طسم (1)
Та. Син. Мим |
تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ الْمُبِينِ (2)
Булар анык Китеп аяттары |
لَعَلَّكَ بَاخِعٌ نَّفْسَكَ أَلَّا يَكُونُوا مُؤْمِنِينَ (3)
(О, Мухаммад! Макка мушриктери) ыйманга келбегени үчүн балким, сен жаныңды алекетке салаарсың |
إِن نَّشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِم مِّنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ (4)
Эгер Биз кааласак, аларга (мушриктерге өздөрү сурагандай) асмандан моожиза түшүрө алабыз жана бул моожиза алдында алардын моюндары ийилип калат |
وَمَا يَأْتِيهِم مِّن ذِكْرٍ مِّنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ (5)
Аларга (мушриктерге) Рахман тарабынан жаңы эскертүүчү (аяттар) келсе, дароо андан жүз буруучу (ишенбөөчү) болушту |
فَقَدْ كَذَّبُوا فَسَيَأْتِيهِمْ أَنبَاءُ مَا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ (6)
Алар (Кураандагы тозок-бейишти) жалганга чыгарышты (жана аны окуп берген Мухаммадды мазакташты) эми жакында аларга мазактаган нерселеринин анык кабарлары келип калат |
أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الْأَرْضِ كَمْ أَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ زَوْجٍ كَرِيمٍ (7)
Алар жерге карашпайбы: Биз анда канча сонун өсүмдүк түрлөрүн өндүрүп чыгардык |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (8)
Мында (Аллаһтын кудуретине) белги бар. Бирок, алардын көпчүлүгү ыйман келтирбей жатышат |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (9)
Чынында, сенин Раббиң Кудуреттүү (жана) Ырайымдуу |
وَإِذْ نَادَىٰ رَبُّكَ مُوسَىٰ أَنِ ائْتِ الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (10)
Жана (эстегин о, Мухаммад) бир кезде Раббиң Мусага (мындай) деди: «Заалым коомдорго |
قَوْمَ فِرْعَوْنَ ۚ أَلَا يَتَّقُونَ (11)
Фираундун коомуна баргын жана аларга: «(Аллаһтан) коркпойсуңарбы?» дегин» |
قَالَ رَبِّ إِنِّي أَخَافُ أَن يُكَذِّبُونِ (12)
«О, Раббим, — деди (Муса), — алар мени жалганчыга чыгаруусунан коркомун |
وَيَضِيقُ صَدْرِي وَلَا يَنطَلِقُ لِسَانِي فَأَرْسِلْ إِلَىٰ هَارُونَ (13)
(Натыйжада) жүрөгүм сыгылып, тилим эркин айланбай калуусу мүмкүн. (Ошондуктан агам) Харунду да (мага кошуп пайгамбар кылып) жибер |
وَلَهُمْ عَلَيَّ ذَنبٌ فَأَخَافُ أَن يَقْتُلُونِ (14)
Алардын (оюнда) менин күнөөм бар.? Мени өлтүрүп коюуларынан да коркомун» |
قَالَ كَلَّا ۖ فَاذْهَبَا بِآيَاتِنَا ۖ إِنَّا مَعَكُم مُّسْتَمِعُونَ (15)
(Аллаһ) айтты: «Жок, (өлтүрө алышпайт) экөөң Биздин моожизаларды алып бара бергиле. Биз силер менен бирге угуп (кабаплар болуп) туруучубуз |
فَأْتِيَا فِرْعَوْنَ فَقُولَا إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (16)
Баргыла дагы, «Биз ааламдардын Раббисинин элчилери болобуз |
أَنْ أَرْسِلْ مَعَنَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (17)
Исрайил урпактарын (азат кыл жана) биз менен кошуп (ата-журттарына) жибер» дегиле. (Аллаһтын элчилери Фираунга барып, буюрулган сөздөрдү айтышты эле..„) |
قَالَ أَلَمْ نُرَبِّكَ فِينَا وَلِيدًا وَلَبِثْتَ فِينَا مِنْ عُمُرِكَ سِنِينَ (18)
(Фираун мындай) деди: «Балалыгыңда өзүбүздүн арабызда биз тарбия кылбадык беле сени (о, Муса?) Өмүрүңдөн бир нече жылдарды биздин арабызда өткөрдүң эле го |
وَفَعَلْتَ فَعْلَتَكَ الَّتِي فَعَلْتَ وَأَنتَ مِنَ الْكَافِرِينَ (19)
Андан кийин кылгылыкты кылып коюп, (египеттик букарабызды өлтүрүп) шүкүрсүз адамдардан болгонсуң!» |
قَالَ فَعَلْتُهَا إِذًا وَأَنَا مِنَ الضَّالِّينَ (20)
(Муса) айтты: «Кылган болсом, мен аны байкабагандыктан улам жасагам. (Атайлап өлтүргөн эмесмин) |
فَفَرَرْتُ مِنكُمْ لَمَّا خِفْتُكُمْ فَوَهَبَ لِي رَبِّي حُكْمًا وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُرْسَلِينَ (21)
Анан, (мени да өлтүрөсүңөр деп) коркконумда силерден качып (Мадянга) кетип калдым. Анан Аллаһ мага өкүм берди жана пайгамбарлардан кылды |
وَتِلْكَ نِعْمَةٌ تَمُنُّهَا عَلَيَّ أَنْ عَبَّدتَّ بَنِي إِسْرَائِيلَ (22)
Ал эми, сен мага колко кылган «камкордуктар» болсо, Исраил урпактарын кул кылып алганың себептүү болгон!» |
قَالَ فِرْعَوْنُ وَمَا رَبُّ الْعَالَمِينَ (23)
Фираун айтты: «Ааламдардын Раббиси» дегениң эмне, ыя?» |
قَالَ رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُم مُّوقِنِينَ (24)
