وَالنَّجْمِ إِذَا هَوَىٰ (1)
Батып бара жаткан жылдызга ант |
مَا ضَلَّ صَاحِبُكُمْ وَمَا غَوَىٰ (2)
(Эй, Курайш мушриктери!) Силердин жаныңардагы (Мухаммад) адашкан да эмес, азгырылган да эмес |
وَمَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَىٰ (3)
Жана ал өзүнүн ой-каалоосунан чыгарып сүйлөбөйт |
إِنْ هُوَ إِلَّا وَحْيٌ يُوحَىٰ (4)
Ал сүйлөгөн сөздөр (Аллаһтан келген) вахий кабарынан башка эмес |
عَلَّمَهُ شَدِيدُ الْقُوَىٰ (5)
Ага (ал кабарды) өтө күч-кубаттуу (Жебирейил периште) үйрөткөн |
ذُو مِرَّةٍ فَاسْتَوَىٰ (6)
Көрктүү, кудуреттүү (Жебирейил периште) көтөрүлдү |
وَهُوَ بِالْأُفُقِ الْأَعْلَىٰ (7)
жана жогорку асман мейкиндигинде (асыл кыяпаты менен көрүндү) |
ثُمَّ دَنَا فَتَدَلَّىٰ (8)
Кийин ага (пайгамбарга) өтө жакын келди |
فَكَانَ قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَىٰ (9)
Эки жаа бою же андан да жакыныраак |
فَأَوْحَىٰ إِلَىٰ عَبْدِهِ مَا أَوْحَىٰ (10)
Анан (Аллаһ анын ортомчулугу менен) Өз пендесине вахий кылды |
مَا كَذَبَ الْفُؤَادُ مَا رَأَىٰ (11)
(Көз) көргөндү көкүрөк тастыктады |
أَفَتُمَارُونَهُ عَلَىٰ مَا يَرَىٰ (12)
(Эй, мушриктер!) Силер Мухаммад менен, өзү көргөн нерсе жөнүндө талашасыңарбы |
وَلَقَدْ رَآهُ نَزْلَةً أُخْرَىٰ (13)
(Мухаммад) аны (Жебирейилди) экинчи ирет дагы көрдү |
عِندَ سِدْرَةِ الْمُنتَهَىٰ (14)
«Сидратул мунтахаанын»? алдында |
عِندَهَا جَنَّةُ الْمَأْوَىٰ (15)
«Маьваа» бейиши ошол дарактын алдында |
إِذْ يَغْشَى السِّدْرَةَ مَا يَغْشَىٰ (16)
Капысынан (Аллаһтын буйругу менен) «Сидрат» дарагын бир улук нерсе ороп калды |
مَا زَاغَ الْبَصَرُ وَمَا طَغَىٰ (17)
(Мухаммаддын) көз(ү) четке бурулбады жана (буюрулган нерсени көрүүдөн) четтебеди |
لَقَدْ رَأَىٰ مِنْ آيَاتِ رَبِّهِ الْكُبْرَىٰ (18)
Ал (Мээраж түнүндө) Раббисинин (Кудуретинин) чоң белгилерин анык көрдү |
أَفَرَأَيْتُمُ اللَّاتَ وَالْعُزَّىٰ (19)
«Лат» менен «Уззага» карабайсыңарбы |
وَمَنَاةَ الثَّالِثَةَ الْأُخْرَىٰ (20)
«Манатка» дагы, алардын 1 үчүнчүсү |
أَلَكُمُ الذَّكَرُ وَلَهُ الْأُنثَىٰ (21)
Өзүңөргө уул, Ага кыз перзентпи |
تِلْكَ إِذًا قِسْمَةٌ ضِيزَىٰ (22)
Анда бул бөлүштүрүү абдан чоң ката |
إِنْ هِيَ إِلَّا أَسْمَاءٌ سَمَّيْتُمُوهَا أَنتُمْ وَآبَاؤُكُم مَّا أَنزَلَ اللَّهُ بِهَا مِن سُلْطَانٍ ۚ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَمَا تَهْوَى الْأَنفُسُ ۖ وَلَقَدْ جَاءَهُم مِّن رَّبِّهِمُ الْهُدَىٰ (23)
Алар өзүңөр жана ата-бабаңар (оюнан чыгарып) атап алган ысымдардан башка эмес. Аллаһ аларга далил түшүрбөгөн. Алар күмөндү жана напси каалаган нерселерди гана ээрчип жатышат. Аларга Раббиси тарабынан Туура Жол келген болчу |
أَمْ لِلْإِنسَانِ مَا تَمَنَّىٰ (24)
