وَالْمُرْسَلَاتِ عُرْفًا (1)
Andolsun, ardı ardınca, iyilikle gönderilenlere |
فَالْعَاصِفَاتِ عَصْفًا (2)
Şiddetle esip yelenlere |
وَالنَّاشِرَاتِ نَشْرًا (3)
Bulutları yayıp sürenlere |
فَالْفَارِقَاتِ فَرْقًا (4)
Gerçekle aslı olmayanı ayırt edenlere |
فَالْمُلْقِيَاتِ ذِكْرًا (5)
Öğütleri telkin edenlere |
عُذْرًا أَوْ نُذْرًا (6)
Özürle suçu yok etmek hususunda olsun, yahut korkutma hususuna ait bulunsun |
إِنَّمَا تُوعَدُونَ لَوَاقِعٌ (7)
Şüphe yok ki size vaat edilen, mutlaka olacak |
فَإِذَا النُّجُومُ طُمِسَتْ (8)
Yıldızların ışıkları sönünce |
وَإِذَا السَّمَاءُ فُرِجَتْ (9)
Ve gök yarılınca |
وَإِذَا الْجِبَالُ نُسِفَتْ (10)
Ve dağlar, yerlerinden kopup dümdüz olunca |
وَإِذَا الرُّسُلُ أُقِّتَتْ (11)
Ve peygamberler toplanınca |
لِأَيِّ يَوْمٍ أُجِّلَتْ (12)
Hangi gün için geciktirildi bunlar |
لِيَوْمِ الْفَصْلِ (13)
Ayırma günü için |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ (14)
Ve nedir, bilir misin ayırma günü |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (15)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
أَلَمْ نُهْلِكِ الْأَوَّلِينَ (16)
Önce gelenleri helak etmedik mi |
ثُمَّ نُتْبِعُهُمُ الْآخِرِينَ (17)
Sonra da son gelenleri tutar, katarız onlara |
كَذَٰلِكَ نَفْعَلُ بِالْمُجْرِمِينَ (18)
Böyle yaparız günahkarlara |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (19)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
أَلَمْ نَخْلُقكُّم مِّن مَّاءٍ مَّهِينٍ (20)
Sizi, bayağı ve azıcık bir sudan yaratmadık mı |
فَجَعَلْنَاهُ فِي قَرَارٍ مَّكِينٍ (21)
Derken onu, karar edilecek kuvvetli bir yerde tutmadık mı |
إِلَىٰ قَدَرٍ مَّعْلُومٍ (22)
Bilinen bir müddete dek |
فَقَدَرْنَا فَنِعْمَ الْقَادِرُونَ (23)
Derken taktir ettik yaratılışını, ne güzel de takdir ederiz biz |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (24)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ كِفَاتًا (25)
Yeryüzünü, bir toplantı yeri olarak halk etmedik mi |
أَحْيَاءً وَأَمْوَاتًا (26)
Dirilere ve ölülere |
وَجَعَلْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ شَامِخَاتٍ وَأَسْقَيْنَاكُم مَّاءً فُرَاتًا (27)
Ve orada, sabit ve metin dağlar yarattık ve sizi, tatlı suyla suvardık |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (28)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
انطَلِقُوا إِلَىٰ مَا كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (29)
Haydi yürüyün yalanladığınıza doğru |
انطَلِقُوا إِلَىٰ ظِلٍّ ذِي ثَلَاثِ شُعَبٍ (30)
Yürüyün üç kola ayrılmış gölgeye doğru |
لَّا ظَلِيلٍ وَلَا يُغْنِي مِنَ اللَّهَبِ (31)
Ne gölgelendirir sizi o, ne alevden korur |
إِنَّهَا تَرْمِي بِشَرَرٍ كَالْقَصْرِ (32)
O, köşk gibi kıvılcımlar fırlatır |
كَأَنَّهُ جِمَالَتٌ صُفْرٌ (33)
Sanki o kıvılcımlar, birer sarı erkek devedir |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (34)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
هَٰذَا يَوْمُ لَا يَنطِقُونَ (35)
Bu, bir gündür ki söz söyleyemezler |
وَلَا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ (36)
Onlara izin de verilmez, özür getiremezler |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (37)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
هَٰذَا يَوْمُ الْفَصْلِ ۖ جَمَعْنَاكُمْ وَالْأَوَّلِينَ (38)
Budur ayırma günü, sizi de toplarız, öncekileri de |
فَإِن كَانَ لَكُمْ كَيْدٌ فَكِيدُونِ (39)
Artık bir düzeniniz varsa düzüp koşun |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (40)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي ظِلَالٍ وَعُيُونٍ (41)
Şüphe yok ki çekinenler, gölgeliklerdedir ve pınar başlarında |
وَفَوَاكِهَ مِمَّا يَشْتَهُونَ (42)
arzuladıkları meyveleri bulurlar |
كُلُوا وَاشْرَبُوا هَنِيئًا بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (43)
Yiyin ve için, afiyetler olsun yaptıklarınıza karşılık |
إِنَّا كَذَٰلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ (44)
Şüphe yok ki böyle mükafatlandırırız iyilik edenleri |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (45)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
كُلُوا وَتَمَتَّعُوا قَلِيلًا إِنَّكُم مُّجْرِمُونَ (46)
Yiyin ve geçinin az bir müddet, şüphe yok ki suçlularsınız siz |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (47)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ ارْكَعُوا لَا يَرْكَعُونَ (48)
Rüku edin denince onlara, rüku etmezler |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (49)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
فَبِأَيِّ حَدِيثٍ بَعْدَهُ يُؤْمِنُونَ (50)
Bundan sonra artık hangi söze inanırlar ki |