«Ал— асмандардын, жердин жана ал экөөсүнүн арасындагы (бардык) нерселердин Раббиси, эгер билсеңер» - деди (Муса) |
قَالَ لِمَنْ حَوْلَهُ أَلَا تَسْتَمِعُونَ (25)
(Фираун) өзүнүн айланасындагыларга: «Анын сөзүн угуп жатасыңарбы?»-деди (Мусаны шылдыңдап) |
قَالَ رَبُّكُمْ وَرَبُّ آبَائِكُمُ الْأَوَّلِينَ (26)
(Муса): «Аллаһ силердин жана абалкы ата-бабаңардын Раббиси» деди |
قَالَ إِنَّ رَسُولَكُمُ الَّذِي أُرْسِلَ إِلَيْكُمْ لَمَجْنُونٌ (27)
(Анда Фираун адамдарга) айкырды: «Чынында, силерге «жиберилген «пайгамбарыңар» анык жинди болуптур!» |
قَالَ رَبُّ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَمَا بَيْنَهُمَا ۖ إِن كُنتُمْ تَعْقِلُونَ (28)
(Муса сөзүн улап, мындай) деди: «Ал Чыгыш менен Батыштын жана ал экөөсүнүн арасындагылардын Раббиси, эгер акылыңарды иштетсеңер» |
قَالَ لَئِنِ اتَّخَذْتَ إِلَٰهًا غَيْرِي لَأَجْعَلَنَّكَ مِنَ الْمَسْجُونِينَ (29)
«(О, Муса!) Эгер менден башканы кудай кылып алчу болсоң, сөзсүз зындандагылардын катарына кошомун!» - деди |
قَالَ أَوَلَوْ جِئْتُكَ بِشَيْءٍ مُّبِينٍ (30)
«Эгер сага (далил боло турган) анык бир нерсе көргөзсөмчү?»-деди (Муса) |
قَالَ فَأْتِ بِهِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (31)
«Көргөз, эгер сөзүң чын болсо» -деди |
فَأَلْقَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ ثُعْبَانٌ مُّبِينٌ (32)
(Муса) аса-таягын таштады эле.., анык чоң жыланга айланып калды |
وَنَزَعَ يَدَهُ فَإِذَا هِيَ بَيْضَاءُ لِلنَّاظِرِينَ (33)
Колун (чөнтөгүнөн) сууруду эле көрүүчүлөрдүн көз алдында ап-апак (нурдуу) болуп калды |
قَالَ لِلْمَلَإِ حَوْلَهُ إِنَّ هَٰذَا لَسَاحِرٌ عَلِيمٌ (34)
«(О,) бул эң илимдүү сыйкырчы болуп калган турбайбы!»- деди (Фираун) тегеректеги адамдарына |
يُرِيدُ أَن يُخْرِجَكُم مِّنْ أَرْضِكُم بِسِحْرِهِ فَمَاذَا تَأْمُرُونَ (35)
«Бул өзүнүн сыйкыры менен силерди жериңерден чыгарып жиберүүнү каалайт! Кана, эмне дейсиңер?» |
قَالُوا أَرْجِهْ وَأَخَاهُ وَابْعَثْ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (36)
(Сарай эли) айтышты: «Аны менен агасын (камап) койо тур жана шаарларга (сыйкырчыларды) чогултуп келчү (чабармандарды) жибер |
يَأْتُوكَ بِكُلِّ سَحَّارٍ عَلِيمٍ (37)
Ал сага бардык илимдүү сыйкырчыларды алып келсин»° |
فَجُمِعَ السَّحَرَةُ لِمِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (38)
Белгиленген күндө убадалашкан жерге (мамлекеттин чар тарабынан алып келинген эң күчтүү) сыйкырчылар чогулушту |
وَقِيلَ لِلنَّاسِ هَلْ أَنتُم مُّجْتَمِعُونَ (39)
Анан адамдарга айтылды: «Чогулуп болдуңарбы |
لَعَلَّنَا نَتَّبِعُ السَّحَرَةَ إِن كَانُوا هُمُ الْغَالِبِينَ (40)
Эгер (биздин) сыйкырчылар жеңип чыкса, ошолорду ээрчисек ажеп эмес!» |
فَلَمَّا جَاءَ السَّحَرَةُ قَالُوا لِفِرْعَوْنَ أَئِنَّ لَنَا لَأَجْرًا إِن كُنَّا نَحْنُ الْغَالِبِينَ (41)
Сыйкырчылар келип бүткөндө Фираунга: «Эгер жеңип чыксак, бизге сыйлык болобу?» дешти |
قَالَ نَعَمْ وَإِنَّكُمْ إِذًا لَّمِنَ الْمُقَرَّبِينَ (42)
«Ооба — деди (Фираун) — анда менин эң жакын адамдарыман болосуңар» |
قَالَ لَهُم مُّوسَىٰ أَلْقُوا مَا أَنتُم مُّلْقُونَ (43)
Муса аларга айтты: «Таштай турган нерсеңерди таштагыла» |
فَأَلْقَوْا حِبَالَهُمْ وَعِصِيَّهُمْ وَقَالُوا بِعِزَّةِ فِرْعَوْنَ إِنَّا لَنَحْنُ الْغَالِبُونَ (44)
Алар жиптерин аса-таяктарын таштап: «Фираундун кудурети менен биз жеңип чыгабыз!» -дешти |
فَأَلْقَىٰ مُوسَىٰ عَصَاهُ فَإِذَا هِيَ تَلْقَفُ مَا يَأْفِكُونَ (45)
Анан Муса дагы аса-таягын таштады эле... капыстан (кадимки эле чоң жыланга айланып) сыйкырчылардын жасалма жыландарын жута баштады |
فَأُلْقِيَ السَّحَرَةُ سَاجِدِينَ (46)
(Бул Кудуреттүү Аллаһтын гана колунан келерин дароо түшүнгөн) сыйкырчылар (Аллаһка) сажда кылган абалда бойлорун жерге таштап (мындай) |
قَالُوا آمَنَّا بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (47)
дешти: «Ааламдардын Раббисине, ыйман келтирдик |
رَبِّ مُوسَىٰ وَهَارُونَ (48)
Муса менен Харундун Раббисине (ыйман келтирдик!)» |
قَالَ آمَنتُمْ لَهُ قَبْلَ أَنْ آذَنَ لَكُمْ ۖ إِنَّهُ لَكَبِيرُكُمُ الَّذِي عَلَّمَكُمُ السِّحْرَ فَلَسَوْفَ تَعْلَمُونَ ۚ لَأُقَطِّعَنَّ أَيْدِيَكُمْ وَأَرْجُلَكُم مِّنْ خِلَافٍ وَلَأُصَلِّبَنَّكُمْ أَجْمَعِينَ (49)
