| إِذَا زُلْزِلَتِ الْأَرْضُ زِلْزَالَهَا (1) כאשר תזועזע האדמה ברעידתה |
| وَأَخْرَجَتِ الْأَرْضُ أَثْقَالَهَا (2) ותוציא האדמה את מטמוניה הכבדים |
| وَقَالَ الْإِنسَانُ مَا لَهَا (3) ויגיד האדם: "מה יש לה” |
| يَوْمَئِذٍ تُحَدِّثُ أَخْبَارَهَا (4) ביום ההוא היא תגיד את החדשות שלה |
| بِأَنَّ رَبَّكَ أَوْحَىٰ لَهَا (5) מפני שכך ריבונך השרה לה |
| يَوْمَئِذٍ يَصْدُرُ النَّاسُ أَشْتَاتًا لِّيُرَوْا أَعْمَالَهُمْ (6) ביום ההוא ייפרדו בני האדם לקבוצות, כדי לראות את מעשיהם |
| فَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ خَيْرًا يَرَهُ (7) הן, מי שיעשה חסד כמשקל גרגר, יחזהו |
| وَمَن يَعْمَلْ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ شَرًّا يَرَهُ (8) הן, מי שיעשה רשע כמשקל גרגר, יחזהו |