّا مَن جَاءَكَ يَسْعَىٰ (8)
Аммо ҳузурингга шошилиб келган |
وَهُوَ يَخْشَىٰ (9)
Ва У зотдан қўрққан ҳолда бўлгандан эса |
فَأَنتَ عَنْهُ تَلَهَّىٰ (10)
Бас, Сен ундан машғул бўласан |
كَلَّا إِنَّهَا تَذْكِرَةٌ (11)
Йўқ! Албатта улар (Қуръон оятлари) эслатмадир |
فَمَن شَاءَ ذَكَرَهُ (12)
Ким хоҳласа, уни эслайдир |
فِي صُحُفٍ مُّكَرَّمَةٍ (13)
Ҳурматланган саҳифалардадир |
مَّرْفُوعَةٍ مُّطَهَّرَةٍ (14)
Олий қадардирлар, поклангандирлар |
بِأَيْدِي سَفَرَةٍ (15)
Элчи(фаришта)лар қўлларидадир |
كِرَامٍ بَرَرَةٍ (16)
Улар ҳурматланган ва ўта яхшидирлар |
قُتِلَ الْإِنسَانُ مَا أَكْفَرَهُ (17)
Инсонга лаънат бўлсин, унинг кофирлиги қандоқ шиддатли бўлди |
مِنْ أَيِّ شَيْءٍ خَلَقَهُ (18)
Уни қайси нарсадан яратди |
مِن نُّطْفَةٍ خَلَقَهُ فَقَدَّرَهُ (19)
Нутфадан уни яратди ва уни ўлчовли қилди |
ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ (20)
Сўнгра, чиқиш йўлини осон қилди |
ثُمَّ أَمَاتَهُ فَأَقْبَرَهُ (21)
Сўнгра ўлдирди ва қабрга киргазди |
ثُمَّ إِذَا شَاءَ أَنشَرَهُ (22)
Сўнгра (қачон) хоҳласа, уни қайта тирилтиради |
كَلَّا لَمَّا يَقْضِ مَا أَمَرَهُ (23)
Йўқ, ундоқ эмас! У ўзига У зот қилган амрни бажармади |
فَلْيَنظُرِ الْإِنسَانُ إِلَىٰ طَعَامِهِ (24)
Инсон ўз таомига назар солсин |
أَنَّا صَبَبْنَا الْمَاءَ صَبًّا (25)
Албатта, Биз сувни роса қуйиб қўйибмиз |
ثُمَّ شَقَقْنَا الْأَرْضَ شَقًّا (26)
Сўнгра ерни ўзига хос ёрдик |
فَأَنبَتْنَا فِيهَا حَبًّا (27)
Биз унда донни |
وَعِنَبًا وَقَضْبًا (28)
Ва узум ва кўкларни |
وَزَيْتُونًا وَنَخْلًا (29)
Ва зайтун ва хурмоларни |
وَحَدَائِقَ غُلْبًا (30)
Ва тиғиз боғларни |
وَفَاكِهَةً وَأَبًّا (31)
Ва мевалару ўт-ўланларни ўстириб қўйдик |
مَّتَاعًا لَّكُمْ وَلِأَنْعَامِكُمْ (32)
Сизларга ва чорваларингизга манфаат ва лаззат бўлсин, деб |
فَإِذَا جَاءَتِ الصَّاخَّةُ (33)
Вақтики кар қилувчи овоз келса |
يَوْمَ يَفِرُّ الْمَرْءُ مِنْ أَخِيهِ (34)
У кунда киши ўз ака-укасидан |
وَأُمِّهِ وَأَبِيهِ (35)
Ва онаси ва отасидан |
وَصَاحِبَتِهِ وَبَنِيهِ (36)
Ва хотини ва бола-чақасидан қочади |
لِكُلِّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ يَوْمَئِذٍ شَأْنٌ يُغْنِيهِ (37)
У кунда улардан ҳар бир шахсни овора қилувчи ўз иши бор |
وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ مُّسْفِرَةٌ (38)
У кунда порлоқ чеҳралар бор |
ضَاحِكَةٌ مُّسْتَبْشِرَةٌ (39)
Улар кулгу билан тўла, етган хушхабардан хурсанд |
وَوُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ عَلَيْهَا غَبَرَةٌ (40)
У кунда бир чеҳралар борки, уларни ғубор босган |
تَرْهَقُهَا قَتَرَةٌ (41)
Устини зулмат қоплаган |
أُولَٰئِكَ هُمُ الْكَفَرَةُ الْفَجَرَةُ (42)
Улар, ана ўшалар, кофирлар ва фожирлардир |