(Фираун ачууланып, мындай) деди: «Мен силерге уруксат бербей туруп ага ыйман келтирдиңерби?! Демек ал силерге сыйкырды үйрөткөн чоңуңар турбайбы! Азыр билип аласыңар (менин ким экенимди!). Колу-бутуңарды каршы-терши чаап, баардыгыңды асып саламын |
قَالُوا لَا ضَيْرَ ۖ إِنَّا إِلَىٰ رَبِّنَا مُنقَلِبُونَ (50)
«(Мунун) зыяны жок — дешти сыйкырчылар — биз (анда) Раббибизге кайтып барабыз |
إِنَّا نَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لَنَا رَبُّنَا خَطَايَانَا أَن كُنَّا أَوَّلَ الْمُؤْمِنِينَ (51)
Биз (Мусага) эң абалкылардан болуп ыйман келтиргенибиз себептүү, Раббибиз биздин каталарыбызды кечиришин үмүт кылабыз» |
۞ وَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنْ أَسْرِ بِعِبَادِي إِنَّكُم مُّتَّبَعُونَ (52)
Жана Биз Мусага «Менин пенделерим менен түн ичинде (Мисирден) чык. Силердин изиңерден куугунчулар түшөт» -деп вахий кылдык |
فَأَرْسَلَ فِرْعَوْنُ فِي الْمَدَائِنِ حَاشِرِينَ (53)
(Муса Исрайил урпактарын түнү менен чыгарып кеткенден кийин) Фираун шаарларга (аскер) чогултуучуларды жиберди |
إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَشِرْذِمَةٌ قَلِيلُونَ (54)
(Жана чогулган куугунчуларды шердентиш үчүн): «Алар бир ууч гана селсаяктар |
وَإِنَّهُمْ لَنَا لَغَائِظُونَ (55)
Биздин ачуубузга тийишти |
وَإِنَّا لَجَمِيعٌ حَاذِرُونَ (56)
Биз бардыгыбыз (душмандан) сак болгон адамдарбыз (Аларды сөзсүз кармап келебиз)!» - деди |
فَأَخْرَجْنَاهُم مِّن جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (57)
Биз аларды (ушинтип) чыгардык, бак-бостондорунан, булактарынан |
وَكُنُوزٍ وَمَقَامٍ كَرِيمٍ (58)
(чогулткан) казыналарынан жана кооз-сонун үй-жайларынан |
كَذَٰلِكَ وَأَوْرَثْنَاهَا بَنِي إِسْرَائِيلَ (59)
Ошондой (болду). Биз (кийинчерээк) аларды Исрайил урпактарына мурас кылып бердик |
فَأَتْبَعُوهُم مُّشْرِقِينَ (60)
(Куугунчулар) аларды күн чыккан мезгилде кууп жетишти |
فَلَمَّا تَرَاءَى الْجَمْعَانِ قَالَ أَصْحَابُ مُوسَىٰ إِنَّا لَمُدْرَكُونَ (61)
Эки жамаат бири-бирине көрүнүп калганда, Мусанын шериктери «Биз колго түштүк!» -дешти |
قَالَ كَلَّا ۖ إِنَّ مَعِيَ رَبِّي سَيَهْدِينِ (62)
«Жок! — деди (Муса), — албетте, Раббим мени менен! Ал мага жол көргөзөт!» |
فَأَوْحَيْنَا إِلَىٰ مُوسَىٰ أَنِ اضْرِب بِّعَصَاكَ الْبَحْرَ ۖ فَانفَلَقَ فَكَانَ كُلُّ فِرْقٍ كَالطَّوْدِ الْعَظِيمِ (63)
Анан Биз Мусага: «Аса-таягың менен деңизди чап!» - деп вахий кылдык. (Буйрукту аткарганда) деңиз (он эки жол болуп) жарылды жана ар бир бөлүгү чоң тоо сыяктуу болуп калды |
وَأَزْلَفْنَا ثَمَّ الْآخَرِينَ (64)
Анан башкаларды (Фираун менен анын аскерлерин деңиз-жолдун ичине кириш үчүн) жакындаштырдык |
وَأَنجَيْنَا مُوسَىٰ وَمَن مَّعَهُ أَجْمَعِينَ (65)
Мусаны жана аны менен бирге болгондордун бардыгын (өткөрүп,) куткардык |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا الْآخَرِينَ (66)
Кийин башкаларды чөктүрүп жибердик |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (67)
Мында (Биздин кудуретибизге чоң) белги бар. Бирок көпчүлүк адамдар ыйман келтиришпеди |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (68)
Чынында, сенин Раббиң Бир Өзү гана Жеңүүчү, Ырайымдуу |
وَاتْلُ عَلَيْهِمْ نَبَأَ إِبْرَاهِيمَ (69)
(О, Мухаммад) аларга (Кураандан) Ибрахимдин кабарын окуп бер |
إِذْ قَالَ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ مَا تَعْبُدُونَ (70)
Бир кезде ал атасына жана коомуна «Эмнеге сыйынып жатасыңар?» -деди |
قَالُوا نَعْبُدُ أَصْنَامًا فَنَظَلُّ لَهَا عَاكِفِينَ (71)
«Буттарыбызга сыйынып жатабыз жана аларга берилген бойдон калабыз» - дешти |
قَالَ هَلْ يَسْمَعُونَكُمْ إِذْ تَدْعُونَ (72)
(Анда Ибрахим) айтты: «Аларга дуба кылсаңар силерди угабы |
أَوْ يَنفَعُونَكُمْ أَوْ يَضُرُّونَ (73)
Же болбосо силерге пайда же зыян жеткире алабы?» |
قَالُوا بَلْ وَجَدْنَا آبَاءَنَا كَذَٰلِكَ يَفْعَلُونَ (74)
«Жок, (бирок) биз ата-бабаларыбыздын ушундайча сыйынып жатканын көргөнбүз» дешти |
قَالَ أَفَرَأَيْتُم مَّا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (75)
(Ибрахим) айтты: «Эмнеге сыйынып жатканыңарды ойлоп көрдүңөрбү |
أَنتُمْ وَآبَاؤُكُمُ الْأَقْدَمُونَ (76)
силер. Байыркы ата-бабаңар дагы (ойлоп көрүштү бекен) |
