| سَأَلَ سَائِلٌ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ (1) מישהו נשא תפילה וביקש את העונש אשר אמור לבוא |
| لِّلْكَافِرِينَ لَيْسَ لَهُ دَافِعٌ (2) על הכופרים, ואין מי שיכול למנוע את בואו |
| مِّنَ اللَّهِ ذِي الْمَعَارِجِ (3) זה מאללה, בעל הדרכים הנעלות |
| تَعْرُجُ الْمَلَائِكَةُ وَالرُّوحُ إِلَيْهِ فِي يَوْمٍ كَانَ مِقْدَارُهُ خَمْسِينَ أَلْفَ سَنَةٍ (4) יעלו אליו המלאכים והרוח(המלאך גבריאל) ביום אשר אורכו יהיה חמישים אלף שנה |
| فَاصْبِرْ صَبْرًا جَمِيلًا (5) לכן, התאזר בסבלנות הנאותה |
| إِنَّهُمْ يَرَوْنَهُ بَعِيدًا (6) אכן, העונש נראה להם רחוק |
| وَنَرَاهُ قَرِيبًا (7) אך לנו הוא נראה קרוב |
| يَوْمَ تَكُونُ السَّمَاءُ كَالْمُهْلِ (8) ביום ההוא יהיו השמים כמתכת אשר נמסה |
| وَتَكُونُ الْجِبَالُ كَالْعِهْنِ (9) וההרים יהיו רכים כצמר |
| وَلَا يَسْأَلُ حَمِيمٌ حَمِيمًا (10) ולא ישאל איש לשלום חברו |
| يُبَصَّرُونَهُمْ ۚ يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذَابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ (11) (האנשים) יראו זה את זה, אך הפושע יבקש לפדות את עצמו מן העונש של היום ההוא אפילו תמורת בניו |
| وَصَاحِبَتِهِ وَأَخِيهِ (12) ואשתו ואחיו |
| وَفَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ (13) ובני השבט אליו הוא השתייך |
| وَمَن فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا ثُمَّ يُنجِيهِ (14) ויבקש לפדות את עצמו תמורת כל אשר בעולם,(העיקר) שיינצל |
| كَلَّا ۖ إِنَّهَا لَظَىٰ (15) בשום פנים ואופן לא! באש הגיהינום הלוהטת הוא יישרף |
| نَزَّاعَةً لِّلشَّوَىٰ (16) והיא תקלף את עור הקרקפת |
| تَدْعُو مَنْ أَدْبَرَ وَتَوَلَّىٰ (17) ותקרע לגזרים את אשר נסוג לאחור והפנה את גבו (לאסלאם) |
| وَجَمَعَ فَأَوْعَىٰ (18) וצבר הון ואגר אותו |
| ۞ إِنَّ الْإِنسَانَ خُلِقَ هَلُوعًا (19) אכן, האדם נברא חסר סבלנות |
| إِذَا مَسَّهُ الشَّرُّ جَزُوعًا (20) כאשר מגיעה אליו צרה, הוא מתחיל לדאוג |
| وَإِذَا مَسَّهُ الْخَيْرُ مَنُوعًا (21) וכאשר מגיע אליו טוב , הוא שומר זאת לעצמו ומונע זאת מאחרים |
| إِلَّا الْمُصَلِّينَ (22) אולם, לא כך המתפללים |
| الَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ دَائِمُونَ (23) אשר מתמידים בתפילתם |
| وَالَّذِينَ فِي أَمْوَالِهِمْ حَقٌّ مَّعْلُومٌ (24) ולאלה שמפרישים מהונם חלק ידוע |
| لِّلسَّائِلِ وَالْمَحْرُومِ (25) לקבצן ולנזקק |
| وَالَّذِينَ يُصَدِّقُونَ بِيَوْمِ الدِّينِ (26) ולאלה המאמינים ביום הדין |
| وَالَّذِينَ هُم مِّنْ عَذَابِ رَبِّهِم مُّشْفِقُونَ (27) ולאלה אשר מעונש ריבונם הם מפחדים |
| إِنَّ عَذَابَ رَبِّهِمْ غَيْرُ مَأْمُونٍ (28) אכן, עונש ריבונם הוא בלתי נמנע |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حَافِظُونَ (29) ואל השומרים על תומת ערוותם |
| إِلَّا عَلَىٰ أَزْوَاجِهِمْ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَيْمَانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَيْرُ مَلُومِينَ (30) פרס לנשותיהם או אלה אשר בבעלותם, על כך הם לא יואשמו בחטא |
| فَمَنِ ابْتَغَىٰ وَرَاءَ ذَٰلِكَ فَأُولَٰئِكَ هُمُ الْعَادُونَ (31) ואולם החומדים מעבר לכך, אלו הם המפריזים |
| وَالَّذِينَ هُمْ لِأَمَانَاتِهِمْ وَعَهْدِهِمْ رَاعُونَ (32) אבל, הנאמנים להתחייבותם ולבריתם |
| وَالَّذِينَ هُم بِشَهَادَاتِهِمْ قَائِمُونَ (33) והמעידים עדות צדק |
| وَالَّذِينَ هُمْ عَلَىٰ صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ (34) ואלה, שעל תפילתם הם מקפידים |
| أُولَٰئِكَ فِي جَنَّاتٍ مُّكْرَمُونَ (35) כל אלה בגנים מכובדים |
| فَمَالِ الَّذِينَ كَفَرُوا قِبَلَكَ مُهْطِعِينَ (36) מה יש להם לכופרים שהם חשים אליך |
| عَنِ الْيَمِينِ وَعَنِ الشِّمَالِ عِزِينَ (37) בהמוניהם מימין ומשמאל |
| أَيَطْمَعُ كُلُّ امْرِئٍ مِّنْهُمْ أَن يُدْخَلَ جَنَّةَ نَعِيمٍ (38) המשתוקק כל אחד מהם להיכנס לגן- עדן |
| كَلَّا ۖ إِنَّا خَلَقْنَاهُم مِّمَّا يَعْلَمُونَ (39) בשום פנים ואופן לא! הם יודעים ממה בראנו אותם |
| فَلَا أُقْسِمُ بِرَبِّ الْمَشَارِقِ وَالْمَغَارِبِ إِنَّا لَقَادِرُونَ (40) לכן אני נשבע בריבון הזריחה והשקיעה, שאנו אכן יכולים |
| عَلَىٰ أَن نُّبَدِّلَ خَيْرًا مِّنْهُمْ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ (41) להחליף אותם בטוב ים מהם, והם לא יימלטו מעונשנו |
| فَذَرْهُمْ يَخُوضُوا وَيَلْعَبُوا حَتَّىٰ يُلَاقُوا يَوْمَهُمُ الَّذِي يُوعَدُونَ (42) הנח להם, לפספס ולהשתעשע, עד אשר יפגשו את היום המובטח להם |
| يَوْمَ يَخْرُجُونَ مِنَ الْأَجْدَاثِ سِرَاعًا كَأَنَّهُمْ إِلَىٰ نُصُبٍ يُوفِضُونَ (43) יום בו הם יוצאו מן הקברים בחיפזון, כאילו הם נדחקים אל אליליהם |
| خَاشِعَةً أَبْصَارُهُمْ تَرْهَقُهُمْ ذِلَّةٌ ۚ ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الَّذِي كَانُوا يُوعَدُونَ (44) עלובות ובזויות עיניהם, והם יכוסו בושה. זה הוא היום אשר הובטח להם |