وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ (1)
Yazık ölçüye, tartıya hile katanlara |
الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2)
Öyle kişilerdir onlar ki insanlardan bir şey alırlarken tamam ölçerler |
وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3)
Ve insanlara ölçüp tartarlarken eksik ölçerler, eksik tartarlar |
أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ (4)
Onlar, gerçekten de tekrar dirilip kalkacaklarını sanmıyorlar mı |
لِيَوْمٍ عَظِيمٍ (5)
Pek büyük bir gün için |
يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (6)
Öylesine bir gün ki insanlar, alemlerin Rabbinin emriyle kalkarlar |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ (7)
İş sandıkları gibi değil; şüphe yok ki kötülük edenlerin amel defterleri, elbette siccindedir |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ (8)
Ve nedir, bilir misin siccin |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ (9)
Bir kitaptır ki yazılmış |
وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (10)
Vay hallerine o gün yalanlayanların |
الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (11)
Onların ki yalanlarlardı ceza gününü |
وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12)
Ve o günü, yalnız haddini aşan ve boyuna suç işleyip duran kişiler yalanlarlar |
إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (13)
Onlara ayetlerimizi okuyunca derler ki: Öncekilere ait masallar |
كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14)
İş öyle değil, hayır, kazandıkları şeyler, üstüste kalplerine yığılmıştır da kalpleri pas tutmuştur |
كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ (15)
İş öyle değil, hayır, şüphe yok ki onlar, o gün elbette Rablerinin lütfünden, bir perdeyle, bir engelle uzak kalırlar |
ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ (16)
Sonra da şüphe yok ki onlar, elbette cehenneme atılırlar |
ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (17)
Sonra denir ki: İşte buydu yalanladığınız |
كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ (18)
İş öyle değil, şüphe yok ki iyi kişilerin amel defterleri, illiyyin'dedir |
وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ (19)
Ve nedir, bilir misin illiyyin |
كِتَابٌ مَّرْقُومٌ (20)
Bir kitaptır ki yazılmış |
يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ (21)
Onu görür ancak mabutlarına yaklaştırılanlar |
إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (22)
Şüphe yok ki iyi kişiler, elbette cennettedir |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ (23)
Tahtlar üstünde bakarlar |
تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ (24)
Tanırsın onları, yüzlerinde cennetin parlaklığı var |
يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ (25)
Sunulur, içirilir onlara halis şarap ki içiminin sonu pek hoştur |
خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ (26)
Ve sonunda misk kokar; ve özleyip dileyenler, bunu özlesinler, bunu dilesinler |
وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ (27)
Ve bu şaRaba Tesnim ırmağının suyu da karıştırılmıştır |
عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ (28)
Öyle bir kaynaktır bu ki ondan, mabutlarına yaklaşanlar içer |
إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ (29)
Şüphe yok ki suç işliyenler, inananlara gülerler |
وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ (30)
Ve onların yanlarından geçerlerken, kaşlarıylagözleriyle onları işaret ederler |
وَإِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ (31)
Ve kendi adamlarının yanlarına dönünce de eğlenerek gülegüle dönerler |
وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ (32)
Ve onları görünce de şüphe yok ki derler bunlar, elbette sapıklar |
وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ (33)
Ve bunlar, inananların yaptıklarını görüp bellemek için gönderilmediler |
فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ (34)
Artık bugün, inananlar, kafirlere gülerler |
عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ (35)
Tahtlar üstünden bakarlar |
هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36)
Cezalandılar mı kafirler, yaptıklarına karşılık |