فَإِنَّهُمْ عَدُوٌّ لِّي إِلَّا رَبَّ الْعَالَمِينَ (77)
Чынында булар (буттар) мага душман! Ал эми, (менин досум, жолбашчым) Ааламдардын Раббиси (Аллаһ) |
الَّذِي خَلَقَنِي فَهُوَ يَهْدِينِ (78)
Ал мени жаратты, анан Туура Жолго баштайт |
وَالَّذِي هُوَ يُطْعِمُنِي وَيَسْقِينِ (79)
Жана Ал мени жедирет жана ичирет |
وَإِذَا مَرِضْتُ فَهُوَ يَشْفِينِ (80)
Оорусам, Өзү мага шыпаа берет |
وَالَّذِي يُمِيتُنِي ثُمَّ يُحْيِينِ (81)
Жана Ал менин жанымды алып (Кыяматта) мени кайра тирилтет |
وَالَّذِي أَطْمَعُ أَن يَغْفِرَ لِي خَطِيئَتِي يَوْمَ الدِّينِ (82)
Жана Кыяматта Ал менин күнөөлөрүмдү кечирүүсүн үмүт кыламын |
رَبِّ هَبْ لِي حُكْمًا وَأَلْحِقْنِي بِالصَّالِحِينَ (83)
«О, Раббим! Мага өкүм(дөрдү билдире турган көп илим) бергин жана (өткөн) салих адамдарга (пайгамбарларга) кошкун |
وَاجْعَل لِّي لِسَانَ صِدْقٍ فِي الْآخِرِينَ (84)
Жана мени(н ысымымды) акыркылардын ыраскөй тилдеринде (дубаларында) кылгын |
وَاجْعَلْنِي مِن وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعِيمِ (85)
Жана мени Наим Бейишинин мураскорлорунан кылгын |
وَاغْفِرْ لِأَبِي إِنَّهُ كَانَ مِنَ الضَّالِّينَ (86)
Жана менин атамды кечиргин! Ал адашуучулардан болуп калды |
وَلَا تُخْزِنِي يَوْمَ يُبْعَثُونَ (87)
(Оо, Раббим! адамдарга) кайрадан жан бериле турган күндө мени(н кээ бир каталарымды ачып) шерменде кылбагын!» |
يَوْمَ لَا يَنفَعُ مَالٌ وَلَا بَنُونَ (88)
Ал күндө не мал-мүлк, не бала-чака пайда бербейт |
إِلَّا مَنْ أَتَى اللَّهَ بِقَلْبٍ سَلِيمٍ (89)
Бир гана, Аллаһка (ширктен) таза жүрөк менен келген адам(дын амалы гана пайда берет) |
وَأُزْلِفَتِ الْجَنَّةُ لِلْمُتَّقِينَ (90)
Такыбалуу кишилерге Бейиш жакын келтирилди |
وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِلْغَاوِينَ (91)
Жолдон азгандарга болсо, тозок көргөзүлдү |
وَقِيلَ لَهُمْ أَيْنَ مَا كُنتُمْ تَعْبُدُونَ (92)
Жана аларга айтылды: «Силер ибадат кылган «кудайыңар» кайда калды |
مِن دُونِ اللَّهِ هَلْ يَنصُرُونَكُمْ أَوْ يَنتَصِرُونَ (93)
Аллаһты коюп (ошолорго сыйындыңар эле). Алар (бүгүн) силерге же өздөрүнө жардам бере алабы?!» |
فَكُبْكِبُوا فِيهَا هُمْ وَالْغَاوُونَ (94)
Анан ага (тозокко) ташталышат: алар (жалган кудайлар) жана (аларга) азгырылгандар |
وَجُنُودُ إِبْلِيسَ أَجْمَعُونَ (95)
жана Иблистин (адамдардан, жиндерден болгон) бардык аскерлери |
قَالُوا وَهُمْ فِيهَا يَخْتَصِمُونَ (96)
Алар тозокто (бири-бирин айыптап) талашып-тартышып (мындай) дешти |
تَاللَّهِ إِن كُنَّا لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (97)
«Аллаһка ант, биз анык адашууда болуптурбуз |
إِذْ نُسَوِّيكُم بِرَبِّ الْعَالَمِينَ (98)
Биз (о, жалган кудайлар) силерди ааламдардын Раббисине тең-шерик кылыптырбыз |
وَمَا أَضَلَّنَا إِلَّا الْمُجْرِمُونَ (99)
Бизди күнөөкөр чоңдорубуз гана адаштырды |
فَمَا لَنَا مِن شَافِعِينَ (100)
Эми, бизге шапаатчы (актоочу) жок болуп калды |
وَلَا صَدِيقٍ حَمِيمٍ (101)
Жана бизге (пайда берүүчү эч бир) кадырман дос да жок |
فَلَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (102)
Кана эми, дүйнөгө (артка) кайтарылсак жана момундардан болуп калсак!» |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (103)
Албетте бул аяттарда сабак бар. Бирок адамдардын көпчүлүгү ыймандуу болушпады |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (104)
Жана сенин Раббиң (о, Мухаммад), Бир Өзү гана Жеңүүчү, Боорукер |
كَذَّبَتْ قَوْمُ نُوحٍ الْمُرْسَلِينَ (105)
Нухтун коому дагы пайгамбарларды! жалганчыга чыгарды |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ نُوحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (106)
Бир кезде аларга өз бурадарлары Нух (мындай) деди: «(Аллаһтан) коркпойсуңарбы |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (107)
Мен силер үчүн (Аллаһ тарабынан жиберилген) ишеничтүү элчи боломун |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (108)
Эми, Аллаһтан корккула жана мага моюн сунгула |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (109)
Мен даават кылганым үчүн силерден (кызмат) акы сурабаймын. Мага сооп-сыйлык берүү ааламдардын Раббисинин иши |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (110)
Аллаһтан корккула жана мага моюн сунгула!» |
