| وَالْفَجْرِ (1) (שבועה) והשחר |
| وَلَيَالٍ عَشْرٍ (2) ובעשרת הלילות |
| وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ (3) ובזוג וביחיד |
| وَاللَّيْلِ إِذَا يَسْرِ (4) ובלילה החולף |
| هَلْ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٌ لِّذِي حِجْرٍ (5) האם אין בזה שבועה מספקת עבור הנבון |
| أَلَمْ تَرَ كَيْفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ (6) האם לא ראית איך נהג ריבונך ב(אנשי) עאד |
| إِرَمَ ذَاتِ الْعِمَادِ (7) ובאנשי אירם, בעלת הבניינים הגבוהים |
| الَّتِي لَمْ يُخْلَقْ مِثْلُهَا فِي الْبِلَادِ (8) אשר לא נוצר כמוה על פני האדמה |
| وَثَمُودَ الَّذِينَ جَابُوا الصَّخْرَ بِالْوَادِ (9) ובשבט ת'מוד, אשר חצבו בסלעים שבנחל |
| وَفِرْعَوْنَ ذِي الْأَوْتَادِ (10) ובפרעה בעל היתדות (לעינוי) |
| الَّذِينَ طَغَوْا فِي الْبِلَادِ (11) (כל אלו) אשר גדשו פשעים עלי אדמות |
| فَأَكْثَرُوا فِيهَا الْفَسَادَ (12) והפריזו במעשי שחיתות בהן |
| فَصَبَّ عَلَيْهِمْ رَبُّكَ سَوْطَ عَذَابٍ (13) לכן, אדונך הנחית עליהם את העונש הצורב |
| إِنَّ رَبَّكَ لَبِالْمِرْصَادِ (14) כי אכן, ריבונך אורב |
| فَأَمَّا الْإِنسَانُ إِذَا مَا ابْتَلَاهُ رَبُّهُ فَأَكْرَمَهُ وَنَعَّمَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَكْرَمَنِ (15) ובאשר לבני האדם, אם ריבונו ינסה אותו בשפע של כבוד וחסד, יאמר: “ריבוני העניק לי כבוד.” |
| وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَيْهِ رِزْقَهُ فَيَقُولُ رَبِّي أَهَانَنِ (16) אך, אם ריבונו יבחן אותו ויגביל את מחייתו, הוא יאמר: “ריבוני ביזה אותי” |
| كَلَّا ۖ بَل لَّا تُكْرِمُونَ الْيَتِيمَ (17) לא ולא! אכן, אינכם נותנים בטוב עין ליתום |
| وَلَا تَحَاضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ الْمِسْكِينِ (18) ואינכם מעודדים ודואגים להאכיל את הדל |
| وَتَأْكُلُونَ التُّرَاثَ أَكْلًا لَّمًّا (19) ומצרפים לחלקכם בירושה גם את חלקם של אחרים |
| وَتُحِبُّونَ الْمَالَ حُبًّا جَمًّا (20) ואוהבים את הכסף אהבה אדירה |
| كَلَّا إِذَا دُكَّتِ الْأَرْضُ دَكًّا دَكًّا (21) לא ולא! כאשר העולם ייחרב עד היסוד |
| وَجَاءَ رَبُّكَ وَالْمَلَكُ صَفًّا صَفًّا (22) וכאשר ריבונך יבוא עם המלאכים, שיעמדו לפניו בשורות |
| وَجِيءَ يَوْمَئِذٍ بِجَهَنَّمَ ۚ يَوْمَئِذٍ يَتَذَكَّرُ الْإِنسَانُ وَأَنَّىٰ لَهُ الذِّكْرَىٰ (23) בעת ההיא, תובא גיהינום. ובאותה עת, האדם ייווכח לדעת, אך, מה תועיל לו התוכחה |
| يَقُولُ يَا لَيْتَنِي قَدَّمْتُ لِحَيَاتِي (24) יאמר: “הוי, לו הכנתי די בשביל חיי ״ |
| فَيَوْمَئِذٍ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُ أَحَدٌ (25) בעת ההיא, אף אחד לא יעניש כמו שהוא יעניש |
| وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُ أَحَدٌ (26) ואף אחד לא יוכל לכפות כמוהו |
| يَا أَيَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ (27) הוי, הנשמה הבטוחה |
| ارْجِعِي إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةً مَّرْضِيَّةً (28) שובי אל ריבונך המרוצה ממך, מלאת סיפוק |
| فَادْخُلِي فِي عِبَادِي (29) והיכנסי בחברת נאמני (הצדיקים) |
| وَادْخُلِي جَنَّتِي (30) והיכנסי לגן העדן שלי |