| يُسَبِّحُ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ الْمَلِكِ الْقُدُّوسِ الْعَزِيزِ الْحَكِيمِ (1) משבח את אללה כל אשר בשמים ואשר בארץ, כי הוא המלך, הקדוש, העזוז , החכם |
| هُوَ الَّذِي بَعَثَ فِي الْأُمِّيِّينَ رَسُولًا مِّنْهُمْ يَتْلُو عَلَيْهِمْ آيَاتِهِ وَيُزَكِّيهِمْ وَيُعَلِّمُهُمُ الْكِتَابَ وَالْحِكْمَةَ وَإِن كَانُوا مِن قَبْلُ لَفِي ضَلَالٍ مُّبِينٍ (2) הוא אשר שלח אל אלה אשר לא קיבלו ספר, שליח מקרבם, אשר יקרא לפניהם את אותותיו, ויטהר אותם וילמד אותם את הספר ואת החוכמה (המסורה של הנביא מחמד), אף שלפני כן הם חיו בתעייה בהירה |
| وَآخَرِينَ مِنْهُمْ لَمَّا يَلْحَقُوا بِهِمْ ۚ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (3) ואל אחרים, שלא חיו בתקופתם, כי אללה הוא העזוז והחכם |
| ذَٰلِكَ فَضْلُ اللَّهِ يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۚ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ (4) זה החסד של אללה, אשר הוא מעניק למי שהוא חפץ בו, ואכן אללה הוא רב החסד האדיר |
| مَثَلُ الَّذِينَ حُمِّلُوا التَّوْرَاةَ ثُمَّ لَمْ يَحْمِلُوهَا كَمَثَلِ الْحِمَارِ يَحْمِلُ أَسْفَارًا ۚ بِئْسَ مَثَلُ الْقَوْمِ الَّذِينَ كَذَّبُوا بِآيَاتِ اللَّهِ ۚ وَاللَّهُ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ (5) משל אלה אשר הובאה אליהם התורה ולא קיימו אותה, כמשול (במעשיהם) החמור אשר נושא הרבה ספרים. גרועים הם האנשים אשר כפרו באותות של אללה, ואללה לא ידריך את המקפחים |
| قُلْ يَا أَيُّهَا الَّذِينَ هَادُوا إِن زَعَمْتُمْ أَنَّكُمْ أَوْلِيَاءُ لِلَّهِ مِن دُونِ النَّاسِ فَتَمَنَّوُا الْمَوْتَ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ (6) אמור: “הוי אלה אשר התייהדו! אם אתם טוענים שרק אתם נבחרתם מכל העמים על ידי אללה, אז תבקשו את המוות, אם אכן אתם דוברי צדק” |
| وَلَا يَتَمَنَّوْنَهُ أَبَدًا بِمَا قَدَّمَتْ أَيْدِيهِمْ ۚ وَاللَّهُ عَلِيمٌ بِالظَّالِمِينَ (7) אך הם לעולם לא יבקשו זאת, מפני שהם כבר יודעים את תוצאות מעשיהם, ואללה יודע היטב מי הם המקפחים |
| قُلْ إِنَّ الْمَوْتَ الَّذِي تَفِرُّونَ مِنْهُ فَإِنَّهُ مُلَاقِيكُمْ ۖ ثُمَّ تُرَدُّونَ إِلَىٰ عَالِمِ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ فَيُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ (8) אמור: “המוות שממנו אתם בורחים, אכן, הוא יפגוש אתכם. אחרי כן תושבו אל יודע הנסתר והגלוי, והוא יביא לידיעתכם את כל מה שעשיתם |
| يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذَا نُودِيَ لِلصَّلَاةِ مِن يَوْمِ الْجُمُعَةِ فَاسْعَوْا إِلَىٰ ذِكْرِ اللَّهِ وَذَرُوا الْبَيْعَ ۚ ذَٰلِكُمْ خَيْرٌ لَّكُمْ إِن كُنتُمْ تَعْلَمُونَ (9) הוי אלה אשר האמינו! כאשר יקרא לתפילה ביום השישי, עזבו את עסקיכם ולכו לעבוד את אללה, כי כך עדיף לכם, אם הייתם יודעים |
| فَإِذَا قُضِيَتِ الصَّلَاةُ فَانتَشِرُوا فِي الْأَرْضِ وَابْتَغُوا مِن فَضْلِ اللَّهِ وَاذْكُرُوا اللَّهَ كَثِيرًا لَّعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ (10) וכאשר תסתיים התפילה, התפזרו בארץ וחפשו את השפע והחסד של אללה, והרבו להלל את שמו ואת חסדיו של אללה, משום שכך אתם עשויים להצליח |
| وَإِذَا رَأَوْا تِجَارَةً أَوْ لَهْوًا انفَضُّوا إِلَيْهَا وَتَرَكُوكَ قَائِمًا ۚ قُلْ مَا عِندَ اللَّهِ خَيْرٌ مِّنَ اللَّهْوِ وَمِنَ التِّجَارَةِ ۚ وَاللَّهُ خَيْرُ الرَّازِقِينَ (11) כאשר (חלק מהאנשים) יראו סחורה או שעשוע, הם מתפזרים ופונים לשם, ומשאירים אותך לעמוד (לתפילה) לבד. אמור: “מה שיש לאללה להציע, טוב יותר מכל שעשוע ומכל סחורה, כי אללה הוא הטוב שבמפרנסים” |