۞ قَالُوا أَنُؤْمِنُ لَكَ وَاتَّبَعَكَ الْأَرْذَلُونَ (111)
«Сага ыйман келтиребизби?! Сага акылы төмөн, кедейлер гана ээрчигенго!»-дешти (кекирейген каапыр бай-манаптар) |
قَالَ وَمَا عِلْمِي بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ (112)
(Анда Нух) айтты: «Алардын эмне иш жасап жатканын (байлыгы барбы же жокпу) мен билбеймин |
إِنْ حِسَابُهُمْ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّي ۖ لَوْ تَشْعُرُونَ (113)
Эгер түшүнсөңөр, Алардын эсебин Раббим Өзү билет |
وَمَا أَنَا بِطَارِدِ الْمُؤْمِنِينَ (114)
Ал эми, мен ыйман келтиргендерди кууп жибербеймин |
إِنْ أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُّبِينٌ (115)
Мен болгону бир анык эскертүүчүмүн» |
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا نُوحُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمَرْجُومِينَ (116)
«Эй, Нух! Эгер дааватыңды токтотпосоң, ташбараңга алынасың!» (дешти ачууланган манаптар) |
قَالَ رَبِّ إِنَّ قَوْمِي كَذَّبُونِ (117)
(Нух) айтты: «Оо, Раббим! Коомум мени жалганчыга чыгарды |
فَافْتَحْ بَيْنِي وَبَيْنَهُمْ فَتْحًا وَنَجِّنِي وَمَن مَّعِيَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (118)
Мени менен алардын арасын биротоло ачып кой! (аларга азап жибер) жана мен менен бирге болгон момундарды куткар!» |
فَأَنجَيْنَاهُ وَمَن مَّعَهُ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ (119)
Анан Биз (каапырларга топон суу балээсин жиберип, айбанаттар менен) толтурулган кемеде Нухту жана аны менен бирге (ыймандуу) болгондорду куткардык |
ثُمَّ أَغْرَقْنَا بَعْدُ الْبَاقِينَ (120)
Кийин, калган (каапыр) элдерди чөктүрүп жибердик |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (121)
Албетте, мында (Биздин кудуретибиздин) белги(си) бар. Бирок, адамдардын көпчүлүгү ыйманга келбей коюшту |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (122)
Албетте, сенин Раббиң Кудуреттүү, Ырайымдуу.” |
كَذَّبَتْ عَادٌ الْمُرْسَلِينَ (123)
Аад (коому) дагы пайгамбарларды «жалганчы» - деди |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ هُودٌ أَلَا تَتَّقُونَ (124)
Бир кезде аларга өз бурадарлары Худ айтты: «(Аллаһтан) коркпойсуңарбы |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (125)
Мен силер үчүн жиберилген ишеничтүү пайгамбармын |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (126)
Аллаһтан корккула, жана мага моюн сунгула |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (127)
Мен дааватым үчүн силерден акы сурабаймын. Менин сооп-сыйлыгымды ааламдардын Раббиси берет |
أَتَبْنُونَ بِكُلِّ رِيعٍ آيَةً تَعْبَثُونَ (128)
Эмне, силер ар кайсы (таш) дөбөгө оюн-эрмегиңердин белгисин! кура бересиңерби |
وَتَتَّخِذُونَ مَصَانِعَ لَعَلَّكُمْ تَخْلُدُونَ (129)
(Ичинде) түбөлүк жашай тургансып, (бекем, бийик) сарайларды салып жатасыңар |
وَإِذَا بَطَشْتُم بَطَشْتُمْ جَبَّارِينَ (130)
Эгер (бир алсыз элге) күчүңөрдү көргөзсөңөр, зулумдук менен көргөзөсүңөр |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (131)
Аллаһтан корккула, жана мага моюн сунгула |
وَاتَّقُوا الَّذِي أَمَدَّكُم بِمَا تَعْلَمُونَ (132)
Силерге өзүңөргө белгилүү нээмат-сыйлыктарды берген Аллаһтан корккула |
أَمَدَّكُم بِأَنْعَامٍ وَبَنِينَ (133)
Ал силерге чарба малдар, перзенттер |
وَجَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (134)
Бак-бостондор жана булактарды берди |
إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (135)
Мен силердин башыңарга Улук Күндүн (Кыяматтын) азабы түшүп калуусунан коркомун |
قَالُوا سَوَاءٌ عَلَيْنَا أَوَعَظْتَ أَمْ لَمْ تَكُن مِّنَ الْوَاعِظِينَ (136)
(Каапырлар) айтышты: «Бизге сенин насыйкат айтканыңдын да, айтпаганыңдын да эч айырмасы жок |
إِنْ هَٰذَا إِلَّا خُلُقُ الْأَوَّلِينَ (137)
Ал эми бул (бай-бардарлык Раббиңден нээмат эмей эле) абалкылардын салты |
وَمَا نَحْنُ بِمُعَذَّبِينَ (138)
Жана биз (Кыяматта кайрадан тирилбейбиз жана) азапка да тартылбайбыз» |
فَكَذَّبُوهُ فَأَهْلَكْنَاهُمْ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (139)
(Худ пайгамбарды ушинтип) жалганчыга чыгарышты. Анан Биз аларды (добул шамал менен) кыйратып жоготтук. Мында (кудуретибиздин) белгиси бар. Бирок, алардын көпчүлүгү ыймандуу болушпады |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (140)
