| هَلْ أَتَاكَ حَدِيثُ الْغَاشِيَةِ (1) האם שמעתם על אל-עיאשיה |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ خَاشِعَةٌ (2) ביום ההוא, יהיו פנים עלובות ובזויות |
| عَامِلَةٌ نَّاصِبَةٌ (3) הם (אלה אשר כפרו) יעבדו אז קשות לחינם ויהיו מותשים |
| تَصْلَىٰ نَارًا حَامِيَةً (4) (וסופם) הם יישרפו בדליקה היוקדת |
| تُسْقَىٰ مِنْ عَيْنٍ آنِيَةٍ (5) וייאלצו לשתות מי מעיין רותחים |
| لَّيْسَ لَهُمْ طَعَامٌ إِلَّا مِن ضَرِيعٍ (6) לא יהיה להם שום מזון מלבד קוצים |
| لَّا يُسْمِنُ وَلَا يُغْنِي مِن جُوعٍ (7) (מזון) שלא ישביע אותם ולא ישבור את רעבונם |
| وُجُوهٌ يَوْمَئِذٍ نَّاعِمَةٌ (8) אך, באותו היום יהיו גם פנים מאושרות |
| لِّسَعْيِهَا رَاضِيَةٌ (9) שיהיו שבעי רצון מתוצאות מעשיהם |
| فِي جَنَّةٍ عَالِيَةٍ (10) (הם יהיו) בגנים מרהיבים |
| لَّا تَسْمَعُ فِيهَا لَاغِيَةً (11) שם הם לא ישמעו דיבורי שטות |
| فِيهَا عَيْنٌ جَارِيَةٌ (12) ובו יהיה להם מעיין שופע |
| فِيهَا سُرُرٌ مَّرْفُوعَةٌ (13) ובו יהיו להם ספות נישאות |
| وَأَكْوَابٌ مَّوْضُوعَةٌ (14) וכוסות מוכנים לשתייה ליד המעיין |
| وَنَمَارِقُ مَصْفُوفَةٌ (15) ויהיו להם כריות ערוכות נוחות |
| وَزَرَابِيُّ مَبْثُوثَةٌ (16) ויריעות מפוזרות |
| أَفَلَا يَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ كَيْفَ خُلِقَتْ (17) הלא יתבוננו בגמלים, איך נוצרו |
| وَإِلَى السَّمَاءِ كَيْفَ رُفِعَتْ (18) ואל השמים, איך הועלו למעלה |
| وَإِلَى الْجِبَالِ كَيْفَ نُصِبَتْ (19) ואל ההרים, איך הם נקבעו |
| وَإِلَى الْأَرْضِ كَيْفَ سُطِحَتْ (20) ואל האדמה, איך היא נפרשה |
| فَذَكِّرْ إِنَّمَا أَنتَ مُذَكِّرٌ (21) אז, הטף להם! המשימה שלך היא רק להטיף |
| لَّسْتَ عَلَيْهِم بِمُصَيْطِرٍ (22) אינך מושל בהם |
| إِلَّا مَن تَوَلَّىٰ وَكَفَرَ (23) אך, זה אשר התעלם וכפר |
| فَيُعَذِّبُهُ اللَّهُ الْعَذَابَ الْأَكْبَرَ (24) הוא ייענש בידי אללה בעונש האיום והנורא |
| إِنَّ إِلَيْنَا إِيَابَهُمْ (25) אכן, אלינו הם ישובו |
| ثُمَّ إِنَّ عَلَيْنَا حِسَابَهُم (26) ואז, ודאי, נשפוט אותם |