Же инсан каалаганын жасай береби |
فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَىٰ (25)
Акырет дагы Дүйнө дагы Аллаһга таандык |
۞ وَكَم مِّن مَّلَكٍ فِي السَّمَاوَاتِ لَا تُغْنِي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا إِلَّا مِن بَعْدِ أَن يَأْذَنَ اللَّهُ لِمَن يَشَاءُ وَيَرْضَىٰ (26)
Асмандарда канча периште болсо, Аллаһ Өзү каалаган жана ыраазы болгон пендесине уруксат бермейинче, алардын шапаатынан эч пайда жок |
إِنَّ الَّذِينَ لَا يُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ لَيُسَمُّونَ الْمَلَائِكَةَ تَسْمِيَةَ الْأُنثَىٰ (27)
Чынында, акыретке ыйман келтирбеген адамдар периштелерди аял аттары менен аташат |
وَمَا لَهُم بِهِ مِنْ عِلْمٍ ۖ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ ۖ وَإِنَّ الظَّنَّ لَا يُغْنِي مِنَ الْحَقِّ شَيْئًا (28)
Алардын илими жок. Күмөндү гана ээрчишет. Ал эми, күмөн деген эч качан акыйкаттын ордун баса албайт |
فَأَعْرِضْ عَن مَّن تَوَلَّىٰ عَن ذِكْرِنَا وَلَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا (29)
Эми сен Биздин зикирибизден жүз бурган жана дүйнө жашоосун гана каалаган адамдардан түңүл |
ذَٰلِكَ مَبْلَغُهُم مِّنَ الْعِلْمِ ۚ إِنَّ رَبَّكَ هُوَ أَعْلَمُ بِمَن ضَلَّ عَن سَبِيلِهِ وَهُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اهْتَدَىٰ (30)
Алардын илимден жеткен чеги — ушул. Раббиң Өзүнүн Жолунан ким адашып кеткенин жана ким Туура Жол тапканын билип турат |
وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاءُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى (31)
Күнөө жасагандарды кылмышына жараша жазалоо жана сооп иш жасагандарды анысынан жакшыраак (Бейиш) менен сыйлоо үчүн асмандардагы жана жердеги бардык нерселер Аллаһка таандык |
الَّذِينَ يَجْتَنِبُونَ كَبَائِرَ الْإِثْمِ وَالْفَوَاحِشَ إِلَّا اللَّمَمَ ۚ إِنَّ رَبَّكَ وَاسِعُ الْمَغْفِرَةِ ۚ هُوَ أَعْلَمُ بِكُمْ إِذْ أَنشَأَكُم مِّنَ الْأَرْضِ وَإِذْ أَنتُمْ أَجِنَّةٌ فِي بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ ۖ فَلَا تُزَكُّوا أَنفُسَكُمْ ۖ هُوَ أَعْلَمُ بِمَنِ اتَّقَىٰ (32)
Майда күнөөлөрдөн башка өтө бузук жана чоң күнөөлөрдөн сактанган кишилер үчүн Раббиңдин кечирими кенен.! Ал силерди жерден жараткан кезди да, энеңердин курсагындагы ымыркай кезиңерди да эң жакшы билет. Өзүңөрдү актабай эле койгула. Аллаһ такыбаларды да эң жакшы билет |
أَفَرَأَيْتَ الَّذِي تَوَلَّىٰ (33)
Сен (акыйкаттан) бурулуп кеткендерди көрбөй жатасыңбы |
وَأَعْطَىٰ قَلِيلًا وَأَكْدَىٰ (34)
Алар аз гана (садака) беришет жана токтоп калышат |
أَعِندَهُ عِلْمُ الْغَيْبِ فَهُوَ يَرَىٰ (35)
Же алардын алдында көрүп турган кайып илими барбы |