Чынында, сенин Раббиң, Бир Өзү гана Кудуреттү, Ырайымдуу |
كَذَّبَتْ ثَمُودُ الْمُرْسَلِينَ (141)
Самуд эли дагы пайгамбарларды! жалганчы кылды |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ صَالِحٌ أَلَا تَتَّقُونَ (142)
Бир кезде аларга өз бурадарлары Салих айтты: «(Аллаһтан) корксоңор болбойбу |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (143)
Мен силерге жиберилген ишеничтүү пайгамбармын |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (144)
Аллаһтан корккула жана мага моюн сунгула |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (145)
Мен дааватым үчүн силерден сооп-сыйлык сурабаймын. Менин сыйлыгымды ааламдардын Раббиси берет |
أَتُتْرَكُونَ فِي مَا هَاهُنَا آمِنِينَ (146)
Силер бул жердеги нээмат-жыргалдардын ичинде (жыргаган бойдон) аман-эсен таштап коюлат бекенсиңер |
فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ (147)
Бактардын, булактардын ичинде |
وَزُرُوعٍ وَنَخْلٍ طَلْعُهَا هَضِيمٌ (148)
Эгиндердин жана жагымдуу курмалардын ичинде |
وَتَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا فَارِهِينَ (149)
(Эч нерсени ойлобой) шат-курсант абалда тоолордун боорун оюп (үй куруп) жатасыңар |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (150)
Эми, Аллаһтан корккула жана менин айткандарымды аткаргыла |
وَلَا تُطِيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفِينَ (151)
Ысырапкорлордун сөзүнө (жолуна) моюн сунбагыла |
الَّذِينَ يُفْسِدُونَ فِي الْأَرْضِ وَلَا يُصْلِحُونَ (152)
Алар жер бетин оңдой турган эмес, буза турган адамдар» |
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (153)
(Каапырлар жооп берип, мындай) дешти: «Сен сыйкырлангандардан (эсин жоготкондордон) болуп калыптырсың |
مَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا فَأْتِ بِآيَةٍ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (154)
Өзүбүзгө окшогон эле адамсың! Эгер («мен-пайгамбармын» деген сөзүңдө) чынчылдардан болсоң, бизге бир белги (моожиза) көргөзчү?» |
قَالَ هَٰذِهِ نَاقَةٌ لَّهَا شِرْبٌ وَلَكُمْ شِرْبُ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ (155)
(Салих аларга Аллаһ таштан чыгарып берген төөнү көргөзүп), айтты: «Мына бул төө (силер үчүн моожиза. Эми, кудуктан кезек менен) силерге (бир күн), ага (да бир күн) белгилүү суу ичүү күнү болсун |
وَلَا تَمَسُّوهَا بِسُوءٍ فَيَأْخُذَكُمْ عَذَابُ يَوْمٍ عَظِيمٍ (156)
Ага жамандык кылбагыла. Антсеңер, силерди Улук Күндүн азабы кармайт!» |
فَعَقَرُوهَا فَأَصْبَحُوا نَادِمِينَ (157)
Анан (каапырлар) ал төөнү союп салышты жана (кийин бул иштеринен) бушайман чегип калышты |
فَأَخَذَهُمُ الْعَذَابُ ۗ إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (158)
Натыйжада аларды азап (уккан адамдын жүрөгүн жарып жиберчү ач айкырык) кармады. Мында (кудуретибизге) белги бар. Бирок, адамдардын көпчүлүгү момун болушпады |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (159)
Албетте, сенин Раббиң, Бир Өзү гана Кудуреттүү, Ырайымдуу |
كَذَّبَتْ قَوْمُ لُوطٍ الْمُرْسَلِينَ (160)
Лут коому дагы пайгамбарларды жалганчы деди |
إِذْ قَالَ لَهُمْ أَخُوهُمْ لُوطٌ أَلَا تَتَّقُونَ (161)
Бир кезде аларга бурадарлары Лут айтты: «(Адал, никедеги аялыңар турганда бири-бириңер менен бачабаздык кылганы Аллаһтан) коркпойсуңарбы |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (162)
Мен силерге ишенимдүү пайгамбармын |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (163)
Аллаһтан корккула жана мага моюн сунгула.» |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (164)
Мен дааватым үчүн силерден акы сурабаймын. Менин сыйлыгымды ааламдардын Раббиси берет |
أَتَأْتُونَ الذُّكْرَانَ مِنَ الْعَالَمِينَ (165)
(О, коомум!) силер ааламдардын (жаратылган нерселердин) арасынан эркектерге (жыныстык байланыш үчүн) келесиңерби |
وَتَذَرُونَ مَا خَلَقَ لَكُمْ رَبُّكُم مِّنْ أَزْوَاجِكُم ۚ بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ عَادُونَ (166)
Раббиңер силер үчүн жаратып койгон аялдарыңарды таштайсыңарбы?! Жок! Силер чектен чыккан коом болуп калыпсыңар!!!» |
قَالُوا لَئِن لَّمْ تَنتَهِ يَا لُوطُ لَتَكُونَنَّ مِنَ الْمُخْرَجِينَ (167)
