| الْقَارِعَةُ (1) (שבועה) בצרה הגדולה |
| مَا الْقَارِعَةُ (2) מה היא הצרה הגדולה |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْقَارِعَةُ (3) ומה אתה יודע על הצרה הגדולה |
| يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَرَاشِ الْمَبْثُوثِ (4) יום אשר בו בני האדם כפרפרים הנסים לכל הכיוונים |
| وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ الْمَنفُوشِ (5) וההרים כפיסות של הצמר הקרוע לגזרים |
| فَأَمَّا مَن ثَقُلَتْ مَوَازِينُهُ (6) הן, מי משקל מעשיו(הטובים) כבדים |
| فَهُوَ فِي عِيشَةٍ رَّاضِيَةٍ (7) הוא בחיים מאושרים |
| وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوَازِينُهُ (8) אך, מי שמשקלם קל |
| فَأُمُّهُ هَاوِيَةٌ (9) אז משכנו השאול |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا هِيَهْ (10) והאם תכיר מה הוא |
| نَارٌ حَامِيَةٌ (11) אש חמה |