أَمْ لَمْ يُنَبَّأْ بِمَا فِي صُحُفِ مُوسَىٰ (36)
Же ага Мусанын (Тоорат) сахипасындагы кабарлар жетпегенби |
وَإِبْرَاهِيمَ الَّذِي وَفَّىٰ (37)
(Аллаһтын буйругуна) опаа кылган Ибрахимдин (барактарынын) кабарычы |
أَلَّا تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَىٰ (38)
(Аларда) «Эч бир жан башканын күнөөсүнө жооп бербейт |
وَأَن لَّيْسَ لِلْإِنسَانِ إِلَّا مَا سَعَىٰ (39)
Жана ар бир инсанга өз аракетинен башка(нын сообу) болбойт» (деп жазылган) |
وَأَنَّ سَعْيَهُ سَوْفَ يُرَىٰ (40)
Анын арекети жакында (Кыяматта) көргөзүлөт |
ثُمَّ يُجْزَاهُ الْجَزَاءَ الْأَوْفَىٰ (41)
Кийин өзүнө ылайык жазасы (же сыйлыгы толук) берилет |
وَأَنَّ إِلَىٰ رَبِّكَ الْمُنتَهَىٰ (42)
Чынында, (бардык калк-калайык) акыры Раббиңе кайтат |
وَأَنَّهُ هُوَ أَضْحَكَ وَأَبْكَىٰ (43)
Күлдүргөн да, ыйлаткан да Анын Өзү |
وَأَنَّهُ هُوَ أَمَاتَ وَأَحْيَا (44)
Өлтүргөн да, тирилткен да Анын Өзү |
وَأَنَّهُ خَلَقَ الزَّوْجَيْنِ الذَّكَرَ وَالْأُنثَىٰ (45)
Эркек-аял — эки жупту жараткан да Анын Өзү |
مِن نُّطْفَةٍ إِذَا تُمْنَىٰ (46)
(Жатындарга) атырылган бел суудан |
وَأَنَّ عَلَيْهِ النَّشْأَةَ الْأُخْرَىٰ (47)
Экинчи ирет (кайрадан) жаратыш да Анын иши |
وَأَنَّهُ هُوَ أَغْنَىٰ وَأَقْنَىٰ (48)
Жана (каалаганын) беймуктаж, бай кылган да Анын Өзү |
وَأَنَّهُ هُوَ رَبُّ الشِّعْرَىٰ (49)
(Мушриктер сыйынган) Шеьранын! Раббиси да Анын Өзү |
وَأَنَّهُ أَهْلَكَ عَادًا الْأُولَىٰ (50)
Абалкы Аад коомун кыйраткан да Анын Өзү |
وَثَمُودَ فَمَا أَبْقَىٰ (51)
Самудду дагы (эч кимисин) калтырбай |
وَقَوْمَ نُوحٍ مِّن قَبْلُ ۖ إِنَّهُمْ كَانُوا هُمْ أَظْلَمَ وَأَطْغَىٰ (52)
Буга чейин Нух коомун да кыйраткан. Себеби алар чектен чыккан заалым коом болушкан |
وَالْمُؤْتَفِكَةَ أَهْوَىٰ (53)
«Муьтафика» (деп аталган Лут коомунун шаарларын астын-үстүн) оодарган да (Бир Өзү) |
فَغَشَّاهَا مَا غَشَّىٰ (54)
Анан аларды орогон нерсе (таш бороону) ороп алды |
فَبِأَيِّ آلَاءِ رَبِّكَ تَتَمَارَىٰ (55)
Эми (эй, инсан) Раббиңдин кайсы ишинен шектенесиң |
هَٰذَا نَذِيرٌ مِّنَ النُّذُرِ الْأُولَىٰ (56)
Бул (Мухаммад) абалкы эскертүүчүлөрдүн бири |
أَزِفَتِ الْآزِفَةُ (57)
Жакындашуучу (Кыямат) жакын калды |
لَيْسَ لَهَا مِن دُونِ اللَّهِ كَاشِفَةٌ (58)
Аны(н качан болушунун сырын) Аллаһтан башка эч ким ача албайт |
أَفَمِنْ هَٰذَا الْحَدِيثِ تَعْجَبُونَ (59)
Силер (эй, мушриктер) бул Сөздөн (Кураандан) таң калып жатасыңарбы |
وَتَضْحَكُونَ وَلَا تَبْكُونَ (60)
(Аны укканда жүрөгүңөр ээрип) ыйлагандын ордуна (мыскылдап) күлүп жатасыңарбы |
وَأَنتُمْ سَامِدُونَ (61)
Силер (ага) көңүл бурбадыңар |
فَاسْجُدُوا لِلَّهِ وَاعْبُدُوا ۩ (62)
Эми (ынсапка келип) Аллаһка сажда жана ибадат кылгыла |