«О, Лут! — дешти (каапырлар) — эгер токтотпосоң, (шаардан) чыгарып жиберебиз!» |
قَالَ إِنِّي لِعَمَلِكُم مِّنَ الْقَالِينَ (168)
(Лут) айтты: «Мен силердин ишиңерден жийиркенем |
رَبِّ نَجِّنِي وَأَهْلِي مِمَّا يَعْمَلُونَ (169)
О, Раббим! Мени жана үй-бүлөмдү алардын ишинен Өзүң сакта!» |
فَنَجَّيْنَاهُ وَأَهْلَهُ أَجْمَعِينَ (170)
Анан Биз Лут менен анын бардык үй-бүлөсүн куткардык |
إِلَّا عَجُوزًا فِي الْغَابِرِينَ (171)
Бир гана азаптын арасында калып кеткен кемпирди (Луттун аялын) куткарбадык |
ثُمَّ دَمَّرْنَا الْآخَرِينَ (172)
Кийин (ошол кемпирге кошуп) башкаларды да кыйраттык |
وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِم مَّطَرًا ۖ فَسَاءَ مَطَرُ الْمُنذَرِينَ (173)
Жана алардын үстүнө (таштарды) жамгырдай жаадырдык. Эскертүү берилгендердин «жамгыры» кандай жаман |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (174)
Бул окуяда (кудуретибизге) белги(лер) бар. Бирок алардан көпчүлүгү ыйман келтирүүчү болушпады |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (175)
Чынында (О, Мухаммад), Раббиңдин Өзү гана Кудуреттүү, Ырайымдуу |
كَذَّبَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ الْمُرْسَلِينَ (176)
Калың бак-бостон элдери да пайгамбарларды «жалганчы» дешти |
إِذْ قَالَ لَهُمْ شُعَيْبٌ أَلَا تَتَّقُونَ (177)
Бир кезде аларга Шуайб (пайгамбар) айтты: (Аллаһтан) коркпойсуңарбы |
إِنِّي لَكُمْ رَسُولٌ أَمِينٌ (178)
Мен силерге анык пайгамбармын |
فَاتَّقُوا اللَّهَ وَأَطِيعُونِ (179)
Эми Аллаһтан коркуп, мага моюн сунгула |
وَمَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ ۖ إِنْ أَجْرِيَ إِلَّا عَلَىٰ رَبِّ الْعَالَمِينَ (180)
Мен силерден ал (дааватым) үчүн акы сураганым жок. Менин сыйлыгымды Ааламдардын Раббиси берет |
۞ أَوْفُوا الْكَيْلَ وَلَا تَكُونُوا مِنَ الْمُخْسِرِينَ (181)
(О, коомум!) Өлчөөнү толук кылгыла! Кемитип тартуучулардан болбогула |
وَزِنُوا بِالْقِسْطَاسِ الْمُسْتَقِيمِ (182)
Туура тараза менен тарткыла |
وَلَا تَبْخَسُوا النَّاسَ أَشْيَاءَهُمْ وَلَا تَعْثَوْا فِي الْأَرْضِ مُفْسِدِينَ (183)
Адамдардын нерселерин тонобогула!! Жер бетинде бузукулук таратып жүрбөгүлө |
وَاتَّقُوا الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالْجِبِلَّةَ الْأَوَّلِينَ (184)
Силерди жана абалкы муундарды жараткан Аллаһтан корккула |
قَالُوا إِنَّمَا أَنتَ مِنَ الْمُسَحَّرِينَ (185)
(Каапырлар) айтышты: «Сен (оо, Шуайб) сыйкырланып калгансың го |
وَمَا أَنتَ إِلَّا بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَإِن نَّظُنُّكَ لَمِنَ الْكَاذِبِينَ (186)
Биз сыяктуу эле адамсың! (Кантип тамак жеп, базарда жүрө турган жөнөкөй адам пайгамбар болсун?!) Биз ойлойбуз: Сен бизди алдап жатасың |
فَأَسْقِطْ عَلَيْنَا كِسَفًا مِّنَ السَّمَاءِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ (187)
Эгер чынчыл болсоң, биздин башыбызга асмандын бир бөлүгүн түшүрүп жиберчи |
قَالَ رَبِّي أَعْلَمُ بِمَا تَعْمَلُونَ (188)
(Шуайб мындай) деди: «Силердин ишиңерди(н жазасын) Раббимдин Өзү гана билет |
فَكَذَّبُوهُ فَأَخَذَهُمْ عَذَابُ يَوْمِ الظُّلَّةِ ۚ إِنَّهُ كَانَ عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ (189)
Аны (дагы) жалганчыга чыгарышты эле, аларды (капыстан) көлөкөлүү күндүн азабы кармады!? Бул Улук Күндүн азабы болчу |
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً ۖ وَمَا كَانَ أَكْثَرُهُم مُّؤْمِنِينَ (190)
Албетте мында чоң сабак бар. Бирок, алардын көпчүлүгү момун болушпады |
وَإِنَّ رَبَّكَ لَهُوَ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ (191)
Жана сенин Раббиң, Бир Өзү гана Кудуреттүү Ырайымдуу |
وَإِنَّهُ لَتَنزِيلُ رَبِّ الْعَالَمِينَ (192)
Ал (Кураан) Ааламдардын Раббиси тарабынан түшкөн |
نَزَلَ بِهِ الرُّوحُ الْأَمِينُ (193)
Аны ишенимдүү Рух (Жебирейил периште) алып келди |
عَلَىٰ قَلْبِكَ لِتَكُونَ مِنَ الْمُنذِرِينَ (194)
сенин жүрөгүңө, эскертүүчүлөрдөн (пайгамбарлардан) бири болушуң үчүн |
بِلِسَانٍ عَرَبِيٍّ مُّبِينٍ (195)
(Ал) анык араб тилинде (түшкөн) |
وَإِنَّهُ لَفِي زُبُرِ الْأَوَّلِينَ (196)
Албетте, ал абалкылардын ыйык Китептеринде да эскертилген |
أَوَلَمْ يَكُن لَّهُمْ آيَةً أَن يَعْلَمَهُ عُلَمَاءُ بَنِي إِسْرَائِيلَ (197)
