| وَيْلٌ لِّلْمُطَفِّفِينَ (1) אבוי לאלה המחסירים במשקל ובמידה |
| الَّذِينَ إِذَا اكْتَالُوا عَلَى النَّاسِ يَسْتَوْفُونَ (2) שעבור עצמם הם דורשים מאחרים את מלוא המשקל והמידה |
| وَإِذَا كَالُوهُمْ أَو وَّزَنُوهُمْ يُخْسِرُونَ (3) אך, כאשר הם נותנים לאחרים לפי משקל או מידה, הם מפחיתים |
| أَلَا يَظُنُّ أُولَٰئِكَ أَنَّهُم مَّبْعُوثُونَ (4) האם האנשים הללו אינם מבינים שהם יקומו לתחיה |
| لِيَوْمٍ عَظِيمٍ (5) (הם יקומו לתחיה) ליום הגורלי |
| يَوْمَ يَقُومُ النَّاسُ لِرَبِّ الْعَالَمِينَ (6) היום אשר בו יעמדו בני האדם לפני ריבון העולמים |
| كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْفُجَّارِ لَفِي سِجِّينٍ (7) אכן! אך התיעוד של הרשעים הוא בסיג'ין |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا سِجِّينٌ (8) ומה הובא לידיעתך לגבי הסיג'ין |
| كِتَابٌ مَّرْقُومٌ (9) זהו תיעוד רשום |
| وَيْلٌ يَوْمَئِذٍ لِّلْمُكَذِّبِينَ (10) אבוי, ביום ההוא, לאלה למתכחשים בשקר |
| الَّذِينَ يُكَذِّبُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (11) אלה שמתכחשים בשקר ליום הדין |
| وَمَا يُكَذِّبُ بِهِ إِلَّا كُلُّ مُعْتَدٍ أَثِيمٍ (12) ולא יתכחש בזה מישהו מלבד כופר רשע ומרושע |
| إِذَا تُتْلَىٰ عَلَيْهِ آيَاتُنَا قَالَ أَسَاطِيرُ الْأَوَّلِينَ (13) כאשר דברי אללה מועברים אליו, הוא אומר: “אלו אגדות ישנות!” |
| كَلَّا ۖ بَلْ ۜ رَانَ عَلَىٰ قُلُوبِهِم مَّا كَانُوا يَكْسِبُونَ (14) לחלוטין לא! מעשיהם המרושעים אופפים את ליבם |
| كَلَّا إِنَّهُمْ عَن رَّبِّهِمْ يَوْمَئِذٍ لَّمَحْجُوبُونَ (15) אכן! ביום ההוא, יוצב חוצץ בינם לבין ריבונם |
| ثُمَّ إِنَّهُمْ لَصَالُو الْجَحِيمِ (16) והם יושלכו אל אש הגיהינום |
| ثُمَّ يُقَالُ هَٰذَا الَّذِي كُنتُم بِهِ تُكَذِّبُونَ (17) ולאחר מכן, יגידו להם: “זה הדבר אשר בו כפרתם” |
| كَلَّا إِنَّ كِتَابَ الْأَبْرَارِ لَفِي عِلِّيِّينَ (18) אך לעומת זאת, התיעוד של מעשי הצדיקים שמור במרומים (“עיליין”) |
| وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ (19) והאם תדע בכלל מה המרומים (“עיליין”) |
| كِتَابٌ مَّرْقُومٌ (20) זה תיעוד רשום |
| يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ (21) והמלאכים המקורבים לאללה יעידו עליו |
| إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ (22) הצדיקים ודאי יהיו באושר עילאי |
| عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ (23) הם יישבו על כורסאות ויביטו סביבם בפליאה |
| تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ (24) תמצא על פניהם את קרינתו של האושר העילאי |
| يُسْقَوْنَ مِن رَّحِيقٍ مَّخْتُومٍ (25) יינתן להם לשתות יין טהור וחתום |
| خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ (26) החותם יהיה עשוי ממאסק, כי זה מעניק את ההשתוקקות למשתוקקים |
| وَمِزَاجُهُ مِن تَسْنِيمٍ (27) והיין הזה נמהל במי המעיין מגן העדן |
| عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ (28) מעיין אשר ממנו ישתו אלו הקרובים לאללה |
| إِنَّ الَّذِينَ أَجْرَمُوا كَانُوا مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا يَضْحَكُونَ (29) אכן, הכופרים המתכחשים נהגו לצחוק על המאמינים |
| وَإِذَا مَرُّوا بِهِمْ يَتَغَامَزُونَ (30) וכאשר הם היו חולפים על פניהם, הם היו קורצים עין זה לזה (בזלזול) |
| وَإِذَا انقَلَبُوا إِلَىٰ أَهْلِهِمُ انقَلَبُوا فَكِهِينَ (31) וכאשר הם היו חוזרים אל בתיהם, הם נהגו לרכל עליהם |
| وَإِذَا رَأَوْهُمْ قَالُوا إِنَّ هَٰؤُلَاءِ لَضَالُّونَ (32) וכאשר הם היו רואים אותם, הם היו אומרים בזלזול “אלה בוודאי תעו בדרך” |
| وَمَا أُرْسِلُوا عَلَيْهِمْ حَافِظِينَ (33) אף שהם לא נשלחו להיות להם לשומרים |
| فَالْيَوْمَ الَّذِينَ آمَنُوا مِنَ الْكُفَّارِ يَضْحَكُونَ (34) לכן היום, המאמינים יצחקו על אלו שכפרו |
| عَلَى الْأَرَائِكِ يَنظُرُونَ (35) על מושבים נוחים הם יושבים ומביטים מסביב, כדי לראות |
| هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كَانُوا يَفْعَلُونَ (36) האם אלו שכפרו בצדק קיבלו את מה שראויים לו בגלל מעשיהם |