| وَالْعَادِيَاتِ ضَبْحًا (1) Алкынып чуркаган тулпарларга ант |
| فَالْمُورِيَاتِ قَدْحًا (2) (Туягынан) от чачырата чуркаган аттарга ант |
| فَالْمُغِيرَاتِ صُبْحًا (3) Таң азанда (душманга) чабуул койгон аттарга ант |
| فَأَثَرْنَ بِهِ نَقْعًا (4) Ошондо алар (чабуулу менен) топуракты ызгытты |
| فَوَسَطْنَ بِهِ جَمْعًا (5) Андан соң (душман) топторунун ортосуна жарып кирди |
| إِنَّ الْإِنسَانَ لِرَبِّهِ لَكَنُودٌ (6) Инсан деген аныгында, Раббисине нашүкүр |
| وَإِنَّهُ عَلَىٰ ذَٰلِكَ لَشَهِيدٌ (7) Буга анын өзү деле күбөдүр |
| وَإِنَّهُ لِحُبِّ الْخَيْرِ لَشَدِيدٌ (8) Ал байлыкты катуу сүйөт |
| ۞ أَفَلَا يَعْلَمُ إِذَا بُعْثِرَ مَا فِي الْقُبُورِ (9) Билбейби ал мүрзөдөгү өлүктөр чыгарылганда |
| وَحُصِّلَ مَا فِي الصُّدُورِ (10) Көкүрөктөгү сырлар ашкере кылынганда |
| إِنَّ رَبَّهُم بِهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّخَبِيرٌ (11) Ошол Күнү Раббиси кабардар го, алардан |