Аны Исрайил урпактарынын (яхудийлердин) ичиндеги уламалар билиши аларга далил болбойбу |
وَلَوْ نَزَّلْنَاهُ عَلَىٰ بَعْضِ الْأَعْجَمِينَ (198)
Эгер Биз аны араб эмес адамдардан кээ бирине түшүрсөк |
فَقَرَأَهُ عَلَيْهِم مَّا كَانُوا بِهِ مُؤْمِنِينَ (199)
жана аларга (ошол тилде) окуп берсе да ыйман келтиришмек эмес |
كَذَٰلِكَ سَلَكْنَاهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ (200)
Биз Кураанды күнөөкөр адамдардын жүрөгүнө мына ушинтип (түшүнсө да, түшүнбөсө да «жалган» деп кежирлене бере турган кылып) жолдодук |
لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ حَتَّىٰ يَرَوُا الْعَذَابَ الْأَلِيمَ (201)
Алар жан ооруткан азапты көрмөйүнчө ага ыйман келтиришпейт |
فَيَأْتِيَهُم بَغْتَةً وَهُمْ لَا يَشْعُرُونَ (202)
Азап болсо аларга камырабай турганда, капыстан келет |
فَيَقُولُوا هَلْ نَحْنُ مُنظَرُونَ (203)
Анан алар: «Мөөнөт берилгендерден болоор бекенбиз» деп калышат |
أَفَبِعَذَابِنَا يَسْتَعْجِلُونَ (204)
Биздин азапты шаштырып жатышабы |
أَفَرَأَيْتَ إِن مَّتَّعْنَاهُمْ سِنِينَ (205)
Айтчы (о, Мухаммад!) Эгер Биз аларды бир нече жылдар (мөөнөт берип, дүйнө жыргалдарынан) пайдалантырсак |
ثُمَّ جَاءَهُم مَّا كَانُوا يُوعَدُونَ (206)
Андан кийин аларга убада кылынган нерсе (азап) келсе |
مَا أَغْنَىٰ عَنْهُم مَّا كَانُوا يُمَتَّعُونَ (207)
ошол пайдалантырылган нерселердин аларга кереги тиймек эмес |
وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلَّا لَهَا مُنذِرُونَ (208)
Биз кайсы шаарды(н элин) кыйраткан босок, (ошого чейин) алардын эскертүүчүсү болгон |
ذِكْرَىٰ وَمَا كُنَّا ظَالِمِينَ (209)
(Бул) - эскертүү үчүн. Биз (эч качан) зулум кылуучулардан болбодук |
وَمَا تَنَزَّلَتْ بِهِ الشَّيَاطِينُ (210)
Аны (Кураанды) жин-шайтандар түшүргөн эмес |
وَمَا يَنبَغِي لَهُمْ وَمَا يَسْتَطِيعُونَ (211)
Аларга (Кураан түшүрүү) ылайык эмес. Жана буга алардын кудуреттери да жетпейт. (Анткени) |
إِنَّهُمْ عَنِ السَّمْعِ لَمَعْزُولُونَ (212)
Алар аны угуудан үзүп коюлган |
فَلَا تَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ فَتَكُونَ مِنَ الْمُعَذَّبِينَ (213)
Аллаһка кошуп башка «кудайларга» дуба кылбагын. Анткенде, азапталуучулардан болуп каласың |
وَأَنذِرْ عَشِيرَتَكَ الْأَقْرَبِينَ (214)
Жана (эң оболу) жакын туугандарыңды (тозок-азабынан) коркут |
وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِمَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ (215)
Өзүңө ээрчиген момундарды канатыңа калкала |
فَإِنْ عَصَوْكَ فَقُلْ إِنِّي بَرِيءٌ مِّمَّا تَعْمَلُونَ (216)
Эгер сага (кимдир бирөөсү) каршы чыкса, (анда): «Мен силердин (күнөө) ишиңерден тазамын» -дегин |
وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ (217)
Жана Кудуреттүү, Ырайымдууга тобокел кыл |
الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ (218)
Ал сенин (намазда) турганыңды көрөт |
وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ (219)
Жана сажда кылуучулардын арасында (намаздын бир амалынан экинчисине) көчүп турганыңды (дагы көрөт) |
إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ (220)
Ал чынында (бардыгын) Угуучу, Билүүчү |
هَلْ أُنَبِّئُكُمْ عَلَىٰ مَن تَنَزَّلُ الشَّيَاطِينُ (221)
(Сен аларга мындай дегин): «Шайтандар кимге түшүшүн силерге кабар берейинби |
تَنَزَّلُ عَلَىٰ كُلِّ أَفَّاكٍ أَثِيمٍ (222)
Алар жеткен дооматчы, күнөөкөр адамдарга түшөт |
يُلْقُونَ السَّمْعَ وَأَكْثَرُهُمْ كَاذِبُونَ (223)
Алар (аны) угушат. Алардан көпчүлүгү жалганчылар |
وَالشُّعَرَاءُ يَتَّبِعُهُمُ الْغَاوُونَ (224)
Ал эми акындарга болсо, адашкан кишилер ээрчийт |
أَلَمْ تَرَ أَنَّهُمْ فِي كُلِّ وَادٍ يَهِيمُونَ (225)
Сен алардын (акындардын) ар кайсы өрөөндөрдө тентип жүргөнүн көрбөгөн белең |
وَأَنَّهُمْ يَقُولُونَ مَا لَا يَفْعَلُونَ (226)
Чынында, алар жасабаган иштерин сүйлөшөт (жазышат) |
إِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَذَكَرُوا اللَّهَ كَثِيرًا وَانتَصَرُوا مِن بَعْدِ مَا ظُلِمُوا ۗ وَسَيَعْلَمُ الَّذِينَ ظَلَمُوا أَيَّ مُنقَلَبٍ يَنقَلِبُونَ (227)
Ыйман келтирип, салих амалдарды жасап, Аллаһты көп эскерип, зулумдук көргөндөрүнөн кийин жеңишке жеткен (акын) адамдар (жогорудагы акындардай эмес). Ал эми, заалым (каапыр) адамдар жакында кайсы дарекке барышаарын билип алышат |
